TotalFishing

Marc op maandag 6

Eén hengel, drie plannen

Door marc Borst

Het had de eerste succesvolle geepdag op de Ijmuidense zuidpier van 2015 kunnen worden. Ik was er namelijk helemaal klaar voor, vol plannen voor m'n nieuwe feederhengel. Deze moet nog even 'ingevist' worden.

Donderdagavond ging de zuidwestenwind er uit en vrijdag is ook rustig. Ik heb stille hoop dat het water al helder genoeg is om een zichtjager te vangen. Dit seizoen lijkt laat op gang te komen, maar we zijn de afgelopen jaren dan ook wel een beetje verwend met warmte in het vroege voorjaar.

Voor plan A is met de bombetta op geep vissen. De feeder is lekker lang (4.25 meter) zodat je de bombettamontage nog makkelijker van de stenen weg kan houden. Ook kan vanwege de lengte van de hengel de haaklijn lekker lang zijn. De mijne is een kleine drie meter lang.

Omdat het water toch nog te troebel zal kunnen zijn, heb ik plan B en C.

Voor plan B heb ik een pakje tappen bij me, 50 grams lood en een platvislepel. Bij lichte stroming is er uit de hand met de feederhengel op platvis te vissen. Een spoel gevlochten lijn voor de betere beetregistratie is ook ingepakt.

Plan C veroorzaakt de grootste vulling van de tas: een zak met brood. Mocht het op de pier niets zijn, ga ik naar Ganzeneiland achter de sluizen van IJmuiden voor de harders. Ook prima te bevissen met de feeder.

Aangekomen op de pier boort de eerste blik op het water de hoop op een succesvolle geepsessie de grond in: groenig en bruinig water wisselt elkaar af.

Troebel water, zowel aan de binnenkant...

Zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant is het zicht niet best. Ik zou zeggen, minder dan 50 centimeter. Gepen moeten uitkijken dat ze niet per ongeluk tegen een steen aan knallen...

...als aan de buitenkant.

In de bocht sluit ik aan bij Wilfred, die schar aan het vangen is. We kletsen bij en tegen beter weten in tuig ik toch de bombetta op. Want, het is actief vissen en je kunt 't aasje ook per ongeluk vlak voor een gepenbek weten te krijgen.

Na een klein uurtje -er is dan weinig stroming- verwissel ik de nylon hoofdlijn voor de gevlochten en ga aan de gang met het 50 grams loodje, één haakje en een stukje tap. Al snel begint het topje te trillen en het eerste scharretje komt binnen. En even later de tweede. Allebei te klein en ze gaan weer terug.

De platvislepel gaat aan de wartel. Aan het haakje een stukje tap. Dit zou hét moment moeten zijn om eindelijk eens een keer wat aan dat ding te vangen.

Na twee worpen haal ik 'm er weer af. Geen succes. Bovendien komt de stroming er weer in en het loodje gaat te snel over de bodem rollen.

De gevlochten lijn gaat weer van de molen af en de spoel met nylon komt er weer op. En ik verkas naar de de kop. Misschien is het daar helderder.

Niet écht veel helderder.

Maar helaas…Ook hier probeer ik het tevergeefs een uurtje. De hengel vist 'lekker', is prima langere tijd in de hand te houden

Toch maar even proberen.

Bij het verkassen blijk ik ook nog definitief een streep door plan C te kunnen zetten. De achterband van het fietsje blijkt toch echt lek. Dat wordt wandelen. Ik kijk nog een keertje achterom en zie voor de kop veel vogels duiken. Toch maar even kijken...

Er duikt van alles door elkaar op iets in het bruine water, maar er is geen springende vis te zien.

Het is te ver uit de kant om te begooien, maar wie weet komt de boel binnen werpbereik. Ik waag er, zonder resultaat, twee worpen aan. Op m'n blog is ook een filmpje van deze vogelpret te zien.

Op de terugweg krijg ik onverwachts nog wat lucht in de band van een vriendelijke mede IJZZV-er zodat het laatste stukje naar de bushalte toch nog wat sneller gaat.

Voor plan A wordt het hopelijk nu toch snel weer de tijd. Plan B is een leuk alternatief voor de strandpook -als er veel vis zit… Plan C krijgt enkele dagen later een vervolg in de havens van Amsterdam.

Het is een prachtig zonnige zondagochtend met weinig wind. Bij het verkenningstochtje meen ik een schooltje te hebben gezien. Omdat ze hier momenteel heel schuw lijken te zijn en omdat ze heen en weer langs de oever cruisen, besluit ik een stuk terug een voerstek te maken, zodat er iets 'klaar' ligt als ze langskomen.

De tafel is gedekt.

Maar dat gebeurt de rest van de tijd eigenlijk niet.

Uiteindelijk werp ik een keertje in om dan maar een brasem of een grondeltje te vangen, maar ook dat is me niet gegund…

Het is een ochtendje 'in de zon zitten en brood in het water gooien' geworden.

Pas als het brood ver genoeg is weggedreven durven de meeuwen en de andere vogels het te pakken.

Zelfs ook hun brutaliteit lijkt nog een beetje te moeten opwarmen.

Bij het hardervissen is het 'niet vangen' ingecalculeerd en is er gewoon veel geduld nodig. Voor de geep hoop ik dat het deze maand nog gaat lukken het het heldere water rond de pier, want de grote massa geep rond de noord- en zuidpier is zo rond half juni alweer vertrokken.