TotalFishing

Marc op maandag 13

Wijtingbal verdrijft visdip

Sommige hengelaars belanden tijdens hun carriere in een visdip(je). Dat is natuurlijk niet leuk, want wat is nou een visser die geen zin heeft om te vissen? En hoe stap je er weer uit?

Om maar even de amateurpsycholoog uit te hangen: hoe serieuzer je het vissen neemt, hoe groter de kans eventjes moedeloos te raken. Ik hoor tot deze 'riscogroep'.

We kennen allemaal wel periodes dat andere zaken dan vissen simpelweg belangrijker zijn. En dan kun je dus niet vissen, terwijl je wel wil.

Een maandje is dat nog wel vol te houden. De plannen voor als er wel gevist kan worden en herinneringen aan mooie momenten schieten door het hoofd. Hier en daar grijp je een uurtje om maar érgens met een hengel aan de waterkant te staan. Like'jes geven aan enthousiaste Facebookberichtjes van mooie vangsten geeft een eh…een leuk gevoel.

Een mooie herinnering aan Schotse pollakken.

Na twee maanden niet écht vissen komt de berusting er een beetje in: "Ja, er zijn nu dingen aan de hand die alle aandacht verdienen." Het weer is inmiddels ook mee gaan doen als spelbreker. Tijdens de momenten dat er gevist zou kunnen worden, komt de regen horizontaal voorbij of iets dergelijks.

Het aantal plannen voor wat een leuk alternatief zou kunnen zijn, zoemt door het hoofd, en nergens borrelt enthousiasme op. Het is ook lastig, want ik ben kieskeurig in welke vis- en vismethode leuk vindt. De duimpjes uitdelen begint wat sombers te krijgen: "Ik wil ook!" Wicked Tuna is niet leuk meer om naar te kijken, en Robson Green's Extreme Fishingavonturen maken alleen maar jaloers...

Ik heb al helemaal geen zin in brasem!

Na drie maanden, een aantal weinig geïnspireerde wat duffe uurtjes aan het -niet zo favoriete zoete- water zonder vangst, afgelaste zeebaarstripjes én een griepje dat ook nog twee weken opsnoept, is er twijfel toegeslagen en is er een zetje extra nodig om weer aan het vissen te raken. Het uitdelen van likes draagt geheel niet meer bij tot enig geluk. Maar daar zie je op Facebook natuurlijk helemaal niets van terug.

Gelukkig is de eerste wedstrijd van het nieuwe competitiejaar van de IJZZV al genoeg om de boel weer vlot te trekken. Het vertrek voor een dagje 'voor'vissen op de Zuidpier weet ik nog twee uur al drentelend en twijfelend uit te stellen ("Maar als ik nou merk dat ik het gewoon niet leuk meer vind?"), maar het lukt om in beweging te komen.

De wijting blijkt al ruim gearriveerd.

Ik beland vervolgens in een tweedaags wijtingenbal. Deze 'wintermakrelen' blijken alweer ruim gearriveerd zodat tijdens de voorvisdag en de wedstrijd m'n hengeltoppen weer eens sind lange tijd regelmatig én lekker in beweging zijn. Ik beëindig ook nog op een, zeker voor mijn doen, leuke plek in het klassement de wedstrijd.

De wedstrijdstek met de laatste twee wijtingen.

Veel actie en een beetje succes, precies wat er nodig was om het vuurtje op te stoken. En nu weer vissen dus. De komende zeebaarstrip lijkt ook nog door te gaan. Fishing again!