Marc op maandag 10
Drie in een week
Mijn visweek heeft bestaan uit een middagje op harders vissen in de haven, een experimentje op een Zeeuws strand en een dagje wrakvissen vanuit Den Helder. Dat kan een stuk slechter.
Vorige week heb ik bijvoorbeeld geheel niet gevist. Ook dat kan zo uitkomen. Op wereldschaal stelt het natuurlijk allemaal niks voor maar onder sportvissers en dus ook op deze website geldt 'niet kunnen gaan vissen, maar wel willen' toch minimaal als klein doch serieus leed.
Drie totaal verschillende visserijen tijdens de afgelopen week zijn een leuke pleister. Ik heb hier en daar weer wat opgestoken en inmiddels is alles weer goed.
De harderssessie halverwege de week is bijvoorbeeld de goede kant op gegaan. Bij aankomst op de stek zwemt er een schooltje rond en het is ook gelukt ze een lokvoertje aan te bieden wat ze 'ook wel' wilden eten.
Linksonder de joekel van de dag.
De 'smaak' in het water heeft ze op de stek gehouden en ze blijven terugkomen als ze weer eens ergens van schrikken. Ik gooi per ongeluk vlak onder de kant, verscholen achter het gras, een handje lokvoer bovenop een paar vissen met een hoop geplons tot gevolg. Enkele minuten later circelen ze alweer rond.
Richting het broodvlokje en weer wegdraaien.
Helaas willen ze slechts de kleinste stukjes opzuigen. Grotere stukjes brood pakken ze af en toe, maar ze draaien weg voor het vlokje waar een haakje in zit.
Misschien moet de temperatuur nog wat stijgen om de harders op het gewenste niveau van gekte te laten komen? Maar bij de eerstvolgende sessie gaat er een dunner fluorcarbon haaklijntje aan de hoofdlijn.
Op het strand van Zoutelande vis ik voor het eerst met een kunstaasje dat ik in Canada heb aangeschaft, een Buzz Bomb (bestaat al 40 jaar!). De vorm van het (schuif)loodje maakt dat het gaat ronddraaien tijdens het zakken en zodoende een hoop trillingen door het water stuurt, aldus de maker.
Knutselaar als ik ben heb ik het ding wat aangekleed in paternostervorm met twee bucktail streamers en een buisje met ook wat bucktail voor wat extra wervelingen met kleurtjes.
De opgepimpte Buzz Bomb.
Toevallig is het laag water als ik het strand oploop. Het diepere water langs dit strand is dus het best in het bereik. Helaas staat er nauwelijk wind en is er geen branding. Een enkele stern duikt af en toe en vangt visjes. Maar de toevallig langskomende school makreel, laat staan iets anders, is er nu even niet, zodat ik slechts kan concluderen dat het pakweg 40 gram zware ding lekker gooit en vist.
Reden voor het verblijf in Zeeland is een feest, dat ik zaterdagavond reeds verlaat omdat het dagje wrakvissen op zondag met de Nieuwediep vanuit Den Helder doorgaat. Ik ga mee met een jaarlijkse familievisdag van vrienden. De voorspellingen waren niet best, maar deze keer valt het kwartje wel de goede kant op. Lang niet gedaan, zin in! Zou ik deze keer zeeziekvrij blijven?
De spullen staan thuis reeds klaar, zodat slechts het vroege opstaan wat moeite kost en keurig op tijd arriveert de troep bij de boot. Bij vertrek om 08:00 is het regenachtig en een beetje winderig.
De regenpakken zijn al uit.
De regenpakken moeten nog even aan als we rond half tien beginnen met vissen. Een paar uur later kunnen zelfs de jassen uit omdat de zon zich kan laten zien. In de middag trekt de wind weer aan. We hebben gevist tijdens de beste uren van de dag. De zeeziekte aan boord viel mee. Ik heb slechts een kleine donatie gedaan en daar is het bij gebleven.
Ook nog even in het zonnetje vissen en verkassen.
Dan natuurlijk het meer interessante gedeelte, het vissen vangen. Dat is prima gelukt. Er zijn vijf (of zes?) wrakken aangedaan met wisselend succes. Ik meen bij het derde wrak valt de hoofdprijs van de dag en er komen gullen tot ruim in de 70 centimeter in de boot.
Iedereen gaat naar huis met een leuke portie vis in de tas, zonder dat de bag limit is gehaald. De meeste gullen zijn ruim aan de maat met 50 centimeter als gemiddelde.
Mijn kuip is nog wat leeg, maar zal half vol eindigen. De vissen krijgen eerst even een tik op de kop voordat ze er in mogen.
Op bijna alle wrakken vangt iedereen veel kleine steenbolk, maar ook makreel en horsmakreel en zelfs een scholletje. Op alles wordt gevangen, maar een bepaald onderlijntje met roze onderdeeltjes in combinatie met een paar zeepieren blijkt de grootste vanger.
Pieter met twee gullen.
Ik houd echter stug vol met m'n tweehaaks onderlijn met slechts pieren als aas, korte haaklijntjes en 250 á 300 gram lood. Ik kom niet één keer vast te zitten. Er zijn vandaag pechtvogels die om de haverklap verspelen, maar zij gebruiken langere haaklijnen.
Ik heb dus wel iets meer last van de steenbolkjes en andere ongewenste bijvangst, maar wel veel meer visactie. En uiteindelijk krijg ook ik m' n doubletje gullen, waaronder mijn grootste van de dag, 65 centimeter, aan de lijn en na een potje sjorren aan boord.
Een portret van de (?) huiszeehond van de Helderse haven.
Voor deze week staat er een snoekbaarsavondje in het zuiden van het land gepland. Wellicht dat ik de harders nog met een bezoekje kan vereren, of misschien zelfs weer eens naar de Zuidpier, of…