Lucy
door Franklin Broeckx
“Lucy in the sky with diamonds…” Ik geef geen ‘biet’ om de Beatles. Als ik al van die generatie was, zou ik me eerder een Rolling Stone voelen, dat past ook veel beter bij een karpervisser. Maar toch: iedere keer als ik die naam van één van de levende legendes van Cassien hoor, wordt er in mijn hoofd spontaan dat ene Beatlenummer afgespeeld… Op nog geen tweehonderd meter van de plaats waar ik geboren ben, ligt een grote recreatieplas. Logisch dat je rond zo’n water in loop der tijd enorm veel vissers leert kennen. Een van die hele schare karpervissers heet Johan Hausmans. Het afgelopen jaar liep ik Johan meer dan eens tegen het brede lijf en natuurlijk hebben we daardoor diverse malen uitgebreid gesproken over de karpervisserij. Afgelopen najaar sprak ik hem nog, nét voordat hij zou afreizen naar Cassien. Het zuid-Franse karpermekka is voor Johan geen onbekend terrein; reeds vier keer besteedde hij er zijn grote vakantie.
In oktober is het dan zover en Johan kan samen met zijn vrienden beginnen aan zijn Cassientrip. Bij aankomst verneemt men van de al aanwezige vissers dat het met de vangsten ronduit slecht is gesteld. Ondanks de talrijk aanwezige vissers ligt het compleet stil. Dat betekent een weinig gunstig vooruitzicht, maar Johan is zoals gezegd op vakantie en laat zich er zeker niet door van de wijs brengen. Hij weet dat er, als hij een kansje wil forceren, een goed plan moeten worden bedacht. Door de grote drukte dienen de vrienden zich op te splitsen en Johan kiest ervoor om samen met Huub een van de weinig overgebleven stekken achter in de zuidarm te bezetten. Vanaf die plek is het zelfs mogelijk om binnen acceptabele afstand op het plateau dat bekend staat als ‘de banaan’ te vissen. Dit ‘tafeltje’, met zijn speciale vorm leverde in het verleden menig goede vangst op, een gelegenheid waar Johan en Huub dan ook graag gebruik van maken. Vanwege de hengeldruk op deze pleisterplaats wordt er besloten om zeker geen markers te gebruiken, dit zou een negatief effect kunnen sorteren, zéker nu de vis alles behalve los blijkt. Ook met het voeren wordt enigszins voorzichtig omgesprong-en, de voerboilies worden royaal over de stek verspreid. De grotere goden komen vaak een beetje achter de meute aangeschuimd en daarom wordt het haakaas op de randen van de voerplek gedropt. De buitenste hengels worden onder de kant gelegd, hetgeen voortreffelijk mogelijk is vanwege de uitstekende landpunt waar vanaf gevist wordt. In de baai links van Johan draait vlak na aankomst zelfs al een beste karper. Al met al een opbeurende start.
Het is acht uur in de ochtend, na een stille nacht, als Johan een flitsende aanbeet krijgt op zijn hengel in de baai. Het is zo’n moment dat het er op aan komt. Terwijl Johan de hengel kromtrekt, zit Huub om optimale assistentie te kunnen bieden al in de gereed-liggende boot. Dit was ook de afspraak; om geen overbodig risico te lopen, is besloten om iedere serieuze aanbeet vanuit de boot te drillen. De vis lijkt totaal over-rompeld, want in plaats van de diepte op te zoeken, zwemt ze nog verder de baai in. Beide vissers zitten met de adrenaline in het lijf, in hun bootje, pal achter de vis. De zon schijnt al behoorlijk krachtig en juist voordat de vis aanzet voor een eerste spurt, constateert Johan een enorme gele schim. Dit is beslist een hele beste karper! Inmiddels heeft de sterke vis de diepten wel weten te vinden en terwijl Huub de boot weer boven de vis dirigeert, volgt er nog een flitsende uithaal. Plots geeft de vis de strijd op en verschijnt direct aan het water-oppervlak. Huub en Johan zien de grootste karper die ze ooit zagen, binnen handbereik!
Stilzwijgend en in opperste concentratie dirigeren de vissers het bootje naar de gigant. Huub steekt het landingnet onder de vis en haalt deze omhoog; het lichaam zit er veilig in, maar toch steekt de staart er nog voor een deel uit. Voorzichtig wordt de karper op de onthakings-mat in de boot gelegd. Johan haalt opgelucht adem.De vis wordt gewogen en even later kan het fantastische gewicht van 26,5 kilo worden genoteerd. De vangst mag voor even de zak in, om even later te worden gefotografeerd.
“Inderdaad het was Lucy!…” Later, als ik na Johan’s thuiskomst de foto’s zie, ben ik er zo goed als zeker van: Johan heeft een van de meest tot de verbeelding sprekende vissen van Cassien gevangen. Fotomateriaal wordt vergeleken, eninderdaad: het is Lucy!
Johan is hartstikke trots; hij glundert en lijkt nog wel een kop groter dan hij al is… Het volledige artikel van Franklin Broeckx én nog veel meer kunt u vinden in Dé Karperwereld no: 29, vanaf 20 maart te koop bij uw hengelsportzaak of in de kiosk.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
