Inmiddels zijn we voor de tweede keer aangevallen door een koudegolf deze winter. En deze lijkt wat langer te gaan duren. Voor de zoetwatervissers natuurlijk geen prettig vooruitzicht want er komt steeds minder water beschikbaar om te vissen.
Vanaf half januari werd het pittig koud aan de kust.
Als de ijsmeesters in Friesland met een meetstok in het ijs gaan prikken en er al voorzichtig “IT GIET OAN” wordt gefluisterd, is de echte pret voor de meeste zoetwatervissers wel over. Voor een visser met een zoute inslag zoals ik, geen probleem, want aan de zoute waterkant kan er altijd worden doorgevist. Belangrijk is wel dat je je er goed op kleed, want anders is je visdag snel afgelopen.
Terugblik januari 2013
Het lijkt maar niet te stoppen dit jaar met de goede vangsten op mijn vertrouwde noordpier. Vanaf oktober is het al een groot visfestijn op deze betonkolos. Enige dagen van zwaar weer uitgezonderd.
Maar aan vis geen gebrek in januari.
Het is voornamelijk nog steeds de schar die de hoofdmoot is van de vangst. Het scharformaat nam in de loop van januari wel iets af zodat vissen boven de 30 cm wat zeldzamer werden. Maar een vis van 25 cm plus is nog steeds een mooie vis om mee te nemen. De persoonlijke sortering in centimeters schoof steeds meer op naar boven omdat we natuurlijk zijn overladen met dit overheerlijke visje.
Ook al nam het formaat iets af, waren ze nog steeds groot genoeg voor de pan c.q. rookoven.
Dankzij de zachte start van de winter en de toen nog niet zo heel lang aanhoudende koude, kunnen we nog steeds heerlijk doorvissen en vangen aan onze kust. Af en toe zat er een school wijting voor de pier en die deden een aanslag op je aas. Meestal te klein, maar er zaten ook mooie tussen.
De vis was gelijk gekoeld en lag mooi vers op ijs.
De ene visser heeft dit wel meegemaakt en de andere niet. Per dag verschillend. Tegen de blokken aan soms leuke gulletjes van 40 cm plus, maar die waren in de minderheid tegenover de kleinere exemplaren.
Ondanks de kou bleef ik fanatiek naar de hengels grijpen. De enige manier om de toppen stil te krijgen was door ze in te pakken in het foedraal.
Nu de schar iets afnam in hoeveelheid en wat minder snel ging aanbijten, kregen de vissers die de gehele dag onder de kant visten, er aardig wat gulletjes uit. Voorlopig mogen we in onze handen knijpen!
Af en toe een dikke wijting voor de afwisseling.
Vooruitblik februari 2013
Als deze huidige koudegolf aanhoudt wanneer ik dit schrijf, kan het wel eens een daling van de vangsten gaan betekenen.
Als de vangsten afnemen wordt het eenzaam op de parkeerplaats. Meestal weet je dan wel waar je aan toe bent. Toch maar even proberen!
Als ik de foto's van vorig jaar bekijk ging het toch op een gegeven moment snel achteruit en moest ik verhuizen naar het 15-17 m diepe Noordzeekanaal om wat aanbeten te krijgen. Daar kwamen toen echt hele dikke wijtingen uit wat natuurlijk ook geen straf was.
Aan het Noordzeeknaal was het ook al niet veel warmer en was de paraplu onontbeerlijk om het jezelf nog enigszins aangenaam te maken.
Maar ik heb toch goede hoop dat er nog wat schar te vangen blijft onder onze kust en anders moet de bot het maar gaan overnemen van ze. En hopelijk krijgt de gul nog een kans. Met de scharexplosie dit jaar en de voortdurende goede vangsten van januari kun je je bijna niet voorstellen dat ze zomaar in één keer weg kunnen zijn. Maar helaas kan het toch gebeuren.
Het was ECHT koud!
De schar is eigenlijk een diepwatervisje en aangezien de temperaturen op diep water constanter zijn dan in ons ondiepe kustwater, verhuizen ze daar toch liever naartoe. Maar laten we hoop houden, want dat houdt mij als visser altijd op de been.
Met een aantal dikke wijtingen als beloning.
Gewoon weer blanco je visdag ingaan en knallen maar weer richting de einder met het lood (of ijzer!). Vissen is meer dan vis vangen!
Visgroet van Lucky Luc Mom
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
De haken en ogen van een vistrip: Fouten festival Noorwegen.
Willem Moorman -
Zicht op zeebaars: Kleur bekennen!
Willem Moorman -
Zicht op zeebaars: Zeebaars seizoen loopt op zijn einde…
Willem Moorman -