TotalFishing

Lucky Luc’s Vangstverwachting:

December 2012

Door Lucky Luc Mom

De maand december is een maand waarbij we als zeevissers een beetje geluk moeten hebben qua weersomstandigheden. En dat geldt dan met name voor de intredende kou die effect heeft op de temperatuur van het zeewater waardoor het voedsel en sommige vissoorten zoals bijvoorbeeld de schar, dan snel naar dieper water trekken wat stabieler is qua leefomstandigheden om in te vertoeven.

Als ik mijn foto's van begin december vorig jaar bekijk sta ik al in mijn 4 dubbeldikke kleding te midden van een behoorlijke sneeuwstorm. Maar nu nog even niet gelukkig en de maand november was een prima vismaand vanaf de noordpier dus er valt volop na te genieten.

Terugblik november
Voor iedereen die maar een beetje kon vissen was er afgelopen maand een leuke zak vis weggelegd op hun visdag.

November was een heerlijke vismaand aan zee en soms kon de jas nog even lekker uit.

Het werd drukker en drukker op de noordpier omdat het verhaal van de leuke vangsten natuurlijk snel de ronde doet. Op zich niet erg zolang iedereen maar een beetje rekening met elkaar houdt en zichzelf niet als een "botte boer" gedraagt zonder ook maar enige vorm van communicatie terplekke.

De visvangst was op de meeste dagen gewoon goed te noemen dus het was volop genieten.

Dan nemen de irritaties soms snel toe op zo'n visdag. Dan heb je ook de neiging om elkaar minder snel te helpen in geval van (vis)nood wat wel bij goed vismaatschap zou moeten horen. In de loop van november deed de wijting zijn intrede en dat maakte dat de tragere schar het moeilijk had om als eerste het aangeboden aas te verorberen.

Een mooi formaat "handschar" met wat uitschieters van boven de 30 cm. Soms een groen uitgeslagen schar zoals hier bij vismaat Swenn Middeljans die groot genoeg was maar totaal geen vlees aan de graat had zodat hij weer retour zee moest.

De aantallen schar die mee konden voor de pan moesten dan al gauw gedeeld worden door drie door deze felle rovers. Dat kun je niet van te voren weten en daar moest je een beetje geluk mee hebben op je visdag. Maar hoewel je hier vrij snel aan went, is het naar stille toppen te staren terwijl jezelf de enige bent die ze in beweging brengt als je je hengels gaat ophalen, een stuk vervelender.

Het blijven vreemde types die groene scharren die steeds meer gevangen worden.

Dat kan snel genoeg gebeuren in dit seizoen dus geniet van de momenten dat u aan de zoute waterkant kunt zijn. Als het zeewater echt dramatisch gaat dalen qua temperatuur moet ik wel terug naar het 15 meter diepe Noordzeekanaal waar in ieder geval de hele winter door vis blijft te vangen.

In de loop van november deed de (helaas veelal kleine) wijting zijn intrede in het kustwater en was het gerammel aan de toppen niet van de lucht. Een ware aanslag op de zeepieren!

Maar hoewel dat ook leuk is mis je wel altijd de dynamiek van het getij wat je visdag aan zee zo leuk maakt. Dat houdt de motivatie erin. Doen ze het niet bij opkomend getij? Dan misschien met afgaand? Of misschien tegen laag aan? Tegen die tijd zit je visdag er meestal wel weer op en is de vissessie al dan niet succesvol ten einde.

Wat een tandjes!! Dus zorgvuldig het aas op de haak doen is het devies want als er maar iets bij hangt gaan ze daaraan trekken!

Van getij is in het Noordzeekanaal geen sprake. Wel van stroming die soms pittig kan wezen. Bij overvloedige regenval of een te hoge waterstand in het binnenwater door regenval elders wordt er bij laag water gespuid omdat er dan de minste weerstand is om het water naar buiten toe te pompen door de sluisgemalen.

Een inmiddels bekende verschijning op de noordpier: de "André van Duin-meeuw". Door zijn misvormde snavel moet hij wel uit je hand of uit de lucht het eten pakken.

Dan moet je ook in het Noordzeekanaal met ankerlood aan de slag. Voorlopig is het flink dooreten geblazen voor mij want de scharren liggen aardig gestapeld. Ik heb ze wel weer even voorzien van een maandnummer d.m.v. een zwarte stift dus dan weet je welke je het eerst op moet eten.

Af en toe een apart getekend gulletje.

En dat is geen straf hoor dat eten van schar, want het is een fantastisch lekker visje om te eten. Voor de langere houdbaarheid van de schar, maar ook van andere vissoorten die u wilt invriezen, is het aan te raden de vis niet te droog in te vriezen. Het liefst met zeewater, maar dat is niet voor iedereen mogelijk.

Of een vijfdradige meun voor de afwisseling.

Het ijslaagje om de vis heen zorgt voor bescherming van het visvlees zodat de structuur beter behouden blijft. En bakt u de vis s.v.p. niet te hard (half vuur!) in de pan, want anders stollen de eiwitten te snel en wordt uw heerlijke vis omgetoverd tot een droge lap.

Maar het merendeel aan visvangst bestond toch vooral uit schar.

Het liefst iets voor het gaar worden uit de pan halen en dan na laten garen in alufolie. Als de bekende gezichten die je nu nog ziet maar die binnenkort weer minder zullen worden door de kou, weet ik wat ze aan het doen zijn! Vis eten!

Waardoor ik voorlopig niet ben uitgegeten en de prachtige vispan regelmatig op het vuur zal staan.

Verwachting december
Zolang de windrichting maar een beetje vanuit het zuiden of westen is kunnen we de goede vangsten van november qua schar zeker in de eerste helft van december nog gewoon voortzetten. Ook al zullen de betere vangsten steeds meer afhankelijk worden van het getij om de vis op de zeebodem aan te sporen om voedsel te gaan zoeken.

Begin december 2012 zag de noordpier er opeens heel anders uit.

Door het koudere zeewater zullen ze steeds meer hun energie gaan sparen voor de juiste momenten om te eten. Deze maand zie ik toch weer een aantal leuke gullen op de foto's van vorig jaar en als we een beetje stabiel weer hebben vanuit de zuid- en westhoek, dan kunnen we nog mooie dagen en soms wat prachtige avonduurtjes (avontuurtjes!) beleven.

Maar gelukkig kwamen er ook toen nog leuke vissen boven water.

Opeens kan het dan bal zijn en als je dan soms in je eentje staat op een mooie koude avond en het loopt als een tierelier, dan kun je je geluk niet op. Als je dan een verhit sms’je stuurt aan je vrouw dat je wat later komt weet ze hoe laat het is en dat de viskoorts wederom heeft toegeslagen.

En die waren gelijk goed geconserveerd voor de pan.

Daar is geen thermometer tegen bestand en die "visgriep" moet totaal uitgevierd worden. Hopelijk wordt het formaat wijting wat groter dan in november want een grote wijting is niet te versmaden en blijft ook een leuke sportvis langs onze kust.

Dus geniet er nu nog van want binnenkort wordt het weer rustig op de noordpier.