Lucky Luc op Zout
Shark-a-Tag 2012/ Naar de haaien met Lucky Luc
Gelukkig kon ik na het overlijden van mijn moeder afgelopen week, even mijn gedachten verzetten door deel te nemen aan een -naar later bleek- werkelijk fantastisch georganiseerd evenement. Dit evenement was georganiseerd door Sportvisserij Nederland, met name door visvriend Pieter Beelen en was genaamd: “Sharkatag”.
Een drukte van belang in de haven.
De afvaart was vanaf werkeiland (Oosterscheldewerken!) Neeltje Jans en dat is van mijn huis 190 km gaf de Tom-Tom aan. Een eindje rijden dus, maar met een heerlijk dagje basaal vissen in het vooruitzicht deerde mij dat niet. Ook al weet ik uit ervaring dat de terugweg een heel ander verhaal is voor mij met een zout en rozig hoofd achter het stuur.
Onderzoek naar verplaatsing van de gladde/ gladde gevlekte haai
Sharkatag is opgezet om gladde haaien c.q. gevlekte gladde haaien te voorzien van een merkje om later te kunnen vaststellen bij het terugvangen van de vis, welke verspreidingsgebied de haai heeft. Dit gebeurt bij levende dus nog wederom terug te zetten vissen, maar ook bij vissen met een merkje die op de markt komen, want deze haaiensoort wordt ook gewoon gegeten door de mensheid.
Er viel een zware last van de schouders van organisator Pieter Beelen (met duim). De boten gingen het zeegat uit!
Een voorbeeld hiervan is een in Nederland gevangen gemerkte gevlekte gladde haai die in de 2000 km verderop gelegen Golf van Biskaje is gevangen en helaas daar wel op de vismarkt terecht is gekomen. Jammer, maar het is in ieder geval weer een indicatie door deze melding dat de haaien zich over een groot gebied verspreiden.
Sportvisserij Nederland heeft vergunning gekregen voor het merken van totaal 1.000 van deze haaien. Voorafgaand aan dit evenement waren er zal zo’n 250 gemerkt die weer rondzwemmen, dus gelukkig was er nog genoeg ruimte om er een aantal bij te vangen.
Door de sluis heen met z’n allen op naar de haaien!! Hopelijk niet figuurlijk!
Een vergunning voor dit soort onderzoeken krijg je niet zomaar van de overheid en dat moet aan strikte regels voldoen. De basis van het onderzoek moet goed onderbouwd zijn en natuurlijk ook het doel daarvan. Absoluut natuurlijk GEEN vergelijking met de Japanse vloot die met grote letters “research” op hun boten proberen de walvisstand te minimaliseren.
Dit onderzoek heeft een grondige reden en heeft niets te maken met het “pesten"van haaitjes zoals Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren vermeldde als reactie op de beelden die werden uitgezonden op SBS 6 (Hart van Nederland), Omroepzeeland.nl, en WakkerNederland Tv waarin mevr.Thieme te gast was.
De “Big Marlin” van schipper en bekend haaienvanger Dre Vriends en de Nautilus stomen gelijk op.
U kunt dit natuurlijk nazien op uitzendinggemist.nl om dit nog eens te bekijken. Helemaal niet op zijn plaats dit soort reacties omdat alle schippers en bemanning van alle deelnemende boten een korte opleiding hebben genoten om deze haaitjes te MOGEN merken! En ik heb gezien dat dat erg zorgvuldig gaat. En nogmaals krijg je dit soort onderzoeken niet zomaar voor elkaar in Nederland. Een grondige en zuivere reden is vereist!
Bijzonderheden van de gladde/ gevlekte gladde haai
De gevlekte gladde haai (Mustelus asterias) en de gewone gladde haai (Mustelus mustelus) worden ook wel toonhaai genoemd. De beide soorten zijn soms niet van elkaar te onderscheiden. Met een gevlekte gladde haai zie je duidelijk dat je met de gevlekte te maken hebt natuurlijk, maar met de echte gladde haai zonder vlekken kan dit ook net zo goed het geval zijn omdat de vlekken niet of niet duidelijk zichtbaar zijn.
De gevlekte gladde haai is een levendbarende vis en brengt per keer zo’n 7-15 jongen van circa 30 cm ter wereld volgens de verschenen literatuur. Afhankelijk van de grootte van de vis in kwestie. Maar schippers als Rene de Back van het schip de “Pirate” die een van de eerste pioniers op de haaienvangst is heeft ze ook gevangen van 15 cm dus op een of andere manier zit hier aardig wat ruimte in en dekt de literatuur niet helemaal de lading.
De meeste vissen, zo is uit onderzoek gebleken, worden gevangen op een diepte tussen de 20 en 25 meter. Deze haaiensoort heeft geen scherpe tanden maar stompe tandknobbels zodat ze ongevaarlijk zijn voor de mens. Ze eten dan ook eigenlijk officieel geen vis maar Frank Smits van het schip de Nautilus heeft ze voor de kust van Frankrijk bij bosjes aan een strip makreel gevangen. En Frank is betrouwbaar en weet waar hij het over heeft. Zegt u het maar!
Van oorsprong eten ze kreeftachtigen zoals heremietkreeftjes e.d. maar ook onze zager wordt niet versmaadt, want daar worden eigenlijk alle vangsten aan gedaan. Het liefst vanwege de betere geur verse steekzagers, maar gekweekte zagers gaan ook hoewel het beter is als die wat ouder zijn en dus wat zijn gaan ruiken.
De gladde haai kan officieel tot 1.80 meter lang worden maar een exemplaar van 1 meter en iets meer is in Nederlandse wateren al een hele mooie. Ze leven tot op een diepte van 100 meter nabij de bodem.
Heerlijk vissen in het kader van onderzoek, kan het mooier?
Sharkatag (tag =merk) is over drie dagen vervist in de Zeeuwse wateren op woensdag 22 t/m vrijdag 24 augustus 2012. Ik kon gelukkig op de qua weer mooiste dag, de vrijdag opstappen op mijn geliefde schip de Nautilus.
Na vijf minuten al een zware aanbeet op de top van de hengel van Robert Weijman. Dat moest wel haai wezen! Er volgde een pittige drill.
Het was een drukte van belang in de opstaphaven bij Neeltje Jans want er voeren de eerste dag maar liefst 11 boten uit met gemiddeld 10-12 man aan boord. De dagen erna voeren er soms iets minder boten uit. Maar over die drie dagen zijn er dus zo’n 300 deelnemende sportvissers bezig geweest om te proberen een haai te vangen in Nederlandse wateren ten bate van het onderzoek.
En ja hoor, haai!! De eerste haai van deze dag werd kundig geschept door schipper Frank Smits.
Meestal heb ik niet zo’n geluk qua vangst met de boot in Nederlandse wateren, maar ik ben in het bezit van een goede camera en daar vang ik altijd wat mee dus mijn vangst was bij voorbaat al verzekerd. Opgestapt dus bij schipper Frank Smits van de Nautilus die met deckand Marcel altijd de vissers hun vissen laten vangen.
Wat een prachtige haai en wat een dolgelukkige visser!
De eerste dagen waren vanwege het weer en vooral de wind niet zo goed verlopen op de Nautilus, maar deze visvrijdag die ik had uitgekozen zouden er 6 mooie, duidelijk gevlekte gladde haaien naar boven komen. Naast mij op de boot zaten duidelijk een drietal “visextremisten” bleek later. Eigenlijk geen zoute maar zoete gasten. Na deze trip gingen ze nog doodleuk in de nacht door op meerval vissen in het zuiden van Nederland.
De haai opmeten en voorzien van een merkje was nu het credo…
En dat het ware cracks zijn bewezen hun digitale foto’s die ze mij lieten zien van onwaarschijnlijk grote meervallen die ze hadden gevangen. Frank stevende vandaag af naar zijn oude vertrouwde viscoördinaten op een 45 minuten varen vanuit Neetje Jans. Het schip was nog geen 5 minuten geankerd of de eerste visextremist Robert Weijman kreeg een aantal enorme dreunen op zijn lange karperhengel.
… en weer retour in zijn geliefde element.
Dat moest wel haai zijn! Na een behoorlijk zware dril mede veroorzaakt door een meegesleepte lijn van een andere visser, kwam er een prachtige haai van 84 cm aan boord. De lach is bij Robert niet meer van zijn gezicht gegaan en het moment is keihard opgeslagen op zijn harde schijf. Daarna was de volgende visextremist aan de beurt genaamd Menno die naast mij stond. Een minuscuul haaitje van 33 cm (recentelijk geboren?) was zijn vangst. Hij is echt joekels van vissen gewend maar hier was hij superblij mee.
Een minuscuul haaitje gevangen door meervalspecialist Menno, maar hoe klein ook, ik had er voor getekend!
En dat was ik ook geweest, maar ondanks verwoedde pogingen en het constant afwisselen van afhoudsystemen met zagers (al dagen thuis in visolie gedrenkt), mesheften en in olie gedrenkte zandspieringen, ving ik weer eens meer op camera dan in het echt. Ook al had ik wel een paar scharren en een paar ministeenbolkjes en wijtingkjes. Maar daar kwam ik niet voor. Nog steeds sta ik na vele haaiensoorten gevangen te hebben bij de gevlekte haai nog steeds op 0, maar dat is voor mij alleen maar een uitdaging om het vaker te proberen.
Schipper Frank kon het weer eens niet laten en moest het weer even voor doen!
De bijvangsten op de boot bestonden daarnaast nog uit een tweetal leuke tongen en dus de genoemde minivisjes. Frank Smits kon het even niet meer aanzien en stapte op het voordek met een hengel tezamen met Marcel zodat de boot meteen goed stil lag op de golven (haha).
Heerlijke gasten die twee levende zware ankers. Maar hij pakte wel weer een leuk haaitje binnen de 15 minuten dus natuurlijk werd ik met deze vangst weer even om mijn oren geslagen! Maar bij de laatste inworp bleek er nog een supervisextremist op te staan genaamd Coen.
En ook nog een paar leuke tongen als bijvangst!
Hij presteerde het om toen Frank het anker al had gelicht om er nog een mooie haai aan te slaan. Het klonk masaal: “stoppen met varen Frank! Er komt er nog een boven!” Frank nam meteen gas terug en was meteen weer een en al aandacht voor de kromgebogen hengel van Coen.
“Visextremist” Coen ving terwijl de boot al los van het anker was, de laatste haai van de dag.
Een prachtig haaitje van zo’n 60 cm kwam binnenboord. De haai werd ter plekke opgemeten maar nog niet gemerkt. Hij zou wereldberoemd in Nederland gemaakt worden omdat het team van het jeugdjournaal bij Rene de Back van de Pirate aan boord was en Rene was deze vrijdag helaas niet zo gelukkig met zijn vangst zoals gebruikelijk. Dat zul je net zien natuurlijk.
En wat was hij er zielsgelukkig mee! “Ik ben meteen verslaafd!!”
De “Pirate” kwam langszij en de vis werd in een bak water gezet om in leven te worden gehouden en te worden gemerkt. Wat een enorme lol hadden we allemaal met elkaar. En op de Nautilus was deze vrijdag een succes met 6 gevangen haaitjes. In totaal zijn er over deze drie dagen 95 haaien gevangen waarvan de meeste gemerkt zijn. De kleintjes rond de 30 cm werden aleen opgemeten en konden vanwege hun grootte niet worde gemerkt.
Er zijn drie haaien van boven de meter gevangen waarvan de grootste 1.03 cm was. Als speciale vangst is er ook nog een echte hondshaai gevangen als uitzondering op de vele gevlekte haaien.
Het NOS/jeugdjournaal nam de vis over van Coen op de Pirate en kon toch nog mooie opnames maken van een gevangen haai.
Een werkelijk fantastisch georganiseerd evenement dus door Pieter Beelen van Sportvisserij Nederland wat, naar ik vernam, door dit grote succes zeker navolging gaat krijgen. En het schijnt nog groter te worden! Iedere deelnemende visser kreeg na afloop nog een prachtig Shakatag-tshirt en een bijbehorende “goodie bag” met daarin o.a de veldgids zeevissen, een haaien en roggen zoekkaart en een mooie pet van Sportvisserij Nederland. Gelukkig is dit evenement niet onopgemerkt gebleven door de vele sponsors waar je niet zonder kunt en die zich al hadden aangemeld.
Wat een prachtig t-shirt als afsluiting!! Met dank aan alle sponsoren!! Super!
Daarvan wil ik Topsy Baits er even uit lichten die voor iedere deelnemende visser twee ons zagers ter beschikking had gesteld. Reken maar uit! Klasse! Er verschijnt nog een special over dit sharkatag evenement in mijn lijfblad de ‘Zeehengelsport’ waar ik iedere twee maanden weer naar uitkijk om te gaan lezen en wat ik op regenachtige en zeer winderige dagen wederom oppak om verhalen weer te herlezen. Hoewel je thuis droog zit ben je dan toch aan het vissen in gedachten. In de gaten houden dus het volgende nummer zou ik zeggen.
Ik heb een schitterende visdag gehad met mooie vangsten op het digitale vlak. Schrijf mij maar weer in voor volgend jaar, want eens zal mijn eerste gevlekte haai eruit komen!
Visgroeten van Lucky luc Mom alias de “Panharing”.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
