Ik had al goede hoop op de terugkomst van de schar met een lichte verhoging van de watertemperatuur en gelukkig kwam mijn verwachting uit de afgelopen week. Om Marco Kraal maar eens te citeren: “Het was vet kicken geblazen!” En dat was het ook voor de weinige vissers die aanwezig waren op mijn visdag.
Noordpier-update: schar weer helemaal terug!
Het getij kon niet mooier vallen op mijn visdag: bijna de gehele dag afgaand water met daarbij een mooie getijdestroom die lang door zou lopen.
Ik moest nog uitpakken, maar Joop haalde al twee mooie scharren op de kant!
Dat moest vis gaan opleveren! In de vroege ochtend op pad gegaan omdat het om 6.30 uur hoogwater was. De stromende regen deerde mij niet omdat ik een prima pak heb en de voorspellingen voor in de loop van de dag waren beter en dat geeft je de motivatie om gewoon weer te gaan knallen.
Maar ook voor mij werd het een heerlijke visdag met een mooi portie schar.
Gelukkig kwamen de voorspellingen uit, want het blijven voorspellingen, maar wel altijd goed voor een weersindicatie. Vanaf de eerste inworp eigenlijk alleen maar aanbeten gehad op de hengels uitgevoerd in oorlogskostuum met platvislijntjes.
Een doublet van een schar en een bot.
Visbuurman Joop haalde toen ik nog aan het uitpakken was, al snel twee mooie handscharren op de kant die later zouden uitgroeien tot bijna halfarmlengte. Nee heren, Joop heeft geen korte armpjes! Wat een genot om dit weer te mogen meemaken. Daarbij klaarde het weer heerlijk op en konden de regenpakken uit ook al zouden die af en toe nog even aan moeten.
Moddervette schar! En Joop heeft geen korte armpjes!
Prachtige dikke scharren zo vlak na het hoge water. Bij mij viel er ook een zware bui neer in de vorm van een ware bottenregen; iedere indraai een bot en een schar. Hoe ze het voor elkaar krijgen weet ik niet. Bij Joop vaak twee mooie scharren tegelijk en bij mij gelukkig later ook zodat het scharrenfeestmaal voor meerdere pansessies weer verzekerd was. In de loop van het getij kregen de botten weer de overhand en werden de meeste scharren kleiner die je erbij ving.
Wat een fantastische bezigheid!
Maar er zaten gewoon ook nog dertigers tussen en dat zijn beste platen. De weinige vissers op deze visdag hadden een prachtige zak dikke scharren mee naar huis. De eerste keer voor mij dat er weer een goed aantal werd gescoord en geen toevallige twee of drie passantscharren.
De scharren vlogen weer eens de pier op. Heerlijk!
Als je geen getij in je visdag hebt zul je je bedenkingen hebben bij bovenstaande. Jammer dan voor u als ongelovige, maar vooral bij het afgaande getij en de eerste uren ervan was het een prachtige visserij en zwaar genieten geblazen. Hoe dichter naar het dode getij toe hoe minder de visvangst werd.
Genoeg te beleven op de Noordpier.
‘Vrienden’ voor het leven…
Bij het afgaand getij was niet alles even groot.
Haringsessie sluisgebied IJmuiden
Voor de haring hoef je gelukkig in het voorjaar niet meer naar de Grevelingen. Het regende de laatste weken haring rond het sluizengebied van IJmuiden. Gelukkkig kon ik de afgelopen week even heerlijk proeven aan deze leuke visserij. Wat bleek op mijn visdag is dat de haringen echt pas gaan jagen (en dus aanbijten) op het aangeboden kunstaas in de vorm van veertjes als het spuigemaal aan staat en dat moet je maar afwachten of dat gebeurt. Daar is geen pijl op te trekken.
Prachtige haringen op de veertjes. Een ware truc! Wit had de voorkeur, maar ook op rood in dit geval.
Gelukkig gebeurde dat in mijn geval, hoewel de boel pas laat werd aangezet door de zware NW-wind die voor nogal wat opstuwing zorgde in het sluizengebied. Ik wist van betrouwbare berichten van met name John Tuin, dat er nog steeds haring gevangen werd. De berichten gingen al weken de ronde dus ik kon ook gewoon weer eens te laat zijn.
Ik was zeer zwaar bewapend met allerlei haringpaternostertjes, maar de haringen hebben een duidelijke voorkeur voor wit bleek wel en gelukkig had ik die bij me. Voordat ik echt leuk begon te vangen had John Tuin al een hele school haringen op de kant getrokken. John heeft geen net nodig! Het luisterde dus eigenlijk best wel nauw met de aasaanbieding en John is met dit soort visserij een man van de buitencategorie.
Wat een laadklep! Onze Nederlandse tarpon!
Gewoon niet eigenwijs doen dus en de kunst afkijken en toen was het ook voor mij geen probleem meer. De minimummaat voor haring is vastgesteld op 20 cm en dat haalden de meeste van de gevangen vissen ruim. John, bedankt voor de visles, want ik moest weer even overschakelen, maar gelukkig mede dankzij jou een mooie vracht vis. Het was wel even schoonmaken naderhand, want daar komt nogal wat bij kijken. Een vlijmscherp mes is noodzakelijk bij deze vette vis.
Mocht u ze gaan roken s.v.p. ook de kieuwen en de schubben verwijderen! Mocht u ze gaan bakken, de vissen goed doorbakken i.v.m. eventuele aanwezige haringworm waar al zeer veel over geschreven is en menigeen wat angst aanjaagt. Maar meestal huist deze in de ingewanden van de vis en is er bij goed schoonmaken geen risico voor ons als mens.
Mocht u alles willen uitsluiten, dan gewoon de haring eerst invriezen en daarna na het ontdooien en bakken pas opeten. Ik zal er een aantal heerlijk gaan opbakken en de rest zal gaan dienen als aas voor de heilbot in het verre Noorwegen. Na 1 sessie op de haring vond ik de schubben nog terug in mijn onderkleding en begon ikzelf en mijn uitrusting enigszins op een haring te gelijken. U bent dus gewaarschuwd bij deze!
Groet van ‘de panharing’ alias Lucky Luc Mom!