TotalFishing

Het goede leven breekt weer aan! Eindelijk, na mijn toch wel heftige en acute operatie, weer eens aan de waterkant kunnen vertoeven. Nog even rustig aan, want de hechtingen moeten er nog uit, maar ik kon mij even niet meer inhouden (u als medevisser begrijpt dat natuurlijk wel). Gelukkig trof ik het qua weer, dus het was geen straf om zo te beginnen met de opbouw van het lichaam.

Weer terug aan de waterkant. Heerlijk!

Het was even spannend hoe het zou gaan, maar ik was er zeer tevreden over, ook al was het slechts een korte vissessie van 5 uur. De ‘Afrikaner-werptechniek’, waarbij ik het lood rechtsachter mij op de grond leg en alleen de hengel het werk laat doen, bracht uitkomst.

Noordzeekanaal-update
Van de Noorpier had ik behalve wat kleine gulletjes onder de kant nog niet veel goeds gehoord en dat was eigenlijk ook nog te zwaar om nu al te gaan ondernemen. Ik heb daarom gekozen om relaxed te beginnen aan mijn vertrouwde Noordzeekanaal. Dat was geen slechte keus, want ik zat er als een vorst, ook al heb ik maar 10 vissen gevangen.

Na een traag begin, een dikke wijting van 37 cm. Ik ben het nog niet verleerd!

Maar de kop was er weer af en dat deed me zéér goed! In de vroege ochtend begon het zeer traag qua aanbeten, maar de vissen houden waarschijnlijk ook van het zonnetje, dus toen die steeds hoger kwam te staan, volgden de aanbeten vanzelf. En mooie aanbeten hoor, ook al kwamen die in vlagen! Al lijkt het natuurlijk heel wat op de dyneema-lijn die de vis keihard op je top van de hengel doen dreunen.

“Rontgenfoto” van een schar in het zonlicht.

De eerste vis was meteen een prachtige wijting van 37 cm. Dat is natuurlijk een heel mooi formaat en dat had ik niet verwacht omdat ik de vorige keer met meer dan twintig vissen niet één maatse vis had. Minder aanbeten dus, maar wel een mooier formaat vis. Het kan slechter! Tussen de maatse wijtingen door die voor de rest allemaal even boven de 27 cm draaiden, kwamen er ook een schar en een grondel uit.

De grondels bijten weer, dus de lente onder water heeft zijn intrede gedaan.

De voorbode van de lente die onder water ook gaat heersen was een feit! Tevens werd ik compleet gestoord van de honderden flankende harders voor mijn neus. Ik weet hoe lastig ze te vangen zijn en dat je je daar helemaal op moet gaan focussen. Dat betekent dus met zeer licht materiaal aan de gang wat het aas (brood, haringafval) zo natuurlijk mogelijk aanbiedt en de harders proberen te verleiden tot een aanbeet.

Wat een monsters van dichtbij!! Met een beetje verbeelding de Nederlandse mini-zeewolf!

In het buitenland vanwege gewenning aan brood geen probleem, maar hier ligt dat toch duidelijk even anders. Maar dit jaar ga ik het weer proberen met een aangepaste tactiek. Wees u er nogmaals van bewust dat de visserijregels omtrent het nachtvissen en de andere aanscherpingen daarvan nog niet bekrachtigd zijn.

De harders waren in grote getale de stenen aan het afstruinen naar voedsel. Lastig te vangen voor mij, maar ik ga het dit jaar weer proberen!

Dus de oude visserwet is nog steeds van kracht en u bent officieel nog steeds strafbaar, ook al hoop ik dat de BOA’s en de politie daar coulant mee omgaan en op de hoogte zijn van de ophanden zijnde veranderingen.

Tot ziens aan de zoute waterkant,
Visgroet van Lucky Luc Mom