TotalFishing

Het is het afgelopen jaar nog niet eerder voorgekomen dat ik een week niet op een of andere manier aan de zoute waterkant kon vertoeven, maar afgelopen week was het helaas niet te doen. De combinatie van zware wind en de daarmee gepaard gaande zware neerslag, heeft mij doen besluiten om mijn spullen maar even een onderhoudsbeurt te geven zodat ik ze in ieder geval wel even in mijn handen heb gehad en daarmee is de visgeest enigszins tot rust gekomen.

Ook al sta ik natuurlijk tien keer liever met mijn wapperende manen (lees wenkbrauwen) in de zoute wind. Ik hoop u met bijgaande reportage te plezieren met een impressie van de vangsten van vorig jaar in deze periode.

Wintervissen loont de moeite!

Hoewel mijn buren mij soms een beetje vreemd aankijken als ik met zware sneeuw en heftige koude naar de zoute waterkant vertrek, kan ik - als ik de vangsten van vorig jaar in deze periode bekijk - toch melden dat het alleszins de moeite waard was om te gaan.

Krijgt u ook al weer zin om in de winter te gaan vissen?

Op kou kan je je immers kleden, in tegenstelling tot hitte die je maar moet ondergaan. Vier lagen kleding over elkaar heen maken dat je heel snel opwarmt en je de opgebouwde warmte door het lichaam niet snel verliest naar buiten toe.

Het loonde vaak echt de moeite om te gaan.

Een aanvullende goede bescherming over handen en hoofd maakt de wintervermomming compleet bestand tegen de ruige elementen in deze periode. Natuurlijk vergeten we de hete thee niet om af en toe een bakje troost te genieten als de visserij het toe laat. Regelmatig wat eten zorgt dat de motor van het lichaam blijft draaien en warmte blijft produceren.

Door een gecombineerde vangst bleef de motivatie hoog.

Ik vind het eigenlijk nooit erg die winterperiode. Tenminste, als het maar visbaar weer blijft en geen combinatie van elementen zoals de afgelopen week. Het is dan geestelijk frustrerend omdat je weet dat je de goede plekken om vis te vangen die week niet kunt bereiken. Er vindt qua vismaten in deze periode een soort van natuurlijke selectie plaats. Alleen de die-hards (visgekken!) blijven over en laten zich niet weerhouden door het weer om naar de kille basaltkolos van de Noordpier te trekken.

Af en toe voor onze begrippen een bijzondere vangst van een winterkoolvis die ik tussen de blokken vlak aan de kant ving.

Een soort van sektarisch genootschap met maar een doel : vissen. De Noordpier blijft in deze periode meestal schoner dan de rest van het jaar omdat de vissers die het hele jaar doorvissen zich gewoonweg meer bewust zijn van het feit dat ze hun eigen nest niet moeten bevuilen. Dat zou wel erg dom zijn.

Goed ingepakt kun je aardig wat hebben en blijft de lach op het gezicht.

Als ik mijn vangsten van vorig jaar bekijk zie ik eigenlijk op alle sessies toch wel aardig vis verschijnen. De schar die af en toe even weg was van de kant, kwam iedere keer na een korte onderbreking toch weer terug rond de Noordpier om onze zeepieren te verorberen. En dat is echt wel pure winst, want we hebben ook vele jaren gehad dat ze helemaal niet meer onder de kant kwamen.

Soms moest er uitgeweken worden naar het Noordzeekanaal om toch maar te kunnen vissen…

De vele wijtingen in de maanden december en januari, aangevuld met op iedere sessie wel een of meerdere gullen, maken dat ik de aankomende periode toch zeer positief tegemoet zie. Het enige wat ons dwars kan zitten is een hele abrupte temperatuursdaling van het zeewater waardoor het kustwater qua voedselaanbod niet aantrekkelijk meer wordt voor de vis en ze naar dieper water verhuizen.

… En dat leverde vaak zeer mooie wijtingen op…

Soms dwongen de weersomstandigheden aan zee mij er toch toe om uit te wijken naar het Noordzeekanaal en dat was ook geen verkeerde hoor, want dat bracht hele mooie wijtingen boven water. De gul viel afgelopen jaar wat tegen in het Noordzeekanaal, maar ik heb er toch een aantal van rond de 50 cm gevangen en dat is toch best een mooie maat.

… Maar ook regelmatig een winterse schol…

Als ik de foto’s zo’n beetje bekijk, krijg ik het er nog niet erg warm van, maar ik weet dat als ik er eenmaal weer sta in mijn volledige bepakking, het toch weer genieten is en dat je blij bent dat je bent gegaan. Als je je poolpak bij de auto weer uittrekt besef je dat het voor de buitenwereld die niet vist, toch een beetje een vreemd gezicht is, terwijl de meeste mensen op de schaats stappen, er toch nog iemand is die met vishengels op pad gaat.

… Of een moddervette winterse bot.

Dat zal ik wel nooit kunnen uitleggen wat voor een diepgewortelde passie het zeevissen voor mij is. Maar dat heb je wel met meerdere passies natuurlijk. Het belangrijkste van een passie is dat je er helemaal voor gaat en dat je altijd wel een of andere manier vindt om met je hobby verbonden te zijn.

Ondanks een dik pak sneeuw genoeg vis.

Aan de waterkant, door het kijken van een vis-dvd van verre oorden, óf gewoon achter het fornuis als je je opgebouwde visvoorraad van het afgelopen jaar uit de diepvries aan het wegwerken bent om binnenkort weer hopelijk plaats te maken voor een nieuwe voorraad.

De mooie scharren bleven maar terugkomen langs de Noordpier.