TotalFishing

Aangezien de Noordpier te Wijk aan Zee op dit moment door de week afgesloten is, heb ik de afgelopen week al mijn zinnen op het strand gezet. Het was prachtig zeebaarsweer doordat er een stevige wind stond uit zuidwestelijke en westelijke richtingen. Vorige keer ging het helemaal super dus waarom nu niet? De verwachtingen waren hooggespannen en de viskoorts maakte zich weer van mij meester.

Beuken op zeebaars in de branding

Het was hard werken in de branding en soms komt er wel eens een golfje naar binnen!

Bovenstaande aanhef zegt het al, het was zwaar werken in de branding om de zeebaars te belagen. De pittige wind veroorzaakte een prachtige branding waar de zeebaarzen zo verzot op zijn omdat er dan allerlei eten uit het zand gewoeld wordt waardoor het voor de baarzen een rijkelijk gedekte tafel wordt. Natuurlijk zit ons aangeboden aas in de vorm van zagers of mesheften of een combi daarvan, daar ook tussen en hopelijk bijten ze daar in.

Het is noodzaak om te proberen net over de eerste bank heen te werpen.

Het zeebaarsvissen vanaf het strand blijft wel een grillige visserij wat de vangsten betreft; de ene dag vang je zo maar acht mooie baarzen en de andere dag scoor je weer eens een dikke nul qua baarsvangst. De altijd aanwezige botten redden dan je visdag door toch weer voor een aanbeet te zorgen. Maar ook als het niet loopt met de aanbeten van de zeebaars heb je in je hoofd altijd nog de kromtrekkers van de vorige sessie zitten zodat je weet dat het ieder moment toch kan gebeuren!!

Maar soms wordt je rijkelijk beloond voor je inzet.

De zeebaars is een behoorlijk trekkende vissoort en die trekken gewoon verder naar een nieuwe plek richting het zuiden in dit geval, om daar weer aas te gaan zoeken. Hierdoor bieden vangsten van de vorige dag op dezelfde plek totaal geen garantie. Bij de strekdammen en andere stenen bouwwerken willen ze nog wel eens blijven hangen, maar vanaf het strand is daar meestal geen reden toe omdat de zwinnen tussen de zandbanken tot bijna in het oneindige doorlopen.

Als het bij jezelf even niet lukt is er altijd wel een vismaat die ze wel vangt!!

Het was best wel pittig werken met die zware zeegang om je lood op de plaats te houden en ook om de goede plekken met je werptechniek te bereiken. Maar ook van de week bleek weer dat als je net over de eerste zandbank heen kwam met je lood op het aflopende gedeelte, dat dat al weer ver genoeg was om vis te kunnen vangen. Als het water verder zakt redt je het gewoonweg niet om over de tweede zandbank te gooien, dus dan is het de truc om net daarvoor je aas te laten belanden. Dat is dus waar de branding niet schuimt!!!

Doordat je vismaten hun best blijven doen, blijf je zelf ook gemotiveerd.

Het was wederom een schitterende week qua visserij en ik heb weer volop genoten, ook al kun je er nogmaals geen peil op trekken of je wat gaat vangen tijdens je vissessie. Gelukkig is er dan altijd wel een vismaat die naast je staat en die ze dan wel op dat moment vangt zodat de vismotivatie altijd aanwezig blijft.

Soms moeten de altijd aanwezige botten je visdag redden.

En eigenlijk - en dat is ook weer gebleken - is het dan een kwestie van tijd eer de vis bij jouw aangeboden aas aankomt en je hengel in je steun doet krommen. Soms staan de hengels al op de zandbank terwijl jezelf nog op je strandkar zit om de boel in de gaten te houden.

En je blijft hopen, zeker als je een teken van “boven” krijgt!

Als je dan een onmiskenbare aanbeet krijgt van een zeebaars storm je met luid gespetter door het water heen naar je krom staande hengel. Ja hoor, hangen!!!!

Soms staan de hengels op enige afstand zodat je er naartoe moet stormen!

De vis heeft zichzelf gehaakt op het geankerde lood en je voelt hem trekken aan de andere kant van je lijn. Wat een topervaring!! Dat wens ik u ook toe in de komende maand!! Tot medio oktober kunt u bovenstaande nog beleven aan onze stranden mits de zeewatertemperatuur niet te hard daalt!

Blijven vissen totdat de zon in zee zakt met de hoop op nog een aanbeet!!