TotalFishing

Gelukkig komen er vanaf vorige week weer berichten bij mij binnen dat er weer een visje gevangen wordt op mijn geliefde noordpier. De vangsten bestaan uit wat bot, schar en kleine gul. De vis zit vlak onder kant weet ik vanuit de bootvangstberichten en hopelijk worden ze nu door de westelijke stroming richting kust gedreven richting ons aangeboden aas. Volgende week ga ik het zeker weer een keer zelf proberen.

Ik kon niet meer langer wachten dus ik “moest” naar het strand!

Maar nu waren het de westenwinden en de juiste zeewatertemperatuur die het zeebaarsvirus in mij wakker schudde. Op dus naar een van mijn geliefde strandstekken om mijn geluk te proberen!!

1e Strandsessie zeebaars 2011
Als je eenmaal het zeebaarsvissen vanaf het strand hebt meegemaakt onder goede omstandigheden, blijft het een virus dat opgeslagen blijft in je genen en dat op gezette tijden weer naar boven komt. Meestal komt het bij mij naar boven als er een westelijke stroming komt te staan met daarbij een windkracht 4 tot 6 Beaufort. Die moet er dan wel een paar dagen instaan om de beste vangstkansen te hebben.

Zou het vandaag gaan gebeuren??

Meestal ving ik de eerste zeebaarzen al in de maand mei als het water voldoende (boven 12 graden) opgewarmd is. Ik zit dan gewoon nog in de huiskamer, maar in mijn gedachten zie ik dan mijn hengels al weer dubbelklappen door een prachtige aanbeet van een mooie zeebaars. Dat heb ik al honderden keren meegemaakt, ook al is het de laatste jaren toch wat aan de magere kant.

Maar de voorpret is er niet minder om met het knopen van nieuwe onderlijnen en het bekijken van vangsten uit het verleden. Als je geen motivatie hebt bij deze visserij kun je beter thuisblijven en visvideo’s gaan bekijken, want er komt best wel wat doorzettingsvermogen bij kijken. Maar als je eenmaal je aas hebt gehaald in de vorm van mesheften en zagers, kan de echte pret dus beginnen.

Eerst het getij en het weer goed in de gaten houden om een goede visdag of sessie in te kunnen plannen. Meestal begin ik twee uur voor hoog water en vis dan door tot minimaal 3 uur na hoog water. Als de vis het dan niet heeft gedaan, mag je rustig weer aan het thuisfront gaan denken.

Het spannendste moment is als je de strandslag nadert en daarbij een eerste blik op de zee kan werpen die hopelijk wat vis voor je in petto heeft vandaag. Staat er genoeg branding zoals ze hadden voorspeld, of wordt het krabben voeren vandaag?? Helaas stond er deze eerste sessie nog niet lang genoeg branding in voor de beste vangkansen.

Helaas was het water nog knalbruin van de algen.

En nog minder was dat het water knalbruin was door de nog steeds in werking zijnde algenbloei, welk fenomeen zich altijd voordoet in het voorjaar. Maar ik ben er nu toch, dus ik ga alles uit de kast halen dacht ik. Niets houdt mij daarbij tegen, want het virus is allesoverheersend!!

Dus ik trek de volgeladen strandkar naar een strekdam toe en bepaal dan terplekke de kant van de dam waar het zou moeten gaan gebeuren. Ik lees dan zogenaamd de zee en kijk of er meer zand ligt aan de ene kant dan aan de andere kant in de vorm van een zandbank. Als de zee niet onderbroken wordt en er een doorgang is voor de vis, is het prima.

Een strandkar is voor de veiligheid van de spullen onmisbaar!!

Op dat moment komt het water al op en dien je je spullen al op hoogte te plaatsen om ze niet in het opkomende water te verliezen. Vol goede moed bewapen ik dan mijn prachtige nieuwe Spro Fastforward S 10 4,50 m strandhengels (Note: Ik wordt niet gesponsord en ik ben merkonafhankelijk!) met visaas.

Zwaar bewapend liggen de hengels te wachten op actie.

Op de ene hengel vis ik gericht op de zeebaars met een lange dwarrellijn en een met bindelastiek opgebonden mesheft. Op de ander hengel vis ik met twee haken met zagers en mesheften om ook nog kans te hebben op wat andere vis die daar rondzwemt. Vaak heb ik dan meegemaakt dat juist op die hengel dan een mooie zeebaars aanbijt.

Maar op het strand kan je je vis rustig uitdrillen en als hij goed gehaakt zit, vormt dit geen enkel probleem. Alleen het laatste stukje op het strand trekken wil nog wel eens kritiek zijn. Zeker als je wat kleinere haken gebruikt voor de platvis en kracht moet gaan zetten. Helaas bleven voor mijn de echte zware knallers uit van een mooie zeebaars vandaag.

Gelukkig hielpen een paar botten mij van de nul af.

Ik moest het doen met een paar botten die mijn aas in het knalbruine algenwater toch nog wisten te vinden. Na vijf uur vissen begon de motivatie af te nemen en wist ik dat mijn eerste sessie op de zeebaars vanaf het strand dit jaar zeebaarsloos zou gaan eindigen. Maar toch heb ik de hele tijd het gevoel gehad dat er zo maar zo’n stekelmans kon gaan aanbijten, dus de visspanning bleef aanwezig.

Op de terugweg is het een stuk zwaarder dan op de heenweg!!!

Nu maar weer de volgepakte strandkar tegen de duinopgang optrekken en richting huis. Dat gaat toch een stuk lastiger dan op de heenweg kan ik u vertellen!! Maar bij het teruglopen denk ik al weer aan een volgende sessie op een ander strand met hopelijk wat helderder water en dus nog meer vangstkansen. Het gaat heel snel gebeuren, ik weet het zeker!!

Je kunt het natuurlijk ook hogerop zoeken!!