TotalFishing

Het is natuurlijk schitterend weer buiten om van het zalige buitenleven te genieten. En probeer dat maar zo veel mogelijk te doen en klaag a.u.b. niet dat het zo warm is, want voor je het weet begint het in dit land weer te sneeuwen!! Vistechnisch is het weer helaas helemaal niet goed. De oostelijke winden hebben een zeer slechte invloed op de kantvangsten langs onze kust in Noord-Holland.

Prima weer om uw hobby uit te oefenen, maar kijk ook eens om u heen!!!

Die vangsten bestonden de laatste weken voornamelijk uit bot, maar er werden ook enkele knappe zeeforellen gevangen aan de hengel.

Heel af en toe wordt er langs onze kust een mooie (beschermde) zeeforel gevangen.

Geef mij maar een redelijk westenwindje waardoor het aas en de vis richting onze kust worden gevoerd. Maar we hebben het te nemen zoals het ons gegeven wordt door de weergoden.

Noordzeekanaal
Nog steeds vind ik op dit moment mijn heil in het Noordzeekanaal. Je kan er nog steeds een leuk visje vangen, maar een vetpot is het ook op het kanaal niet. Uit ervaring weet ik dat rond deze tijd groepen kleine zeebaarsjes zich op de stroomplekken verzamelen.

Wachtend op hopelijk een aanbeet.

Het is dan hartstikke leuk om met een lichte hengel deze veelal ondermaatse baarsjes te belagen. De aanbeten zijn bijzonder fel en niet te vergelijken met de botten of grondels die je er ook in behoorlijke aantallen op krijgt.

Het wachten wordt beloond met een ‘Madurodam-zeebaarsje’.

Wat weer opgevallen is van de week bij het vissen op deze kleine felle rakkers, is dat mesheften veruit favoriet waren. Je krijgt hier ook minder aanbeten op van grondels en van bot, ook al zijn die ook op mesheft niet te vermijden. Het is echt wel bizar hoeveel grondels er in het kanaal aanwezig zijn, vooral onder de kant waar ze zich het liefst tussen de stenen ophouden.

En nog één voor Mr. Lucky Luc.

Er zijn wel driehonderd soorten grondels, dus die zijn soms moeilijk uit elkaar te houden. Tevens heeft de bodemgestelheid nog een behoorlijke invloed op de kleur van de grondel. U denkt dan dat u een nieuwe soort hebt gevangen, maar het is dan gewoon dezelfde. Vroeger ving ik ze nooit in het Noordzeekanaal, maar nu vang je ze soms met twee tegelijk en doen ze een aanslag op uw aangeboden visaas.

Het was droog, maar het regende grondels!!

Maar ook dit kleine visje dient met respect behandeld en onthaakt te worden omdat het er natuurlijk niet voor niets zit en een taak heeft uit te voeren op de kanaalbodem. Gelukkig zijn mijn vismaat Leon en ik er in geslaagd om dus weer eens wat ‘Madurodam-zeebaarsjes’ op de kant te halen, maar de vispret was er niet minder om. En jonge vis in het kanaal is altijd een goed teken voor de nabije toekomst.

Sommige botten zijn prachtig getekend.

Een zeer frustrerende vis in het kanaal zijn de honderden en waarschijnlijk duizenden harders die op dit moment de kanten afgrazen van het Noordzeekanaal. Als je op de bodem aan het vissen bent op zeebaars of wat anders, komen ze gewoon met tientallen voor je neus aanzwemmen en staan met hun staarten boven water naar je te zwaaien.

Alsof ze willen zeggen: “Pak me dan als je kan.” En laat dit laatste nou eens verdomde moeilijk zijn gebleken in de praktijk (in ieder geval voor mij !!). Van de week heb ik er nog een aantal uren aan besteedt. Gewapend met een matchhenegel met daarop een klein dobbertje en een enkel licht loodje met daaronder een kleine stevige kleine karperhaak, hoopte ik weer eens een harder aan de schubben te komen.

Als aas had ik witbrood en ook heb ik het met maden geprobeerd. Ook al zwemmen er genoeg, toch probeerde ik ze op de plek te houden door een mengsel van witbrood met paneermeel en maden.

Op de noordpier vang je tijdens het zeebaarsvissen nog wel eens een harder.

Ik kreeg schitterende wegtrekkers, maar het bleken allemaal grondels te zijn die mijn brood en maden goed wisten te waarderen. Toen ben ik maar gaan lopen en ben ik de flankende harders op gaan zoeken. Meerdere keren wierp ik mijn broodpluim tussen de school harders in, maar ze maalden er niet om.

Het blijft toch frustrerend, maar natuurlijk ook spannend als je temidden van honderden vissen ligt met je voor hen bestemde aas. Hoewel ik vanaf de bodem geen enkele moeite hebt met het vangen van alle vissoorten, blijft dit toch een lastige. Ook al doen sommige medevissers er nogal makkelijk over hoe ze te vangen zijn.

Maar het blijft voor mij een lastig te vangen vissoort.

Alsof het een “eitje” is. Ik weet dat de aanhouder zeker zal winnen en zal daarom mijn matchengel maar standaard in mijn auto leggen voor het geval het hardersbloed weer gaat stromen. De populaties harders verschillen nogal qua gedrag en schuwheid en op een of andere wijze zijn ze op sommige plekken beter vangbaar dan andere.

Maar niet getreurd hoor, want ik heb weer en paar mooie, spannende uurtjes aan de waterkant beleefd met iedere minuut de hoop op een aanbeet en een kromtrekkende hengel! Het zal een keer gebeuren!!

Hopelijk binnenkort net zoals vismaat Akio weer een echte zeebaars!!