TotalFishing

Lucky Luc in Ierland / Donegal ( Deel 1 )

Door: Lucky Luc Mom

Na vele omzwervingen in met name Scandinavie, ben ik door de vele goede berichten die vanuit de regio Donegal kwamen, toch weer eens bij mijn oude geliefde Ierland beland.

Het zuidwesten van Ierland heb ik vroeger menigmaal bevist. Via vismaten Tom Sintobin en Pieter Beelen werd ik wederom warm gemaakt voor de regio Donegal. Toen ik de bekende Ierse visgids Michael Patton ontmoette op de Visma 2013 was de deal snel beklonken en besloot ik tezamen met mijn vrouw en vismaat Yvonne af te reizen naar dit gebied.

Dit keer maar weer eens met het vliegtuig in plaats van een dagenlange autorit.

Vanwege het oversteken van twee zeeën besloten we met de alom goed bekende vliegmaatschappij Aer Lingus te gaan.

Alles past in de koffer tegenwoordig.

En daar hadden we geen spijt van want na 1,5 uur landt je dan alweer op het vliegveld van Dublin in ons geval.

De kustlijn is vaak grillig.

Daar stond de huurauto gereed voor ons Iers avontuur. "Yvonne, ik geloof dat ze het stuur aan de verkeerde kant hebben gemonteerd?" "Ja , dat klopt!!" "Wat nu?" Dus koppelen met de linkerhand! Hmmm, dat was even wennen en dat is een understatement.

Maar als je een vis vangt vanaf zo'n plek is dat kicken!

In het begin grijp je steeds met je rechterhand in het luchtledige omdat je dat gewend bent. Ook stap je in het begin aan de verkeerde kant in en blijkt er geen stuur te zitten. Goed concentreren dus en zeker de eerste kilometers in het drukke verkeer rond Dublin rustig aan doen, wat ons op menige hoon van toeterende Ieren kwam te staan.

Het is constant genieten.

Het leek even op een eerste rijles, hoewel ik wel vaker links had gereden, maar dan met mijn eigen auto. Iedere keer als je weer opnieuw gaat rijden moet je je realiseren dat je aan de linkerkant van de weg moet beginnen. Concentreren dus en dat vergt best wat energie in mijn geval.

Het woord fenomenaal is hier wel op zijn plaats.

Ons reisdoel was echter een fraai vrijstaand huis in het graafschap (Co/County Donegal,), zodat de inspanning goed werd beloond.

En als de eerste vissen boven komen, in dit geval een van de vele hondshaaien, wordt het alleen nog maar mooier.

Na Dublin rijdt je al gauw op de wat smallere wegen richting het noorden van Ierland. Je komt bekende namen tegen zoals Belfast, Londonderry en Ulster.

Wat een stekken vanaf de rotsen!

De hondshaaien wikkelen zich maar al te graag rond je arm om je het liefst een pittige verwonding toe te brengen met hun schuurpapierachtige huid. Lenig beestje!

In Ierland is dit een gewone en soms ongewenste vangst, maar ik vind ze mooi!

Gelukkig heb ik maar EEN geloofsopvatting en dat is "goddelijk vissen". Dat brengt mij rust en vrede en zou vele anderen ook kunnen helpen. "Vissen voor wereldvrede", ik ga ervoor! Ik lijk wel een fotomodel bij een toespraak na het winnen van de competitie, alleen mijn haar zit wat strakker achterover en mijn rondingen zitten op andere plekken. De badpakronde, hoe aantrekkelijk ook in mijn geval, laat ik maar even achterwege.

Zonder meer rustgevend! De Shimano Beastmaster 4.25 m reis/strandhengel blijft de enige in zijn soort.