TotalFishing

Lucky Luc in Ierland / Donegal ( Deel 1 )

Door: Lucky Luc Mom

Na vele omzwervingen in met name Scandinavie, ben ik door de vele goede berichten die vanuit de regio Donegal kwamen, toch weer eens bij mijn oude geliefde Ierland beland.

Het zuidwesten van Ierland heb ik vroeger menigmaal bevist. Via vismaten Tom Sintobin en Pieter Beelen werd ik wederom warm gemaakt voor de regio Donegal. Toen ik de bekende Ierse visgids Michael Patton ontmoette op de Visma 2013 was de deal snel beklonken en besloot ik tezamen met mijn vrouw en vismaat Yvonne af te reizen naar dit gebied.

Dit keer maar weer eens met het vliegtuig in plaats van een dagenlange autorit.

Vanwege het oversteken van twee zeeën besloten we met de alom goed bekende vliegmaatschappij Aer Lingus te gaan.

Alles past in de koffer tegenwoordig.

En daar hadden we geen spijt van want na 1,5 uur landt je dan alweer op het vliegveld van Dublin in ons geval.

De kustlijn is vaak grillig.

Daar stond de huurauto gereed voor ons Iers avontuur. "Yvonne, ik geloof dat ze het stuur aan de verkeerde kant hebben gemonteerd?" "Ja , dat klopt!!" "Wat nu?" Dus koppelen met de linkerhand! Hmmm, dat was even wennen en dat is een understatement.

Maar als je een vis vangt vanaf zo'n plek is dat kicken!

In het begin grijp je steeds met je rechterhand in het luchtledige omdat je dat gewend bent. Ook stap je in het begin aan de verkeerde kant in en blijkt er geen stuur te zitten. Goed concentreren dus en zeker de eerste kilometers in het drukke verkeer rond Dublin rustig aan doen, wat ons op menige hoon van toeterende Ieren kwam te staan.

Het is constant genieten.

Het leek even op een eerste rijles, hoewel ik wel vaker links had gereden, maar dan met mijn eigen auto. Iedere keer als je weer opnieuw gaat rijden moet je je realiseren dat je aan de linkerkant van de weg moet beginnen. Concentreren dus en dat vergt best wat energie in mijn geval.

Het woord fenomenaal is hier wel op zijn plaats.

Ons reisdoel was echter een fraai vrijstaand huis in het graafschap (Co/County Donegal,), zodat de inspanning goed werd beloond.

En als de eerste vissen boven komen, in dit geval een van de vele hondshaaien, wordt het alleen nog maar mooier.

Na Dublin rijdt je al gauw op de wat smallere wegen richting het noorden van Ierland. Je komt bekende namen tegen zoals Belfast, Londonderry en Ulster.

Wat een stekken vanaf de rotsen!

De hondshaaien wikkelen zich maar al te graag rond je arm om je het liefst een pittige verwonding toe te brengen met hun schuurpapierachtige huid. Lenig beestje!

In Ierland is dit een gewone en soms ongewenste vangst, maar ik vind ze mooi!

Gelukkig heb ik maar EEN geloofsopvatting en dat is "goddelijk vissen". Dat brengt mij rust en vrede en zou vele anderen ook kunnen helpen. "Vissen voor wereldvrede", ik ga ervoor! Ik lijk wel een fotomodel bij een toespraak na het winnen van de competitie, alleen mijn haar zit wat strakker achterover en mijn rondingen zitten op andere plekken. De badpakronde, hoe aantrekkelijk ook in mijn geval, laat ik maar even achterwege.

Zonder meer rustgevend! De Shimano Beastmaster 4.25 m reis/strandhengel blijft de enige in zijn soort.

Mariaal
We hadden allerlei materiaal bij ons voor met name de kantvisserij die je daar werkelijk overal kunt beoefenen. Er is bijvoorbeeld uitstekend te vissen vanaf de rotsen op Pollak en grote Lipvissen, zoals de Gevlekte Lipvis (ballan wrasse) die tot wel 3,5 kilo zwaar kunnen worden en die zeer hard vechten aan de lichte reishengel van W.F.T (World Fishing Tackle) .

De Pollakken vanaf de kant waren lang niet zo groot als vanaf de boot, maar gaven voldoende sport en prachtige aanbeten.

Alle reishengels van dit kwaliteitsmerk passen gewoon in de koffer. Dat scheelt weer met inchecken en wachten op je materiaal bij de bagageband.

De grote Gevlekte Lipvissen waren prachtig om te vangen aan de dobber met zager of krab.

Via mijn grote visvriend (letterlijk en figuurlijk ! haha) Eddy Mares van www.havfiske.nl die deze reishengels verkoopt, heb ik inmiddels een aardige verzameling aangelegd.

Maar het hoeft niet altijd groot te zijn om te genieten. Een nieuwe soort zoals deze Rotslipvis was leuk om te vangen, dus weer een soortje erbij op de lijst.

De enige echte goede reishengel voor vanaf het strand is voor mij nog steeds de Shimano Beastmaster STC 4.25m. Er is geen vergelijkbare hengel voor te vinden in dit segment.

Yvonne en ik vermaakten ons ook prima met het peuteren op kleine visjes. Lekker veel aanbeten, heerlijk toch!

Ik heb drie verschillende hengels meegenomen om toch wat flexibel te kunnen zijn in mijn visserij. Bovendien, het Ierse weer kan net zo grillig zijn als het Nederlandse en soms nog grilliger, dus je moet zorgen dat je altijd water- en winddicht aan de waterkant kunt verschijnen.

In Ierland werden we begeleid door de bekende Ierse visgids Michael Patton, die zijn uiterste best deed om ons vis te laten vangen en zelf ook gezellig meeviste.

Onze "deadliest-catch" pakken van het merk Ocean zijn prima en kennen zijn gelijke niet. Het zijn geen warmtepakken, dus je kunt de kleding er onder aanpassen aan de omstandigheden.

Er zijn vele, vaak een beetje verstopte, stranden aanwezig, waar je nog mooi uit de wind kunt vissen. Rond het hoge water is het er het best.

En als je met een boot meegaat zijn dit de enige pakken die een hele dag in de stromende regen geen druppel doorlaten en dat is mij heel wat waard. De kleur is zeer opvallend en "oranjegezind" te noemen.

Het vissen vanaf de kant

Via vismaat Pieter Beelen wist ik dat er vele vissoorten zijn te vangen in dit gebied. En dat is wel zo leuk natuurlijk. Het geluk van het vissen zit voor mij niet in een gevulde Coleman-box met daarin tientallen kilo's visfilet.

Het ene strand nog mooier dan het andere zoals hier 'Silver-strand' in de buurt van Carrick. Een adembenemende klim om er te komen maar alleszins de moeite waard.

Hoewel ik graag een visje meeneem voor de pan, is voor mij het vangen van een of meerdere nieuwe vissoorten eigenlijk veel aantrekkelijker. Zo'n nieuwe vissoort kun je dan weer prachtig bijhouden op je eigen soortenlijst via de website www.soortenjagers.nl die tegenwoordig internationaal is geworden: www.specieshunters.com.

Plekken staan meestal goed aangegeven, maar de afstanden zijn anders door het gebergte in Ierland. Vaak moest je een aantal extra kilometers afleggen.

Dat maakt dat er nu al zo'n 1200 vissoorten zijn gevangen door vele vissers uit diverse landen met ieder weer hun eigen specialiteit. Een verslavende bezigheid en een daadwerkelijke reis door je eigen verleden, om de foto's bij de diverse vissoorten te zoeken die je hebt aangevinkt op de lijst.

Het vissen vanaf de stranden leverde aardig wat kleine tarbot op.

Want een vangstfoto van de soort is natuurlijk wel wat dit leuk en geloofwaardig maakt. Een vinkje zetten bij 200 soorten kunnen we allemaal! Een ware aanrader deze site, waaraan steeds gewerkt wordt om het nog aantrekkelijker te maken om hierop te gaan kijken.

Soms wat groter maar echt groot werd het helaas niet.

De eerste sessie visten we in de buurt vanaf de rotsen bij Portnoo. Van thuis had ik voor de zekerheid wat vacuum grote zandspieringen meegenomen. En ze hadden succes. Na enige tijd begon de Beastmaster heftig te bewegen en bij het aanslaan voelde ik duidelijk dat dit geen scharretje was! Een Hondshaai van mooi formaat kwam boven water. In Ierland is dat niet bijzonder, maar voor ons altijd heel leuk om te vangen.

Kan het mooier?

Daarna volgden er nog een aantal haaitjes en hoewel de aanbeten mooi waren went dit toch weer snel. De hoop en de kans op een andere vissoort blijft natuurlijk altijd bestaan. De omgeving en de rotsen waarvan je vist geven een extra dimensie aan de ervaring. Het kantvissen in Ierland gebeurt met name rondom het hoge water. En dat hoge water is hoger dan bij ons, want er kan soms wel een meter of vier water bij komen. In havens is dat goed te zien.

Hehe!! Eindelijk weer boven.

En daar dien je dan natuurlijk wel op te letten bij de visplek die je kiest. Aangezien er overal zeepieren te steken zijn hebben we dat ook gedaan. Hoewel er in Ierland meestal met vis wordt gevist en met name stukjes makreel of hele zandspieringen van klein formaat, biedt de zeepier toch ook weer kans op andere vissoorten. Altijd een leuke maar intensieve bezigheid dat pieren steken.

De zaak van Sean Carty te Bundoran heeft alle spullen en visaas die je nodig hebt.

Maar het resultaat loont meestal wel, ook al moest ik hier letterlijk bergen verzetten en zal het landschap wat ik heb omgewoeld nooit meer hetzelfde zijn. Het is met name ook zeer goed voor het visserslijf. De grote door mij zo geliefde pint Guinness uit de tap van de avond ervoor, vindt dan weer een weg naar buiten middels zweet via mijn getaande voorhoofd.

Vanaf de pier te Mullaghmore op alles vissen wat maar schubben heeft.

Het vissen vanaf de rotsen op de grote Gevlekte Lipvis met een dobber is werkelijk prachtig. Deze zijn gek op zagers die je niet kunt steken in Donegal maar wel kunt kopen in Bundoran.

En dat is niet altijd even groot maar erg leuk om te doen. Echt soortenjagen! En natuurlijk lol maken tussendoor.

De viszaak van Sean Carty is daar de beste zaak voor alles wat je nodig hebt en niet mee kon nemen in het vliegtuig. Je moet bij die manier van vervoer altijd wel wat bezuinigen op de hoeveelheid materiaal en met name lood.

Een prachtige bot voor Michael Patton gaf mooie sport.

Ieder dorp of stadje heeft trouwens wel een winkel met een hengelsport-afdeling. De vele visplekken in deze regio zijn heel goed beschreven in de visgids "A guide to sea angling in the Donegal region", een fraai uitgevoerde glossy waarvoor veel werk is verzet..

En dat kon ik natuurlijk niet op me laten zitten.

Ook al staan de visplekken goed beschreven, ter plekke is het vaak toch nog even zoeken. Als u binnenkort een visbeurs bezoekt, vraag er gerust naar bij de stand van Ierland die praktisch altijd aanwezig is. Visgids Michael Patton helpt u ook graag verder op weg en kan u ter plekke ook ondersteunen indien u dat wilt.

Weer een soortje erbij ! Dit keer een zwarte grondel.

De vele visplekken die wij hebben bevist hebben een heel mooi resultaat en een prachtige vakantie opgeleverd. De grotere vissoorten zoals de blonde rog of blauwe haai die daar veel voorkomen, zijn makkelijker te vangen vanuit de boot dan vanaf de kant. Als de weersomstandigheden meezitten en met name de wind uit de goede richting komt is dit zeker niet onmogelijk. Donegal Bay ligt prachtig verscholen en je kunt er altijd wel een goede plek vinden om te vissen. Maar het blijft natuurlijk de Atlantische Oceaan waar je je aan bevindt. Dus als de wind pal uit het westen waait en dus recht de baai in komt, houdt het vissen vanaf de boot meestal op. Door de hoge zeegang kun je je niet meer staande houden en wordt het vissen onprettig.

Even relaxen en de volgende keer weer een dagje met de boot.

Je hebt een lange golf op de Atlantische oceaan en die is veel minder irritant doch wel stukken hoger dan de korte golf op onze Noordzee. Het vissen vanaf de diverse stranden is een waar genot en je vindt hier nog alle rust en ruimte. Maar nogmaals, vergewis u goed van het getij, want dat is essentieel voor de beste kans kans op vis. Getijdenkaartjes zijn overal te verkrijgen.
Diverse kleine havens herbergen een mooie populatie Congeralen. En hierbij noem ik met name de havens van Teelin en Mullaghmore waar ik gevist heb. In Teelin heb ik maar liefst tweemaal zo'n zware zeepaling verspeeld, helaas dus geen foto's.

De stier en de koeien keken ons aan vanuit de keuken. Echt Iers !

Je vist dan met een behoorlijk zware boothengel vanaf de kant en je laat dan een gedeelte van een makreel of een hele makreel langs de havenmuur naar de bodem zakken. Er hoeft niet veel water te staan. De Congers leven nabij en in de havenmuren en dat is nu ook meteen het lastige, want ze slepen je aas de muren in voordat je het in de gaten hebt.

Er ging dus een ware droomvis de muur in zoals u al kunt raden. En de andere enorme joekel van een Conger ging als een ware kermisattractie ronddraaien op het wateroppervlak zodat de 8/0 haak los ging. Erg jammer en een grote vloek rolde zich lang voort over het water en weerkaatste tegen de rotsen tot schrik van de aanwezige bewoners!

Aan de lijnen lag het niet want die waren speciaal voor deze visserij. Dikke pech. Zo gaat dat nu eenmaal bij het vissen. Het is vaak lastig te verkroppen, omdat je maar een paar kansen krijgt in je vakantie.

De vakantie en het huis waren top en we komen zeker in deze regio terug en hopelijk dan nog wat vaker met de boot om andere soorten te vangen! Een mooie reden om terug te komen.

Congervissen wordt nóg leuker en spannender als het getij samenvalt met de duisternis. Ik heb deze keer naar verhouding weinig in het donker gevist dus dat biedt ook nog vele grote kansen op dikke vis in de toekomst. Wat een power hebben die beesten!

We hebben ontzettend veel beleefd vanaf de kant in Ierland en ik ben blij dat mijn stuur van de auto nu weer aan de goede kant zit (haha). Het blijft oppassen en concentreren op de smalle wegen in het noorden, waar de Ieren het gaspedaal flink indrukken. Wie daar de borden 100 km heeft neergezet langs diverse wegen, die door de bergen vaak zeer onoverzichtelijk zijn, mogen ze wat mij betreft opsluiten.

Ik was blij als ik de 70 km haalde op een veilige manier. Yvonne en ik zijn boordevol indrukken weer afgereisd naar Nederland waar we nog lang kunnen nagenieten. Hoewel wij door de harde westenwind maar weinig met de boot geweest zijn zal ik u in het volgende deel o.a het vissen op pollak beschrijven wat een ware sensatie is!

Visgroet van Lucky Luc & Yvonne Mom

County Donegal heeft een prachtige glossy uitgegeven met alle visstekken in de regio genummerd weergegeven op kleine plaatselijke landkaarten. Vraag ernaar op de beurs bij de stand van Ierland. Of neem contact op via het adres op de foto.
Voor verder info over uw verblijf en de visserij verwijs ik u graag naar: www.donegalanglingholidays.com

Bel gerust voor info met de Ierse visgids Michael Patton en zeg dat u mijn artikel gelezen heeft en nog meer info wilt. Telefoon Ierland : 0353-872204105.