Licht vissen op het Veerse Meer en kromme hengels

Licht vissen op het Veerse Meer en kromme hengels 

Door Ron Smits 

Vandaag ben ik aan boord van de ms Anguilla van John Kesteloo om samen met Sophie, Rien en Waka te vissen op het Veerse Meer. Een lekker zonnetje lijkt een heel mooie dag te worden, maar een koude zuidoostenwind is de oorzaak dat je handen koud en stram worden.

Goede herinneringen aan het Veerse Meer heb ik nog altijd uit de tijd van het vissen op forel in de wintermaanden.

De waterstand in de winter is altijd een stuk verlaagd ten opzichte van de waterstand in de zomer maanden, zodat de forellen in verhouding minder water ter beschikking hebben.

Met steurkrab op de forel vissen is niet zo moeilijk en als je geluk hebt pak je ook een regenboogforel, die een geweldige vechtlust heeft en mooie sprongen boven water laat zien.

Helaas ligt deze tijd al weer lang achter ons en is het Veerse Meer nu geheel zout. John vist al sinds oktober 2014 op het Veerse Meer en weet de diepere plaatsen (tot twintig meter en meer) goed te vinden. Hij vangt er wat platvis en ook veel haring, soms grote wijting, schol en grondels.

Omstreeks 08.00 uur varen we uit de haven van Veere. We hebben ruimte genoeg aan boord van de ruim negen meter lange en drie en een halve meter brede motorboot van John en na ongeveer een kwartiertje bereiken we een diepe plaats in de vaargeul waar we regelmatig overheen driften. Op de fishfinder zien we hier en daar een wolk haring. Het vangen van die vis moet dan ook wel lukken vandaag.

Als aas heeft John kokkels, steekzagers, zeepieren, makreel, zandspiering en jonge haring meegenomen. Vandaag wil ik de grotere wijting belagen op en vlak bij de bodem met een dwarrellijn voorzien van wat kraaltjes als lokkers in het kraakheldere water van het Veerse Meer. Haakje mustad round beak 4 en een paar flinke zagers moeten het doen vandaag.

De techniek is eenvoudig. Het aas op de bodem aanbieden en tijdens het driften het aas langzaam van de bodem wegtrekken en terug laten zakken. Een platvis kan het aas op deze manier wel een paar meter naar boven volgen, alvorens toe te slaan tijdens het zakken. Elke rover kan de verleiding van deze manier van vissen niet weerstaan.

Rien vist in het begin ook met een wapperlijn en pakt een mooie vette bot van 36 centimeter.

Waka vist met een haring lijntje, waarvan hij de onderste haak voorziet van een zager.

Hiermee krijgt hij een flinke aanbeet en de gehaakte vis verweert zich flink. Helaas weten we niet wat het voor een vis is, want halverwege weet de vis zich te ontdoen van de haak. Nog steeds zien we op de fishfinder wolken met haring, maar deze laten zich moeilijk vangen.

Waka pakt de eerste haringen van een kleine dertig centimeter. vlak boven de bodem. Sophie lukt het nog niet om de haring te pakken. Op de bodem blijft het angstvallig stil aan mijn wapperlijn en ook Rien ziet weinig beweging.

Er verschijnt nog een visbootje op het toneel. Tot onze grote verbazing gaat hij midden in onze drift route voor anker en verkast na aandringen van ons, onder zwaar protest, een heel klein beetje.

Niet alleen hindert hij ons mateloos tijdens het driften, maar hij overtreedt ook nog de geldende regels op het water. Hij ankert namelijk in de vaargeul en voert ook geen ankerbol. Het registratienummer op zijn visboot duidt erop dat hij in bezit moet zijn van een vaarbewijs en dan moet hij de regels toch kennen.

Ook Rien vangt nu, net als Waka, regelmatig mooie vette haringen en op de fishfinder zien we steeds grotere wolken haring. Sophie pakt nog steeds geen haring maar wel vette wijtingen. Ook ik krijg een prachtige aanbeet, maar de vis lost.

De roofvissen zijn nu toch aanwezig op deze goed gedekte tafel. Even later pakt Rien een mooi zeebaarsje, die nu weer groter groeit in het kraakheldere water van het Veerse Meer.

De wolken haring worden steeds groter…………..

Rien met een zeebaarsje.

Mijn tweede aanbeet weet ik te verzilveren en aan de rukken aan mijn 18 grammer is te zien dat dit een mooie vis moet zijn en even later komt de dikke wijting aan boord: 42 centimeter op de meetlat. Regelmatig komen er nu haringen en wijtingen aan boord en ook Sophie pakt nu haring. De wolken haring op de fishfinder worden groter en groter.

Sophie met haar eerste haring.

42 centimeter wijting.

Ook wijting voor Sophie.

Een dik tapijt haring.

Er ligt werkelijk een tapijt haring van een meter of 3 a 4 dik. Waka vangt nu ook steeds meer haring, soms met twee tegelijk en op de bodem is ook de andere roofvis gearriveerd. Sophie pakt een heel mooie schol van 39 centimeter, later gevolgd door een dikke maatse wijting.

De schol laat de hengel van Sophie flink doorbuigen en je ziet dat de schol terug duikt naar de bodem. Mooie sport op licht materiaal. Rien pakt nog een bot en ook deze is omstreeks 36 centimeter.

De bedoeling is om drie wijtingen tegelijkertijd op de foto te zetten, maar Sophie liet hem terug in het water vallen.

Wederom krijg ik een flinke doorbuiger op mijn hengel en weer komt er een mooie wijting van 42 centimeter aan boord. Wat een heerlijke dag vissen met het juiste lichte materiaal.

Jammer dat ik door de driftsnelheid geen kunstaas kon inzetten op de wijting aan mijn 10 grammer, maar die hou ik nog tegoed. Door het genieten is het snel 15.45 uur en gaan we terug naar de haven.

Weer een ruime veertiger.

Ook een mooie maatse voor Sophie.

Ik denk dat er legio mogelijkheden liggen voor bellyboten en kayaks. Zij kunnen langer op een bepaalde plek blijven ‘liggen’ en deze al verticalend of dropshottend bijzonder goed afvissen. Sophie, John, Waka en Rien bedankt voor een gezellige en zeker geslaagde dag vissen.