Leergierigheid bij iedereen
Door Joey van der Hart
Vorig jaar kregen wij als klas op school de opdracht om totaal zelfstandig een viswedstrijd te organiseren. Een wedstrijd voor de VMBO leerlingen van AOC De Groene Welle. Je zult je nu vast afvragen welke school nou een viswedstrijd organiseert…?
Dit stuk schrijf ik namens de eerste (nu tweede) klas van de Sportvis Academie te Zwolle. Een groen opleiding waar je later in het ‘grotemensenleven’ veel verschillende kanten mee op kunt.
De kinderen worden ingedeeld op de aangegeven stekken.
In de voorbereiding is onze klas zwaar op de proef gesteld. Vertrouwen in elkaar, vastberadenheid, op tijd komen en opdrachten op tijd inleveren. Vooral het vertrouwen was belangrijk bij ons. Wij wisten dat ieder van ons zo zijn eigen ding heeft waar hij goed in is. Ook hier werd rekening mee gehouden door de leiders.
De twee jongens die altijd hun stem laten horen en niet bang zijn om actie te ondernemen, besloten om op te staan en te laten weten dat zij wel wedstrijdleider wilden zijn. Iedereen stemde hiermee in.
Al snel brak er een kleine chaos uit.
Ik kijk rond en zie lachende hoofden en hangende gezichten. Ook ik dacht even dat dit nooit zou goed komen. Totdat een van de wedstrijdleiders het woord nam en dit keer goed.
Wij spraken af met zijn allen om te luisteren. En eerst een plan van aanpak te maken. Simpele vragen kwamen aan bod. Wat is de locatie? Voor wie organiseren wij het? En wat zijn de aspecten waar wij op moeten letten? Dit pakt goed uit en uiteindelijk schiet het erg goed op.
Deze vissers genieten van hun vangst.
Een jongen uit onze klas, stelt zich aan om alles op te schrijven en bij te houden op zijn laptop. Ook hij was de bankier van de wedstrijd. Hij verzamelde het opgehaalde geld, wat uiteindelijk naar het Peuterfonds zou gaan. Het volgde punt waar aan gewerkt moest worden was om de taken over de leerlingen te verdelen. Hierbij hoorde onder andere: catering, sponsoring, reglement, vergunningen en het digitale werk zoals flyers maken en poster voor in de school.
Er werden verschillende groepjes gemaakt. Ook in de groepjes zelf werd een leider aangewezen, die na elke vrijdag een lijst invulde met wat er die dag is uitgevoerd.
De dag waar iedereen zo hard voor had gewerkt brak aan. Iedereen had er vertrouwen in dat het goed zou verlopen. Het kon immers niet meer fout gaan, dachten wij.
De kinderen verzamelen zich langs het viswater.
Het plan liep als volgt. De kinderen die zich hadden aangemeld werden om 11:00 uur verwacht in de aula van de school. Hierna werden zij meegenomen naar ons lokaal waar een filmpje werd gespeeld om de aandacht van de kinderen te trekken. Een doordacht idee.
Onze wedstrijdcontroleurs leren de kinderen onthaken.
De leiders legden de kinderen uit hoe de dag zou verlopen. Waar zij vissen en welke tijden. De kinderen waren geconcentreerd en serieus, ze waren leergierig. Van sommige vingen wij op dat zij al vaker gevist hadden. Het gros had nog nooit gevist.
Om half 12 was afgesproken bij de visplek, waar de catering, controleurs en jury al klaar stonden. Iedereen werd opgevangen bij de visplek en er werd uitgelegd dat zij per vijf naar een vak zouden gaan. Over een stuk van 230 meter werden de kinderen verspreid bij de paaltjes met nummers van 1 t/m 35.
Iedereen geniet.
Wij gingen uit van schreeuwende en rennende kinderen. Maar stuk voor stuk liepen zij keurig met hun begeleiders/controleurs mee. Elke controleur had een vak, met daarin dus vijf leerlingen. Elke leerling werd in de gaten gehouden en in principe kon er niks fout gaan.
Al snel werd het startsignaal gegeven en mochten de kinderen dan eindelijk hun vaste stok in hun handen nemen en hun lijnen nat maken. Na nog geen half uur kwamen de eerste grondels, voorns en brasems boven water. Achterin werd veel alver gevangen en voorin weer veel voorn.
De catering zorgt goed voor de vissers.
Dit werd genoteerd en de behaalde resultaten zouden opgestuurd worden naar de Hengelsport Vereniging Zwolle.
Als jury zijnde was het contacteren van kinderen een must. Wij waren benieuwd naar wat de kinderen er van vonden. Zowel van de begeleiders als van de kinderen kregen wij te horen dat zij het hartstikke leuk vonden.
Met een aardig aantal gevangen vissen keerden de kinderen uiteindelijk terug naar de school. Natuurlijk onder begeleiding van meerdere organisatoren.
De wedstrijdleiders hielden hun laatste woorden in het lokaal en tegelijkertijd telde de jury de uitslag. De drie winnaars werden gekozen en hun prijzen werden uitgedeeld. Een tuigje met een hengel als eerste prijs, een hengel als tweede prijs en een tuigje als derde prijs.
Iedereen vangt vis!
Dit als dank van deelname vanuit onze kant en voor de kinderen was dit natuurlijk de hoofdzaak: winnen. Maar stiekem zal elk van hen van de dag genoten hebben. Daar twijfelden wij geen moment aan.
Met een warme afsluiting van onze leraar eindigen wij zo goed als ons schooljaar. Elke week werd de lach van de docent groter en ja dit viel mij en veel andere op.
Iedereen deed zijn best en uiteindelijk verliep alles beter dan verwacht. Wat je wel niet kan als groep met de juiste inzet en mentaliteit van de jongens. Wij hebben in totaal €130 euro opgehaald voor het peuterfonds. Ik zeg als jongste van de groep: goed gedaan en hard gewerkt. Keep up the good work boys!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
