TotalFishing

Lastige rakkers deel 4

Door: Berhil Bos

Als de boel vastligt en daarmee bedoel ik, als de snoeken niet mee willen werken, omdat de wekker nog niet is gegaan om een maaltje te zoeken, kan het inspelen op de gehoor zintuigen, de wekker alsnog af laten gaan. De ratelaars zoals de Screaming Devil of de Rat L Trap van Bill Lewis, zijn hier goede voorbeelden van.

De Bill Lewis is een Mega ratelaar.

Geluid.
Nu zal je denken, er zijn tegenwoordig toch heel veel kunstaasjes met geluid en jazeker, maar wil je ze echt wakker maken, dan is extreem veel geluid nodig en die vind je bij dit soort mega ratelaars. Voor de ‘’normale’’ ratellaars moet ik ook even een kanttekening plaatsen.

Vissen zijn extreem nieuwgierig en de kogeltjes die verwerkt zijn in het kunstaas, hadden vooral in het begin toen deze ‘’nieuwigheid’’ hier in de Hollandse wateren werd gepresenteerd, een fantastische vangkracht. Tegenwoordig heeft bijna ieder stukje fop aas geluidskogeltjes aan boord, waardoor er ook een soort conditionering (dressuur) kan plaats vinden.

Mijn persoonlijke ervaring met dit kogel kunstaas is dat het op sommige wateren tegenwoordig ook rovers kan afschrikken, omdat de vis het geluid gaat associëren met gevaar. Toch worden er nog jaarlijks vele snoeken getrickerd door ratelaars dus hier geldt, nooit geschoten is altijd mis.

Natuurlijk doen ‘’ gewone’’ ratelaars het vaak ook nog erg goed.

Vooral in de warmere jaargetijden doet geluid het goed. Een beproefde methode om al trollend de boel op scherp te zetten is het presenteren van een extreme ratelaar aan de afgesteunde hengel en het ‘’hoofd’’ kunstaas aan de handhengel. Vaak wordt de snoek op scherp gezet door de rammelaar om vervolgens voor de het ander te gaan.

Een afgesteunde rammelaar kan je op moeilijke dagen helpen.

Een andere manier om de aandacht te trekken van ‘’lastige’’ snoeken, is het laten plonsen van je kunstaas. Dat het vooral werk bij wat ondieper water lijkt mij duidelijk en natuurlijk bij het werpend vissen. Vaak liggen de luie groenjassen in een rustige omgeving en zal een luid neerkomend kunstaas absoluut opvallen.

Normaliter gooi ik strak naar de plek waar ik mijn aas wil hebben, maar als ze het niet doen, dan probeer ik met een boog deze plek te bereiken. Niet alle kunstaas is hiervoor geschikt en je moet dus kiezen voor iets wat met deze techniek niet in de war raakt tijdens de worp, waarbij de lijn iets slap gehouden wordt en het kunstaas vaak ook niet in het verlengde van de lijn op het water terecht komt.

Het is een goed idee om het kunstaas als het op het water terecht komt, even te wachten met binnenhalen, om zodoende de snoek de tijd te geven zich goed te oriënteren op het lekkernijtje. Hiervoor is het van belang om drijvend of langzaam zinkend kunstwerkjes te gebruiken.

Gelukkig worden mijn artikelen door veel hobbygenoten gewaardeerd en ook op dit artikel kreeg ik diverse reacties en één hiervan wil ik jullie niet onthouden. Ondanks dat het hier niet gaat om ‘’lastige’’ rovers, laat het toch zien wat geluid kan opwekken bij in dit geval snoekbaars.

Auke v/d Wal maakte leuke momenten mee toe hij met het ‘’gewone’’ lawaaierige kunstaas de vissen wist te trickeren.

Met lawaai heeft Auke al menig snoekbaars getrickerd

Met rammelaars op prikkelbare stekelbaars
Enkele seizoenen geleden stuitte ik op een topstek voor snoekbaars. Geen groot en diep water maar een vaart met een diepte van ca. 1 meter. Wat deze stek zo bijzonder maakt is dat hier gedurende een bepaalde periode de zogenaamde nestbewakers binnen bereik onder de overhangende oever liggen om ongenode gasten op niet mis te verstane wijze duidelijk te maken dat ze niet welkom zijn.

Dat een op de juist manier geviste Busterjerk in de kleur Clown Tiger daar ook niet welkom is ontdekte ik per toeval. Ik had dit stukje kunstaas van Strike Pro een dag eerder aangeschaft en wilde er grote snoeken mee verleiden. Busterjerks zijn van het type ‘glider’ en zijn voorzien van een paar flinke ratels.

Vol goede moed maakte ik de eerste worpen en al bij nummer 3 was het raak! Maar tot mijn verbazing was het een flinke snoekbaars, 73 cm schoon aan de haak. Niet veel later meldde zich snoekbaars nummer 2, van 73 cm. Deze vis kwam van onder de oever gedoken.

Vanaf dat moment kreeg ik in de gaten dat er van toeval geen sprake meer was, meerdere aanbeten volgden kort op elkaar, het leek wel of er torpedo’s uit de kant schoten om mijn zigzaggende Buster tot zinken te brengen met vals gehaakte vissen en schubben aan de haak tot gevolg. Die avond ving ik in korte tijd 4 kapitale snoekbaarzen.

Het seizoen erna verliep op dezelfde wijze met een uitschieter naar 78 cm. Inmiddels is het een traditie geworden om met deze stek het seizoen te openen, ook vismaat Eric heeft aan den lijve ondervonden hoe gaaf het is om gericht op grote snoekbaars te vissen met lawaaierige jerkbaits. Ook dit seizoen was het na een paar worpen wederom raak. Rammel ze!
Auke.