Lac du Der Chantecoq (deel 2)
Door Iwan Nijkamp
Een uur later opnieuw een paar piepen van mijn linker stok, zou het nu dan toch opeens gaan lopen? Het blijkt een hybride van zo’n 50 cm, die blijkbaar geen enkele moeite heeft met een 22 mm boilie. Vervolgens komen er binnen een half uur nog 2 mooie zeelten op de kant van meer dan 50 cm, normaal prachtige vissen om te vangen, maar hun kracht staat in geen verhouding met een zware karperhengel. Ondanks de toenemende activiteiten van zeelt en brasem (elke dag vangen we er wel een paar) blijven de karpers uit.
“Wat lijkt zo’n water dan groot…”
Woensdagavond. Het relatief mooie weer van de afgelopen dagen heeft plaats gemaakt voor een regenfront met zwaar onweer, hagel en wind uit alle richtingen. Onze stek verandert langzaam maar zeker in een kleipolder terwijl de barometer en een dalende temperatuur weinig goeds voorspellen.
“De nacht valt op du Der…..”
We zoeken een stel nieuwe stekken op dieptes van 4 tot 8,5 meter, roeien ons aas uit en strooien per rig een paar handen geweekte boilies (2 dagen in het water geweekt) en wat gekookte hennep.
De nacht brengt ons wederom niets dan rust. Aan het ontbijt onder de paraplu, onder het genot van een dampende bak oploskoffie, besluiten we alle hengels zeker nog een dag te laten liggen. Rond een uur of 10 wordt het plotseling droog en het lijkt erop alsof de wind eindelijk zijn rust heeft gevonden, kracht 3-5 uit zuidwestelijke richting. Ook de barometer loopt nu met sprongen op.
Nog geen uurtje later geeft de rechterhengel van Leon slechts 1 piep. Snaarstrak loopt de lijn door het water, de swinger tikt even tegen de hengel. Leon grijpt de stok en de lome ruk terug betekent karper! De hengel buigt diep door en gedurende de dril stijgt het adrenalinepeil en de angst om de vis te lossen aan een obstakel wordt groter. Gespannen wachtend op wat komen gaat zien we opeens, heel kort, een grote schim aan de oppervlakte verschijnen, wat een massa! De schim duikt direct weer onder en de spanning is nu echt om te snijden. Aan de andere kant van de lijn zwemt een dikke dertiger dat is zeker. Uiteindelijk geeft de vis zich gewonnen, en het net schuift onder zijn imposante lichaam. Hoge dertiger, denken we, als de kale spiegel op de mat ligt. De salter unster wordt gepakt, karper in de weegzak, tok….. geeft de salter aan, door het maximum van zijn bereik, dus over de 20 kilo! Dit is het betere werk en betekent een vis waar we uiteindelijk voor gekomen waren. Een andere unster wordt erbij gehaald, ruim 41 pond en een prachtvis voor Leon is een feit.
“Hier waren we voor gekomen…”
Een van de doelen was nu in ieder geval bereikt, een machtige Du Der vis op de kant. Na die veertiger was de hoop natuurlijk helemaal weer terug en het vertrouwen groeide. Echter het mocht niet zo wezen….
We hebben de laatste 2 dagen nog van alles geprobeerd maar behalve een tiental (grote) zeelten liet de karper het afweten. Licht teleurgesteld vanwege het gering aantal karpers, maar voldaan vanwege de prachtige 40 ponder en volledig uitgeput na 5 keer roeien (1,5 km heen en weer terug) met een bepakte boot, pakten we zaterdagochtend de aanhanger en de auto’s weer in voor de terugreis. Deze verliep voorspoedig, rond middernacht waren we terug en konden we een heerlijk douche nemen en de klei verwijderen van alle plekken waar deze niet hoorde.
Lac du Der is een prachtig, doch niet eenvoudig water, waar schitterende vissen rondzwemmen. Een goede boot is er een absolute must. Het nachtvissen is er sinds vorig jaar beperkt tot 30 stekken voor 2 personen verdeeld over 5000 hectare indrukwekkend meer. (slot)