Kromme hengels te Haderslev/Denemarken (deel 3)

Kromme hengels te Haderslev/Denemarken (deel 3) 

Haderslev cup zaterdag  2 mei 2015 en ...pech onderweg 

Lucky Luc Mom

Degenen die mij een beetje kennen weten dat ik viswedstrijden in principe niet leuk vind.

Het vissen onder tijdsdruk, om later een eventuele  prijs omhoog te houden ter eer en glorie van jezelf, spreekt mij totaal niet aan.


De grote man achter de organisatie van de Haderslev Cup is Jan Pedersen. Hij stond volop in de belangstelling en had het er maar erg druk mee.


En daar is het vissen voor mij niet om te doen. Maar in Denemarken zijn de viswedstrijden geen echte wedstrijden maar meer een bijeenkomst van vismaten en een soort van familiegebeuren. De sfeer is prima en er wordt leuk met elkaar omgegaan.


Het was een drukte van belang aan de kade met 70 kleine bootjes die een plekje moesten zoeken om af te meren. Dus dat voelt heel anders aan dan dik gesponsorde teams die het water op gaan.


Hoewel ik wel respekt heb hoor voor deze mannen die hier wel goed mee om kunnen gaan en dit wel leuk vinden, sta ik hier verre van.


Na het startschot stormen alle 70 bootjes op volle kracht naar hun geliefde visplek. Een prachtig gezicht.


Als je op zo'n wedstrijd een aparte vissoort of een bijzondere grote vis van een soort weet te vangen spreekt mij veel meer aan. En daar ging deze wedstrijd dan ook om. Zoveel mogelijk soorten vangen en wie van die soorten de grootste kon vangen zou dan de winnaar zijn.


Jonas Stavski moest natuurljk weer even de show stelen met zijn bootje en was een geduchte tegenstander.


Er deden in totaal 70 bootjes mee en dat is een flinke Armada die uitvaart bij het startschot kan ik u vertellen. Een werkelijk prachtig gezicht als iedereen naar zijn favoriete stek toe stormt met de gashendel ver open.


Meteen na het ingooien stond de lichte hengel van Ron Smits al weer krom als een hoepel.

Het is te Haderslev vrij eenvoudig om de gewone vissoorten zoals schar, schol en bot te vangen. Het ging erom ernaast wat speciaals te vangen om in de prijzen te vallen.



En er kwam een moddervette schol boven. Het zou een van de vele zijn vandaag.


We vingen vele prachtige schollen en scharren die dag maar dus niets bijzonders en eindigden daardoor in de middenmoot hoorde ik later.


Het werd een grandioos schollenfestijn voor ons allen.


Jammer dan. Ik heb trouwens een eigen podiium in mijn tuin waar ik regelmatig op ga staan en dan huldig ik mezelf, dat is ook leuk hoor! Ik eindig altijd op nummer een dus dat is wel erg lekker natuurlijk en goed voor mijn ego.

Daarbij draai ik dan keihard het Nederlandse volkslied of laat dit spelen door de plaatseljke fanfare. In Denemarken is het gebruikelijk om de jeugd al vroeg mee het water op te nemen om hun de viskunst bij te spijkeren.


Niet normaal, ze werden steeds groter en begonnen op heilschollen te lijken.


Er was dan ook een speciale juniorcompetitie en dat was leuk, opvoedkundig gezien. Met spanning kwamen de kinderen onder begeleiding naar de visweegschaal met hun vangst met de hoop een prijsje te verdienen.


Prachtig maar ook heerlijk. Dat wordt smullen geblazen.


Eigenlijk is dit doorgeven van het visvirus aan de jeugd belangrijker dan welke prijs dan ook. De organisatie van dit soort evenementen kun je wel aan de Denen over laten.


Bij de weging van de gevangen vis was de spanning van de gezichten van de kinderen af te lezen die mee deden aan de juniorcompetitie. Zou hij groot of zwaar genoeg zijn om in de prijzen te vallen?



Maar ook de wat oudere heren wachten met spanning de weging af.


Alles was door hoofd organisatie Jan Pedersen en zijn medewerkers tot in de puntjes verzorgd. Aan de vissers van iedere boot werd een nummer toebedeeld en die behoorde bij een viskist met hun vis erin.


Bijna ondraaglijke spanning.


Daardoor kreeg je een prima idee wat er gevangen kan worden ter plekke. De plaatselijke vissers hebben bij dit soort wedstrijden natuurlijk wel een voordeeltje omdat die bijvoorbeeld een wrakje weten te liggen wat een ander niet weet.


Een plaatselijke bekende ging er met de buit vandoor met een dikke gul van 9 kilo die hij van een wrakje afplukte

.
Dus wat dat betreft verlopen dit soort wedstrijden nooit helemaal gelijk qua kansen maar het is niet anders.


Aan de bakken met daarin de grootste/zwaarste aangeleverde vissen voor de weging per bootnummer kreeg je een goede indruk van wat er gevangen was.


We hebben heerlijk genoten en in de avond heb ik al lekker wat scharren gerookt om even na te genieten.


Het was gezellig na afoop en er kon gegeten en gedronken worden.


Wat een heerlijk land is Denemarken toch en wat is het lekker dichtbij, dat is ook wat waard hoor. En je vindt altijd wel een mooi rustig plekje aan zee om je hobby te beoefenen.


Jan Pedersen, bedankt voor de uitnodiging en alle complimenten namens het team  voor een prima organisatie. Graag tot ziens.

Pech op de terugreis
De terugreis ging zeer voorspoedig en al snel waren we in de buurt van de Nederlandse grens. Ron Smits zat dit stukje achter het stuur. De "Lucky Luc op zout"-auto is prima onderhouden maar opeens gebeurde er iets vreemds.


Dit was niet echt de bedoeling om met een privechauffeur naar huis te moeten. Wat een pech.


Midden op de Duitse baan kon Ron niet meer schakelen en dat veroorzaakte best even een gevaarlijke situatie. We lieten de wagen uitlopen en verdwenen langzaam naar de vluchtstrook met de auto terwijl de Duitse bolides langs ons heen flitsten.
Wat nu? Even de garage in Nederland gebeld voor een tip om toch nog verder te rijden.


Gelukkig ben ik al jaren lid van de ANWB en die bracht de bolide en Ron en mij weer veilig thuis. Anders ben je dubbel de klos met betalen. En 'De Poort van Groningen' was ronduit "lucky" dat we daar gestrand waren.


Ondanks dat je niet kunt koppelen kan je op gevoel van het moment van overschakelen nog wel een stukje voorthobbelen. In zijn eerste versnelling gaat dit via starten en rijden dus wel wat schokkerig.

En aldus bereikten we gelukkig de 'Poort van Groningen', wat een prima uitvalslocatie is om te eten en waar we veilig stonden met de auto. De ANWB kon het ter plekke helaas niet repareren.


De auto moest nadien zwaar aan de beademing in de garage.


De auto werd  opgeladen door een bergingsbedrijf van de ANWB, Logicx genaamd, en zo gingen we met een prive-chauffeur richting Avenhorn. Gelukkig was ik al jaren ANWB lid anders had deze berging me al zeer veel geld gekost.


Een open hartoperatie was noodzakelijk.


Nog afgezien van de reparatiekosten van de auto die naderhand zeer hoog bleken te zijn. Met een vertraging van meer dan vijf uur kwamen we toch weer veilig bij mij thuis aan.

En kon Ron Smits, die opgehaald werd door zijn vrouw Ank, met zijn eigen auto de weg vervolgen naar zijn woning in Belgie.
 

Een zeer raar euvel werd gevonden. Iets wat nooit gebeurt. Maar het blijft materie. Een bout van het vliegwiel is ruimte gaan maken en heeft zich in de druklager gewerkt van de koppeling. Hoe kan je het bedenken?

Dat was toch nog even de dubbele reistijd geworden van zo'n nabij gelegen vislocatie. Maar gelukkig is alles goed afgelopen en is de auto inmiddels weer in prima staat hersteld. Materie is altijd wel weer op te lossen. Even slikken van het bedrag maar er zijn ergere zaken.


We proosten hierbij als team op Denemarken. Tot gauw.

Leonard Muys en Ron Smits bedankt voor julie fijne kameraadschap in deze reportageweek. We hebben allen genoten. En hebben elkaar geholpen waar nodig. En zo hoort het. Het team is weer sterker en hechter geworden.

Speciale dank aan beide heren, en natuurlijk de superwobblers van Ron Smits die mij mijn eerste mooie zeeforel op kunstaas deden vangen. Voor info en bestellingen stuur een e-mail aan Ron Smits: ronsmits@skynet.be.

De eigenaren van de camping www.Gammelbro.dk  en speciaal Jacob bedankt voor de uitnodiging. Het is een prima locatie gebleken voor diverse visserijen.

Speciale dank aan Jan Pedersen voor al zijn tips over de zeeforelstekken ter plekke. En het uitnodigen van het team voor de Haderslev Cup 2015. Graag tot ziens Jan. Het ga je goed!
Johan Bijl van www.zeeaasbestellen.nl, bedankt voor het sponsoren van de zagers. Ze waren weer in topconditie.

Namens het gehele Team Total Fishing Int.: Lucky Luc Mom  

Tekst en foto's : Lucky Luc Mom
Tenzij anders aangegeven

ANDEREN LAZEN OOK