Koning van de Stroming (7)
Door Frans Vogels
“Hoe kan het dat je korven gebruikt met een gewicht van 240 gram?”, is een veel gestelde vraag. Ook hoor je vaak dat hengels die je gebruikt een heel andere indicatie aangeven. Dat klopt. De indicatie is een veilig gewicht aangegeven door de door de fabrikant. Geeft een hengel aan dat deze een werpgewicht aan kan van 120 gram, wil dat niet zeggen dat je geen zwaarder gewicht mag gebruiken.
Zou bijvoorbeeld de hengel breken bij een worp met een gewicht van 300 gram en je zou dit melden bij de leverancier, dan zal hij zeggen: “Tja, er staat niet voor niets 120 op…” Noem het een veiligheidje ingebouwd door het merk/leverancier. Ik kan met een gerust hart zeggen dat ik met elke hengel een korf met een gewicht van 240 gram weg kan zetten. Niet altijd even ver, met de hengels die ik gebruik haal ik met gemak 40 meter. Voorwaarde is dat ik gooi met beleid.
Gooien met beleid…
Elke hengel kan ik kapot gooien met mijn zware korven. Ik gooi nooit met kracht, maar met beleid. Het gewicht van de korf zorgt toch wel dat ik de afstand haal die ik wens te halen. Met de ene hengel moet ik voorzichtiger doen dan met de andere, laat dat duidelijk zijn. Ook zal de ene top eerder breken dan de andere. Maak ik gebruik van een holle top, dan kijk ik nergens naar. Alleen naar het punt waar ik mijn korf wil hebben. Gebruik ik daarentegen een Oz.-topje dan moet ik voorzichtiger zijn. Allereerst zal een 4 Oz. topje of minder heel zenuwachtig reageren onder dit gewicht.
...en profiteren van het zware gewicht van de korf.
Voordat ik werp zal de top helemaal stil moeten hangen. Ook kijk ik altijd voordat ik gooi of de lijn niet om de top geslagen is. Door de zenuwachtige buigingen gebeurd dit bijna altijd. Als de top vrij is en deze helemaal stil hangt gooi ik pas in. Dan pas weet ik zeker dat er heel weinig kan gebeuren. Een meter of 30 kan ik dan gemakkelijk halen.
Meteen met de vraag hoe ik die zware korven wegzet komt de volgende. De zware korven blijven niet liggen… Dat klopt en is ook heel logisch te verklaren. Een Oz topje is dun en moet een aanbeet snel en goed doorgeven. Wind en stroming en vooral op de grote rivieren de zuigingen van de scheepvaart doen de top de gehele tijd van links naar rechts bewegen en ook nog eens sterk doorbuigen.
Ik kan met een gerust hart zeggen dat ik met elke hengel een korf met een gewicht van 240 gram weg kan zetten.
Doordat de top alle kanten opgaat wordt de korf steeds een beetje uit zijn positie getrokken. Binnen korte tijd zal de korf uit de stroming liggen in het gedeelte waar de barbeel niet zal liggen. Hengels met holle toppen houden de korven wel op de plaats omdat deze nagenoeg niet bewegen. Tegen de zwaarste schepen op de Waal is niets bestand en ook dan zal de montage niet blijven liggen.
Hengels met holle toppen houden de korven wel op de plaats omdat deze nagenoeg niet bewegen.
Toch een mooi actie in de hengel voor de dril.
Als je de dan heersende omstandigheden niet kent heb je op die rivieren eigenlijk niets te zoeken. De montage wordt er meteen naar de kant gedrukt en verdwijnt veelal in de struiken en soms in de bomen. Die staan onder water en zie je op dat moment niet. Alleen als je goede stekkennis hebt kun je er dan vissen. In de meeste barbeelrivieren in de omliggende landen is het weer wel nodig om zware korven in te zetten. Daarin tegen zijn er in België en Frankrijk diverse barbeelparadijsjes waar je altijd met een licht loodje of korfje terecht kunt.
Het resultaat als alles klopt.
Kortom zware korven vanaf 150 gram in combinatie met een Oz feedertop dat is geen goed huwelijk, dat kan nooit goed gaan. Tenminste niet als het de bedoeling is je montage op zijn plaats te houden. Oz toppen zet ik in als mijn montage beweeglijk moet zijn. Ik gebruik in combinatie met deze toppen lood tot maximaal 100 gram. Ik laat de lijn lekker rollen en uiteindelijk zoekt het aas de vis op. Met het passeren van een schip wordt de montage in de stroming getrokken.
De krachtpatser terug…
De kolken die daarna ontstaan zorgen er weer voor dat de lijn ergens anders komt te liggen. Ook de wind kan van invloed zijn op het verplaatsen van de lijn. Op deze manier zoek ik de vis op. Met mijn zware montage laat ik de vis naar mijn aas komen. Met deze zware korven kan ik ook gericht voeren. Een zeer moeilijk gegeven op de Waal, ik weet het, toch is het mogelijk. Met de lichte, rollende montage voer ik nagenoeg niet. Dat heeft ook weinig zin. Deze laatste is ook zeer geschikt als je gaat kribhoppen. Een term die een paar jaar geleden zijn oorsprong vond net als het opnieuw ontdekken van de barbeel.
...in zijn element.
Een eerste aanbeet van de barbeel is al binnen enkele minuten te verwachten. Altijd een teken voor mij dat hij er ligt en ook wil bijten. Een tweede aanbeet volgt dan binnen 10 minuten waarna het vaak stil valt. Ik heb het hier over vissen op barbeel zonder gebruik makend van voer. Krijg je in de eerste 20 minuten geen beet verkas je naar de volgende krib en ook daar vis je niet langer dan 20 minuten. In een paar uur kun je op deze manier vele kribben bevissen.
Dat kan tot gevolg hebben dat je op een dag vele aantallen vangt.
Tevens doe je erg veel stekkennis op. Ga je een paar keer achter elkaar op hetzelfde traject kribhoppen, zul je snel ontdekken dat het vaak dezelfde kribben zijn die barbeel opleveren. Ook kom je er op deze manier snel achter op welke krib je wel of niet fijn kunt vissen, of er veel puin ligt en of je er grind tegenkomt. Heb je dat laatste gevonden, dan heb je ook een goede barbeelstek gevonden. Daar ga ik de volgende week verder op in.
Ik zet de zware korven van 240 gram ook alleen maar in op de Waal en IJssel. De Waal is wat barbeelvissen betreft de moeilijkste rivier van Nederland. Elke seconde veranderd daar de stroomnaad. Op de IJssel is de invloed van scheepvaart een heel stuk minder. Er is sowieso al veel minder scheepvaart en ook de kribben zijn een stuk korter. De andere barbeelrivieren in Nederland kennen alleen een hoge waterstand en bij behorende afvoersnelheid.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
