Koning van de Stroming (6)
Door Frans Vogels
Vorige week vertelde ik kort over mijn allround montage die geschikt is voor elke rivier waar je barbeel kunt vangen. Dat er ook andere wegen naar Rome zijn heb ik al eerder gemeld, datzelfde geldt ook voor de montages. Er zijn vele wegen, ik behandel hier mijn weg.
In alle jaargetijden succesvol.
Zoals ik het barbelen beleef en bekijk is dit in mijn ogen de meest ideale montage die te gebruiken is. Sterk en betrouwbaar, meer wil ik niet. Daarom is mijn keuze ook het in het gebruik van nylon als lijn. Maar waarom geen gevlochten lijn, die is toch nog sterker? Klopt, sterker wel, maar geheel niet betrouwbaar. Zodra ik met een gevlochten lijn achter een steen blijf haken zal deze zeer snel breken.
Met een nylonlijn kan ik diverse keren proberen los te komen. Schuur ik daarbij langs de steen, dan zal deze niet in eerste instantie meteen breken. Eerst rafelt de lijn en na een tiental keren schuren zal de lijn pas breken. Normaal gesproken ben ik dan allang los en kan ik mijn montage veilig binnendraaien, al of niet met barbeel. Na inspectie zal ik of een stukje hoofdlijn moeten verwijderen of een nieuwe onderlijn moeten monteren. Beide kosten me slechts enkele seconden.
Het maken van de montage gaat als volgt. Op de hoofdlijn schuif ik eerst de run ring. Deze ben ik tot nu toe alleen maar tegen gekomen bij het merk Carp Alley. Dan schuif ik een sleeve over de hoofdlijn. Deze is van Korda en heet de run rig rubber. Aan het uiteinde van de hoofdlijn knoop ik vervolgens een quick change swivel (ook wel speed link of speed swivel). Ik maak hierbij gebruik van de palomar-knoop en knip daarbij het uiteinde op 1 cm af nadat ik de knoop zo strak mogelijk heb aangetrokken.
Run Rigs van Carp Alley.
Ik inspecteer daarbij altijd de hoofdlijn. Als die ook maar zo klein mogelijk beschadigd is door het aantrekken van de knoop, dan knip ik alles door en maak ik het opnieuw. Een klein detail, wel zeer belangrijk: de centimeter lijn die over is schuif ik terug in het rubber, deze is belangrijk als de knoop niet strak genoeg is aangetrokken.
Vervolgens maak ik mijn onderlijn. Afhankelijk van mijn aas monteer ik de haak. Ik maak gebruik van de Korum-haken S3 en S5, beide in de maten 6 tot en met 12. Vis ik met kaas dan gebruik ik haakmaat 6 of 8. Vis ik met pellets van 10 of 12 mm dan gebruik ik haakmaat 8 of 10. Pellets in de grootte van 8 mm zitten achter een haakmaat 12 of 14. Bij het gebruik van made heb ik haakmaat 14 tot 18 bij me.
Haken S3 en S5 van Korum.
Behalve bij het vissen met made gebruik ik altijd de no knot hair. De lengte van de hair laat ik afhangen van mijn gebruikt aas. Kaas vraagt om een lengte van ruim 2,5 cm. Een pellet kan variëren van 1 tot 2 cm. Met pelletstoppers in diverse lengtes kan ik daarna nog verder spelen met de lengte. Zo kan ik met 1 pellet vissen maar ook met 2 of 3 als ik wil. Aan het uiteinde van de onderlijn schuif ik eerst een sleeve (een anti tangel sleeve van Korum), dan knoop ik een swivel maat 6 aan de lijn. Ook hier laat ik weer 1 cm lijn extra na de knoop.
Mooi gehaakt.
De ene swivel doe ik aan de andere en beide schuif ik zover mogelijk in beide sleeves. Ook dit gedeelte is belangrijk tot in het detail. Als de beide sleeves elkaar raken vormen ze één geheel en daardoor werkt het als een afhouder. Raken de sleeves elkaar niet dan kan de onderlijn niet alleen kinken rondom het lood, maar het zal ook gaan torderen, oftewel snel gaan ronddraaien.
Het effect van een stille aasaanbieding gaat dan verloren. De onderlijn heeft bij mij een standaardlengte van 150 cm. Ook bij deze lengte wordt elke aanbeet perfect doorgegeven. Dat daarbij de barbeel misschien het aas kan pakken en uitspugen zonder dat ik het merk, neem ik op de koop toe.
150 cm. onderlijn.
De lengte van de onderlijn wekt op den duur het vertrouwen van de barbeel zodat hij het aas zal pakken op een manier die ik zeker kan waarnemen op de top. De lijn ligt rustig op de bodem en elk geluid wat doorgegeven wordt via de top-lijn-haak wordt geabsorbeerd en zeker het laatste gedeelte van de onderlijn is volkomen stil. Vissend op deze manier krijg ik over het algemeen alleen maar runs bij een aanbeet.
Logisch, ook al kijk ik alleen maar naar mijn gebruikt materiaal voor de montage. Bijna overal staat het woord run voor… Ik weet dat de haak al in de bek van de barbeel zit tijdens mijn aanbeet, toch zet ik de haak altijd met een kleine tik. Zekerheid voor alles. En dat geldt voor heel mijn manier van vissen. Zekerheid en vertrouwen. Op het moment dat ik een aanbeet krijg weet ik zeker dat de barbeel van mij is.
Elke rivier dezelfde montage.
De enige spelbreker kan een obstakel zijn waarin hij zwemt. Voor de rest… mijn hengel is sterk en buigt indien nodig nog net dat beetje door wat ik op dat moment nodig heb. Mijn hoofd en onderlijn zijn sterk, daar kan ook niets mee gebeuren. Mijn knopen zijn de sterkste die ik kan bedenken en de haak heb ik voor de zekerheid nog even gezet.
En net op het moment dat ik denk dat mijn hengel breekt of mijn lijn het zal begeven… treedt de werking van mijn afgestelde slip in… Het geheel is zo afgesteld op elkaar, zowel qua materiaalkeuze als slipafstelling, dat een aangeslagen barbeel vrij snel geland kan worden op een visvriendelijke, onbeschadigende manier. Ik hoef me dan ook nergens zorgen om te maken en kan helemaal opgaan in en genieten van een mooie dril. En daarvoor kwam ik naar de waterkant…
Het geheel maakt nu dat ik mijn montage kan aanbieden in de strook water waar ik denk barbeel te verwachten. Met het geheel bedoel ik de gebruikte hengel, zwaarte van de korf en de montage. De hengel met de holle top staat in een bepaalde houding waar wind en stroming weinig vat op hebben. De korf van 240 gram blijft liggen omdat de top ook vrijwel stil staat. Ik hoef alleen nog te wachten op de aanbeet.
Hengel en montage optimaal op elkaar afgestemd.
Natuurlijk is de omschreven aanbieding niet altijd heilig, dan schakel ik zonder probleem over naar een korf of wartellood dat lichter is, zeg tot 100 gram. In plaats van een statische aasaanbieding heb ik nu een aanbieding die op zoek gaat naar de barbeel. Alleen het gewicht verandert, de rest blijft intact.
Als ik denk dat de omstandigheden het vragen, dan plaats ik op de hoofdlijn net achter de runring een loodkorrel AA. Hiermee maak ik de vrijloopmontage in een handomdraai tot een vastloodsysteem (zelfhaking). Het zal duidelijk zijn een simpele montage die ook heel simpel om te zetten is. En dat is nu precies waar het om gaat in de visserij: simpel…
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
