Koning van de Stroming 10:
Vast is vast?
Door Frans Vogels
Vorige week heb ik mijn voorkeur uitgesproken voor nylonlijn bij het vissen op barbeel. Dat geldt voor mij op alle rivieren in binnen- en buitenland. De rek en schuurbestendigheid geven daarbij de ruime voordelen.
Het komt nogal eens voor dat je tijdens het vissen op barbeel vast komt te zitten. Zeker op de Waal kan dat veroorzaakt worden door de diverse zuigingen die de scheepvaart veroorzaakt. Hierdoor wordt de montage verplaatst en komt zo heel gemakkelijk ergens achter een grote steen vast te zitten. Ook als je op een onbekende krib vist weet je niet waar de eventuele obstakels liggen en kun je uit het niets vast komen te zitten. En de laatste en niet onbelangrijkste oorzaak is natuurlijk als je zelf de obstakels opzoekt…
Ruwe rivier.
De eerste vastzitter door een zuiging veroorzaakt, leidt in de meeste gevallen tot lijnbreuk. Dit kun je soms opheffen door extra lijn te geven, deze door de stroomdruk tot een bocht laten komen en zodra deze op spanning staat met de hengel opwaartse slaanbewegingen te maken. Door de druk in de bocht kom je lijn dan nog wel eens los. Ook kun je wachten op een volgend schip, maar in de meeste gevallen is beide hopeloos en zit er niets anders op dan de lijn kapot te trekken.
Datzelfde geldt als je te maken hebt met een onbekende krib. Alleen gooi je hier vaak je lood ergens in of achter vast. Ook hiervoor geldt dezelfde procedure, lijn geven en zodra deze op spanning staat opwaartse bewegingen maken. In 9 van de 10 keren kom je gewoon los. De lus in de lijn zorgt ervoor dat je het lood achter of tussen de stenen uit slaat.
Barbeelstek bij uitstek.
Wat je in allebei de gevallen nooit moet doen is blijven trekken, dat is 100% zeker funest! Je trekt het hele zaakje alleen maar vaster en daar is helemaal niets tegen opgewassen. Zit je uiteindelijk muurvast zoals ik dat noem, en kun je geen kant meer op, loop dan naar achteren met de hengel in het verlengde van de lijn. Houd je hand op de spoel van de molen zodat alle druk op de lijn komt te staan.
Voor de zekerheid kun je met je andere hand je gezicht beschermen; het komt wel eens voor dat door de druk ineens alles losschiet en als een katapult gelanceerd wordt richting je gezicht! Ook dit is grotendeels te voorkomen. Loop rustig en met beleid naar achteren en trek daarbij steeds een beetje harder. Maak je daarbij rukbewegingen, dan is de kans op een katapulteffect zeer groot. Toch door rustig naar achteren te lopen en de druk langzaam op te voeren heb je een grote kans om alles heel los te trekken.
Gespannen wachten…
Dat zelfde geldt ook als je vast komt te zitten tijdens een dril. In bijna alle gevallen is het lood de oorzaak. Door de jaren heen heb ik geleerd dat dit geen ramp is. Zelden of nooit raak ik dan de vis kwijt. Voorwaarde is wel heel rustig te blijven. Nooit doortrekken, maar gewoon de lijn onder spanning houden, extra lijn geven zodat deze in een bocht komt en dan weer de opwaartse bewegingen maken.
Ook kun je nadat je een bocht in de lijn hebt gemaakt even rustig wachten totdat de barbeel zich weer in beweging zet. De grootste fout die je kunt maken is te blijven trekken, dat levert op den duur geheid lijnbreuk op. Met gevlochten lijn meteen en bij nylon na enkele keren flink schuren.
Helemaal vertrouwen op je materiaal.
Tja en zoek ik de obstakels op, dan weet je gewoon dat je gevaarlijk bezig bent. Maar ook dan kom ik vaak als winnaar uit de bus, en wel door heel rustig te blijven en de lijn onder spanning te houden en nooit te blijven trekken. Deze laatste optie zoek ik alleen op bij kleine en ondiepe rivieren. Barbelen liggen daar vaak onder struiken en bomen verscholen.
Prachtige stek onder een boom.
Vis ik naar die bomen toe, dan is het geen probleem en haal de barbelen er heel gemakkelijk onderuit. De bomen en struiken staan dan tegenover me. Toch, als ik in het verlengde van de overhangende struiken vis, ja, dan zit ik er vaak in vast. Na een run of aanbeet sla je aan en in de meeste gevallen komt je lijn dan al tussen de struiken of takjes in te zitten. Dit geeft een dermate verend effect dat loskomen niet makkelijk lukt.
Moeilijke stekken bevissen op kleine rivieren geeft een enorme kick!
Trekken heeft dan ook geen zin. Gewoon de barbeel zijn werk laten doen. Ook hier weer de lijn rustig onder spanning houden en wachten. Ook al duurt dat enige minuten, gewoon wachten, en vooral niet trekken! Op een gegeven moment zet de barbeel zich toch weer in beweging en die kracht samen met het op spanning houden van de lijn, zorgt er voor dat de lijn vrij komt. Tijdens de dril kan het wel eens voorkomen dat dit 1 of 2 maal gebeurt. Het uiteindelijke resultaat, een paar minuten later een barbeel in je schepnet geeft zo’n enorme kick dat moet je meegemaakt hebben… dat is niet te beschrijven.
Een tweede optie om in of tegen obstakels te vissen is om de werking van de slip helemaal uit te schakelen. Dit noem ik het zgn. ‘hit and hold’- vissen. Je zit hierbij met je hengel vlak bij het obstakel en alleen de gebruikte lijn heb je om te vissen. Voorwaarde is wel dat je hierbij met de hand op de hengel moet vissen. Bij een aanbeet wordt deze steevast uit de steun gerukt omdat er helemaal geen mogelijkheid is om te ontsnappen. De slip heb je namelijk helemaal dicht gezet.
Slip helemaal dicht en hiertussen de barbeel vangen!
Het is dan taak voor je om meteen bij de aanbeet aan te slaan, de vis tegen te houden en zijn kop proberen om te draaien. Ik hoef natuurlijk niet te zeggen dat er een enorme druk komt te staan op al je materiaal. Wat heet… ook je lijf staat helemaal strak van de spanning! Dit is zo’n machtig mooie manier van vissen… Zodra je de kop hebt weten te draaien komt de barbeel vrij gemakkelijk mee en kun je hem al gelijk scheppen. Hij zal dan heel beduusd in je net liggen: Wat gebeurt me hier?!
Prachtig resultaat van een moeilijke stek.
Zolang je de kop van de barbeel niet hebt weten te draaien zal de spanning op het materiaal enorm zijn. Dit vergt veel van de hengel en lijn en vraagt ook om de nodige aanpassingen. Een hengel met minimaal 1,75 lb testcurve, stevige hoofdlijn en zeker 33/00 onderlijn. Deze manier van vissen is het echte ultieme genot wat je kunt krijgen bij het barbeelvissen.
De spanning is zo groot en de ontlading even later des te meer, zeker is in ieder geval dat je je materiaal tot het uiterste leert kennen. Ook hier geldt weer niet trekken, maar gewoon rustig tegenhouden. En geloof me, deze manier van vissen is echt niet dieronvriendelijk, geen gescheurde lippen of scheuren in de wangen van de barbeel.
Spanning en ontlading…
Vastzitten hoeft echt niet funest te zijn, dat heb ik via dit artikel duidelijk willen maken. Rustig blijven en logisch nadenken zorgt voor weinig materiaalverlies!
Tot volgende week,
Frans Vogels – www.barbelen.nl
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
