Door: Berthil bos
We zijn er nog niet, want als de shad goed gemonteerd is, moet hij dit ook blijven tijdens een aanbeet of een dril.
Dit is de reden waarom we altijd een shad moeten fixeren op de loodkop. De eenvoudigste manier is het vastzetten met een paar druppeltjes secondelijm. Even het rubber iets terug trekken van de loodkop en wat lijm op lood eind, wat bijna ieder loodkop heeft en weer terug schuiven. Indien deze niet aanwezig is, laat je wat druppels glijden tussen de aanhechting van loodkop en shad.
De shad was niet vastgezet.
Dit gaat snel maar kan ook na een aantal aanbeten los gaan, waarna het opnieuw lijmen een probleem kan zijn. De secondelijm trekt meestal in het rubber en verhard zich daar. Deze verharde plekken nemen geen nieuwe lijm meer op waardoor je lijmresten eerst moet verwijderen voor een optimale fixatie. Een goede manier om te verbinden is het gebruik maken van dun koperdraad.
Secondelijm verhard zich in het rubber en dat is lastig bij het verwisselen van de loodkop.
Dit draad is bij een goede bloemenzaak te koop die dit gebruiken voor het bloem binden. Het is wat arbeidsintensiever maar na wat ervaring gaat het van een leien dakje. Je pakt ongeveer 30 van dit draad en doet twee wikkelingen om de steel die het bevestigingsoogje verbind met het lood. Het zal je duidelijk zijn dat dit steeltje altijd wat lengte moet hebben om dit draad te kunnen bergen.
Na deze twee wikkelingen steken we over naar de neus van de shad en ook hier wikkelen we twee keer.
Het draad moet in het rubber drukken maar er niet insnijden. Bij deze manoeuvre scheiden direct de flexibele maar sterke shads zich van de slappe te zachte soortgenoten, waar het draad al bij een lichte druk insnijdt. Na de twee wikkelingen om de neus gaan we terug naar het steeltje van de loodkop en wikkelen het wederom af met twee halen.