Zeebaarskriebels 3
door Joop Folkers
Nu we ons materiaal en kunstaas besproken hebben kunnen eindelijk naar het zilte nat. We pakken voor onze eerste visdag dit seizoen op de zeebaars onze spullen op en vertrekken. Onze keuze is gevallen op het vissen vanaf een strekdam. Uiteraard, hebben we thuis eerst uitgedokterd op welk tijdstip we vandaag te maken hebben met laag water. Logisch, want alleen tijdens het lage water, is het mogelijk onze gestekelde vrienden te belagen vanaf de kop van een strekker. O ja, neem ook een handje pluggen mee, want die kunnen zeker van pas komen…
 |
“Wat zal de zee ons dit jaar te brengen?”
Laten we voor de zekerheid eerst ons materiaal nog even snel doorlopen. Om te kunnen profiteren van de eerste ebstroom, is een goed waadpak zondermeer onontbeerlijk. Kies voor een jas met behoorlijk wat “bagageruimte”. Makkelijk voor je reserve kunstaas. Ook een schaar, rolletje voorslaglijn en onthakings tang behoren tot de vaste uitrusting. Waadpak aan en wandelen maar. Let tijdens zo’n wandeling altijd goed op, want zo als bekend zit een golfbreker vol verraderlijke gaten en andere obstakels. Twijfel je, riskeer dan niets en wacht gewoon tot het water wat verder zakt. Je kunt voor je eigen veiligheid desnoods een zwemvest over je waadpak aantrekken. Ben je van plan de vis mee te nemen voor consumptie neem dan een stuk touw mee en zet dit middels een lus vast aan je waadpak. Je kunt de gevangen vis hieraan makkelijk bewaren, door het touw door de kieuwboog te lussen. Uiteraard is het een must om de vis eerst te doden.
Op de kop aangekomen lopen we allereerst naar de rechter zijde van de strekdam. Logisch, want de ebstroom loopt altijd van noord naar zuid. We werpen nu schuin uptide in noordelijke richting en laten onze jig/twister combi rustig naar de gewenste diepte zakken. Heb je die volgens eigen idee bereikt, sluit dan de beugel van de molen en begint langzaam de bocht uit de lijn te draaien. Dit is het enige wat we moeten doen. De getijdenstroom doet namelijk de rest. Stroomt het niet of nauwelijks, dan is het zaak dat je je kunstaas zelf langzaam binnen spint. Maar je begrijpt dat je je kunstaas op zo’n natuurlijk mogelijke manier langs de vele blokken dient te dirigeren. Heb je na pakweg tien worpen, nog geen succes, schuif een paar meter op en begin weer van voren af aan. Op deze manier vis je de gehele strekdam systematisch af. Krijg je helemaal geen handgift, verander dan ook regelmatig van kunstaas. Je weet dat kleuren nu eenmaal een belangrijke rol spelen tijdens de zeebaarsvisserij!
|
“Ook kleine baars geeft harde aanbeten”
De eerste aanbeet is ieder jaar toch weer iets unieks. Belangrijk tijdens het zeebaarzen is dat je je gevoel continu blijft volgen. Het klinkt misschien bizar, maar fantaseer hierbij eens hoe je kunstaas op dat moment over een van de vele stenen hobbelt. Je weet dat er achter ieder obstakel een vis kan liggen. Soms liggen er meerdere vissen maar zijn ze niet van plan om te vreten. Doordat je je kunstaasje keer op keer over hetzelfde traject voert kun je een bepaalde irritatie bij onze vrienden opwekken waardoor ze het gewoon aanvallen. Een aanbeet komt eigenlijk altijd onverwacht. Terwijl de branding links en rechts in enorme schuimmassa’s op de kop kapot slaat sta je lekker te fantaseren. Hopend op die eerste aanbeet. De ebstroom trekt weer wat verder aan en je voelt dat het ieder moment kan gebeuren. Langzaam, loopt je kunstaas voor de zoveelste keer langs die hoog uit het water stekende steen. Dan ineens is er die dikke, lang verwachte dreun. Helaas mist onze gestekelde vriend zijn doel en verschijnt een halve aan flarden getrokken twister aan de oppervlakte. Terwijl het te hoge adrealine gehalte je vingers doet trillen, rommel je een nieuwe jig/twister combinatie uit een van je zakken prikt hem ietwat nerveus aan je haak en hervat je eigen heerlijke avontuur! Dit is pas vissen. Terwijl het strand achter je “zich voedt” met de eerste badgasten, geniet jij daar helemaal in je eentje van dat mooie avontuur dat zeebaars heet.
|
We beginnen graag met een vertrouwde jig/twister combinatie”
Een half uur lang blijft het rustig. De jig/twister combi wordt vervangen door een shad. Het water zakt wat verder en er loopt nu een pittige stroom. Terwijl shadmans de goede diepte zoekt wordt hij onmiddellijk getrakteerd op een enorme dreun gevolgd door een super run. Heel even zag ik een dikke “glimmer”rond de toppen van de golven scheren. Oeeii, wat een pracht vis! Gebruik makend van dezelfde golven, knalde de beauty verder de kant uit, stopte en zwom met een werkelijke noodgang weer richting strekker. Mijn toch
| snelle molen kon het geweld nauwelijks aan en eerlijk gezegd had ik gedacht dat ik de vis zondermeer had verloren toen deze surfend op een hoge golf de strekdam opzwom. Maaarr.. ik had geluk want baarsmans zwom links van de dam en vervolgde zijn weg weer richting open water. Hoe hoog je hartslag op dat moment is moet je maar niet vragen maar dat je werkelijk alles om je heen vergeet is wel zeker. Na enkele minuten supersport, kon ik mijn eerste zeebaars van het seizoen landen. Dik tevreden wandelde ik naar mijn strand waar ik de vis onthaakte.
Het water was inmiddels behoorlijk gezakt dus kon ik mijn vistas nu halverwege de dam plaatsen. Na een korte adempauze werd de show hervat. Al snel bleek dat het niet om een toevalstreffer ging. Mijn allereerste worp, leverde alweer een mooie vis op. Zo zie je maar dat verandering van kunstaas soms voor unieke resultaten kan zorgen. Na een aantal missers ving ik nog twee kleinere vissen. De koek was echter nog niet op want rechts van de strekdam zag ik regelmatig wat sterntjes duiken.
|
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
