Zeebaarskriebels (1)
door Joop Folkers
Ja sportvrienden zoals u gisteren in vangstberichten heeft kunnen lezen hebben de eerste zeebaarzen hebben zich inmiddels al weer gemeld. Ik krijg dagelijks mailtjes van zeevissers die ondanks hun verwoede pogingen nog steeds geen zeebaars binnen het bereik van het schepnet hebben weten te brengen. Maar niet getreurd, want we zullen via Total Fishing eens proberen daar snel verandering in te brengen. Daarom gaan we op veler verzoek dan ook de komende weken zoveel mogelijk aspecten van de zeebaarsvisserij doornemen. Juist omdat verreweg de meeste zeebaarsvissers het uniek vinden om hun favoriete vissoort met kunstaas te willen benaderen, lopen we eerst eens door het uitgebreide kunstaas assortiment.
“We zullen proberen daar snel verandering in te brengen”
Toen we ruim 30 jaar geleden met de zeebaarsvisserij startten, gebruikten we vrijwel uitsluitend Toby lepels van rond de 20 gram. Omdat we schitterende vissen vingen, werd er nauwelijks geexperimenteerd met andere kunstaassoorten. Logisch, want we hadden destijds zelfs geen enkel benul, hoe we deze (uiteraard toen al unieke sportvis) anders moesten of sterker nog … konden benaderen. Het was dan ook eigenlijk puur toeval dat ik destijds een met geitenhaar gebonden kop kocht waaraan ik zo maar voor de gein een witte “good old” mister Twister bevestigde. De vangkracht van dit toch uiterst vreemd uitziende gedrocht, bleek al snel groter te zijn dan gedacht! Reeds tijdens zijn eerste optreden werd ie al meteen bij zijn kladden gepakt. Hierop begonnen enkele (slimme) zeebaarsvissers te experimenteren met alles wat bucktail staarten heette. Oke, ze leken zeker in het begin meer op een soort prehistorische scheerkwast dan op een zandaal, maar… het bleken goede vangers, en daar ging het tenslotte om. Als basis werd uitsluitend wit gebruikt en de topkleur voor het ruggetje was destijds in hoofdzaak oker-geel. Al snel werden de degelijke witte twisters vervangen door de zgn. Lankhorst broeders. Een uniek fenomeen, omdat deze twister dankzij zijn aparte “gevorkte” staart een opvallend attractief bellenspoor door het water trok. “ A star was born”, want dit vernuftige stukje kunstaas bleek een regelrechte killer voor alles wat zeebaars heette. Nu zoveel jaren later is het nog steeds een van de best vangende twisters.
De jig-twister combinatie is en blijft een ware killer. Niet alleen langs onze kust maar ook tijdens mijn Ierland- en Noorwegen avonturen blijkt deze kunstaasvorm iedere keer weer een ware supervanger! Bekende Australische sportvissers namen destijds wat van mijn creaturen mee naar de andere kant van de wereld en zelfs daar bleek de jig-twister combi goed te scoren bij de verschillende tonijnsoorten! Zo zie je maar, wat zo’n simpele toevalstreffer allemaal niet teweeg kan brengen! Toch is er heel wat veranderd, want zo is bijvoorbeeld de gebruikelijke oker gele kleur allang vervangen door “nieuwe” fluo kleuren. Lime-green en niet te vergeten chatreuse geel zijn nu populairder dan ooit. Ook de twee blauwe kleuren (fluo blauw en lolly-pop) bewijzen nog steeds hun vangkracht. Als je zelf over wilt gaan tot het binden van je eigen favorieten, laat je dan goed instrueren bij je hengelsportwinkelier. Veel winkeliers hebben de bucktails meestal niet een op voorraad dus moeten ze vaak besteld worden. Let goed op dat de haren van een bucktail lang genoeg zijn (pakweg circa 6 cm.) want dit bindt een stuk makkelijker. Omdat je tijdens het binden veel kracht moet zetten is het raadzaam een dikke wikkelzijde te gebruiken. Zelf zweer ik jaren bij het merk Barbour Campbell 40 (nylon bonded) . Voordeel is dat deze wikkelzijde op spoelen van 1500 meter te verkrijgen is. De Barbour Campbell wikkelzijde is verkrijgbaar in drie kleuren te weten zwart, groen en rood. Rood is bij ons verreweg favoriet.
“Let op dat de haren lang genoeg zijn”
In vrijwel iedere winkel, zijn er volop vele soorten jigkoppen verkrijgbaar. Van groot belang is, dat je ten aller tijde kiest voor een jigkop voorzien van een vlijmscherpe (liefst chemisch geslepen) haak! Topper is de O’Shaughnessy Seaguard 90 Jig Hook (630 brons& 635 zilver) voordeel van deze haak is dat hij is voorgebogen. Niet te duur en supersterk. Importeur van dit topspul is Midnight Moon Tackle van Stan van Es.
Verreweg het leukste is om je jigkoppen zelf te maken. Er zijn hiervoor vele mallen in de handel. Let altijd wel even goed op of je de juiste haak voor de juiste mal kiest. Koop niet zomaar een mal maar kies er een met de jigkop gewichten die je denkt nodig te hebben. Zelf gebruiken we doorgaans 14-18-22 grams jiggen.
”Het leukste is om ze zelf te maken”
Als tweede superkiller komen we bij de shad! Een kunstaassoort, die we weer met een andere jigkop moet bevissen om het juiste effect te creeren. Zelf gebruik ik voor de shadvisserij, de zgn. halve maan koppen. Een regelrechte topper, omdat deze kop dankzij zij aparte vorm, geheel aansluit op de body van de shad waardoor deze cominatie een geheel vormt. Schuif een shad niet zomaar los op de loodkop maar lijm deze met een paar druppels seconde lijm. Voordeel hiervan is dat je vaak meerdere vissen met een shad kunt vangen zonder dat deze aan stukken wordt getrokken Je gaat als volgt te werk. Schuif de shad half over de haak tot aan de loodverdikking. Zet hier enkele druppeltjes lijm op en schuif de shad daarna door tot aan de “nek”van de shadkop. Beweeg deze enkele keren heen en weer en laat hem drogen. Simpel en zeer effectief!
“Zorg dat de shad lekker vast zit”
Zeebaars aast in meeste gevallen op zicht. Daarom is het zondermeer een pre, als we te maken hebben met helder water. Op die dagen dat ze rond de oppervlakte jagen, kunnen we overschakelen op het vissen met een lepel. Een perfecte kunstaassoort, omdat we deze altijd licht kunnen bevissen. Zelf zweer ik bij slanke lange zilverkleurige lepels, die enigszins overeen komen met de vorm van topaas nummer een, de zandspiering. Toppers zijn de Trumf (zilver kleurig 20 gram) , de Pako T24 (zilverkleurig) de good old Toby van 22 gram (de zilverkleurige uitvoering met rood/blauwe vinnetjes) en last, but zeker not least de nieuwe Shimano lepel welke onder de naam More Silda in diverse uitvoeringen op de markt is gebracht. Toppertje is de 22 grams lepel in de kleur zilver/zwart.
Stuk voor stuk kwaliteits lepels dus. Beste kans met de lepel maken we op het moment dat onze gestekelde vrienden hun aas rond de oppervlakte zoeken.
“Slanke en lange lepels zijn favoriet”
Hoeveel soorten twisters en weet ik niet wat voor andere creaties er de afgelopen jaren zijn ontwikkeld is moeilijk te zeggen, maar dat dit in de vele honderden soorten en uiteraard de meest sensationele kleurschakeringen loopt is wel zeker! Toch is er een soort, die er qua kleur en vorm uit springt te weten de Dragin-zandaal uitvoering van Mann’s. Met zijn twee superkleuren de Arkansas Shiner en de WM. Violet, zijn het regelrechte killers die eigenlijk altijd wel vangen. Nadeel van deze kunstaassoorten is echter, dat ze net even een snipper te lang zijn waardoor je regelmatig nogal wat aanbeten mist. Je kunt dit echter grotendeels voorkomen, door de staarten te voorzien van een dreg (nummer 4) . Ook in combinatie met een gebonden jigkop zijn het vaak goede vangertjes! Ook met deze laatste combinatie had ik in het begin behoorlijk wat missers, maar zoals later bleek is het belangrijk dat je de vis de tijd gunt om het aas goed te nemen.
“Voorzien van een staartdreg soms erg goed”
Werppilkertjes zijn er tegenwoordig in vele maten en modellen. Het is de oplossing, om je twister op de juiste manier op een grote afstand aan te kunnen bieden. Je ziet ze soms geverfd of verchroomd en in de meest uiteenlopende modellen. Zelf heb ik de ervaring dat al dat glimmende spul niet direct van belang is. Neen, het gaat er met dit soort pilkertjes puur en alleen om, dat je je kunstaas op zo’n groot mogelijke afstand aan kunt bieden. Buiten hun enorme werpvermogen hebben ook nog het voordeel dat ze dwarrelend naar de bodem “waaieren”. Zeker een pre als je rond ondiepe steenstortingen vist waar je makkelijk vastloopt. Zo’n werppilkertje ziet er simpel uit. Het is een loden blaadje, waar aan beide zijden een gaatje in is geboord. Aan de ene kant zet je doormiddel van een kleine splitring de gewenste haak terwijl je aan de andere kant een weer een splitring met een kleine tonwartel zet. That’s it! Zeebaars heeft een behoorlijke bek dus je haak is niet snel te groot. Zelf gebruik ik meestal 6/0 haken. Heel goed is de inmiddels overbekende haak van Gamakatsu (LS 5013F) . Ook de Sproat Worm van Night Hawk 5/0 voldoet perfect tijdens deze visserij.
Zet de twister altijd zo op de haak dat deze precies recht op de haak zit tijdens de worp. Dit heeft twee voordelen. Allereerst gooi je er makkelijker en uiteraard verder mee, dit omdat de twister minder weerstand heeft tijdens de worp. Tweede voordeel is dat je aas op deze manier het meest natuurlijke wijze door het water “hobbelt”.
Tot slot nog even een topaasje voor de bootvissers. Het zo langzamerhand niet meer weg te denken pilkertje. Ze zijn er in allerlei vormen en gewichten. Veelal ontwikkeld door de vissers zelf die er precies dat kleine beetje aan veranderd hebben om het op de “juiste”manier richting wrak te laten “dwarrelen”. Verreweg de meeste uitvoeringen zijn verchroomd maar volgens de meeste vissers is dit zeker geen must! Neen, waar het hier om gaat is dat je de pilker op de meest natuurlijke manier aanbied. Soms moet de vis vele meters voor- en soms juist weer net boven of achter het wrak zoeken. Tja, dat is nu typisch zeebaarzen altijd weer zoeken en experimenteren. Zorg dat je altijd kwaliteits dreggen en (liefst ovale) splitringen gebruikt, want het is natuurlijk doodzonde dat je een supervis verspeeld omdat je dreg uitbuigt of je splitring wordt recht getrokken tijdens de dril! De volgende aflevering gaan we het hebben over hengels, molens, lijnen en de o zo belangrijke voorslag!