TotalFishing

Verandering van Spijs?

Door Leo Stoutjesdijk

Gaarne wilde ik me even voorstellen, ik ben Leo Stoutjesdijk, 42 jaar, woon in Zierikzee en beoefen de zeehengelsport al zo’n 37 jaar. Van kleins af aan was dit altijd mijn passie en nog steeds, maar al naar gelang de jaren verstrijken, is er veel veranderd.

De materialen natuurlijk maar zeer zeker ook de vangsten. Vroeger als ik een maaltje vis wilde vangen ging ik vanuit school op een woensdag middag op de fiets naar de Oosterschelde waterkant. Gewapend met een dikke pook met daarop een Ru-record en als draad 45/100 platil. Het lood werd meestal vervangen door een bougie en als haak die blikken gevallen van destijds.

Dan ving ik in drie uren tijd meestal wel een emmer vol met schol of schar wat nu gewoon een utopie is. Praten we dan over een stukje nostalgie of niet, dacht het wel, heerlijk! Ook had ik het geluk om de tijd mee te maken, dat je grote gullen/kabeljauwen kon vangen op het strand van Westerschouwen en het strand van Oudorp.

Maar hoe mooi dit ook klinkt, dit is helemaal verdwenen en naar mijn mening komt deze tijd ook nooit meer terug. Als je nu alle vangstberichten op een rijtje zet van de afgelopen maanden dan is het toch huilen met de pet. Meestal als je een sessie wilt gaan vissen en of het nu vanaf de kant of vanaf de boot is, gaat vooraf het gepaard met veel werk voordat je eens kunt gaan.

Te denken b.v. aan het aanschaffen cq steken van je aas, het verzorgen van je materiaal etc. Ook kost het geheel gewoon veel geld voor iedereen en als je dan voor de kat zijn viool op een strand of een dijk staat, dan zakt de moed gewoon in je schoenen, want geen vis vangen en zeer zeker voornamelijk geen beten op de stok, geeft een sportvisser geen enkel plezier.

“Leo Stoutjesdijk geniet weer van de aanbeten die hij nu wel volop krijgt”

Daarom met het bovenstaand verhaal in het achterhoofd, twee jaar geleden begonnen met het vissen met de feeder in het zoet, deze tak van sport doet veel denken aan het gewone zeevissen. Het zijn andere details etc, maar aanbeten zie je op de top van de hengel, wat een zeevisser gewoon is, in plaats van het zien van een dobber die ondergaat. Ik had het geluk dat ik iemand ontmoette die deze tak van sport al jaren beoefende en dit ook in wedstrijdverband deed. Hij was het die mij alles leerde en wat voor materiaal ik nodig had die ik moest kopen. De vrouw des huizes was hier niet blij mee en ik kreeg meteen te horen dat heel de zolder al vol staat met hengels en spullen.

Op dit moment gaat het feederen geweldig en ben ik helemaal in mijn element en ga er dan helemaal in op. Nu krijg ik wél die vele beten op de top die ik zeker gemist heb afgelopen vele keren daar op het strand of kant, zelfs vang ik mooie vissen het zij andere merken maar toch… Zelfs mijn maten van het See-Fish team gaan nu mee om kennis te nemen van deze sport, na afloop vonden deze mannen het geweldig,omdat ze top top hebben zien krommen en vis hebben gevangen! Naar mijn mening draait onze gezamenlijke hengelsport op dat gegeven, wat zeer zeker iedereen dan het plezier geeft waar je het uiteindelijk allemaal voor doet.

Ik zal dan ook voortaan ieder jaar het seizoen gaan verdelen in wat voor soort visserij ik nu ga doen. Zeevis wordt er heus nog wel gevangen alleen de periode’ s moet je gewoon uitkiezen wanneer ze actief zijn. Mocht het zo zijn dat een bepaalde periode slecht is op zee, dan kunt u mij voortaan ook vinden aan het zoete water!