Super vangst
Stefan Hoornaar maakte zondag j.l. tijdens het snoekvissen op de rivier een bizar moment mee. Hij kreeg zo een geweldig harde aanbeet dat hij in eerste instantie gewoon niet wist wat hem overkwam. Heel kort flitste de gedachte aan wellicht de eerste meter roofblei door zijn hoofd en zag zichzelf al de Total Fishing reis naar Scandinavië winnen met volledige Spro uitrusting. Maar nadat de vis verschillende keren volledig het water uitkwam zag hij dat het geen roofblei was, maar een vis die meer weg had van een zalm of zeeforel.
Stefan beschreef in zijn mail de aanbeet en de daarop volgende eerste run als volgt:
Aanbeet ging in ieder geval zo.
Beng rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr… 20 meter… rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr… spring… rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr… 30 meter… rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr….spring… rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr (what the hell) rrrrrrrrrrrrrrr… 40 meter… nog steeds de eerste run) Mega sterk dus. In het begin dacht ik Noorwegen here I come . Maar roofblei hebben geen stippels…
Uiteindelijk wist hij de vis te landen, welke 83 cm lang bleek te zijn. Stefan heeft nog gekeken of de vis gemerkt was. Dit was niet het geval. De vis zag er in topconditie uit en had geen beschadigingen. Snel een paar foto’s en uiteraard werd de (beschermde) vis weer voorzichtig teruggezet in het water. Zonder problemen zwom zij weer weg.
Via de redactie van T.F. werden de foto’s voorgelegd aan Ing. G.A.J. de Laak, Projectmedewerker afdeling Onderzoek van de OVB die meedeelde dat het hier zeer waarschijnlijk om een mooie vrouwtjeszalm gaat. Wij wensen Stefan van harte proficiat met zijn onverwachte vangst en belonen deze inzending met een originele T.F. cap.
“Deze echte zalm was in erg goede conditie en gaat hopelijk voor de nodige nakomelingen zorgen”
“Na de foto kon het mooie zalmvrouwtje weer verder op weg naar haar paaigebied. Zij heeft erg veel geluk want bij Maurik en Hagestein zijn de vistrappen inmiddels geopend! Hopelijk weet zij de netten van het beroep te omzeilen en eindigt zij niet voor een paar stuivers op de visafslag…”