**KLAAR**              Reageer                 net als de poldersnoek op warmer wint

Reageer net als de poldersnoek op warmer winterweer!

door Jan Eggers

Het zijn momenteel, als ik dit schrijf, de donkere dagen voor Kerstmis en ook al lag er gisteren, 23 december, nog in een groot deel van Nederland een laagje sneeuw, een witte Kerst zal het zeker niet worden. Nee, de weersvoorspellingen geven aan dat we net als in de voorgaande jaren tijdens de Kerstdagen mogen genieten van donker, miezerig weer met temperaturen rond de 10 graden Celsius. Ik zeg met opzet genieten want die oplopende temperatuur maakt dat ik op derde en vierde Kerstdag weer volop plezier zal hebben van twee dagen actief snoeken in de polder met enkele goede vismaten.

Dat is inmiddels al een traditie en als ik even naar de vangstgegevens en het weer van de voorgaande jaren met kijk, zie ik dat we toen met hetzelfde mistroostige weer na een koude periode steeds goed gevangen hebben. Tenminste, dat durf ik wel te melden als je in 2 dagen tijd met 4 vissers respectievelijk 49 en 53 snoeken en 6 snoekbaarzen op het droge weet te brengen. Temeer als je dan ook nog leest dat er 6 heel mooie poldersnoeken van 91, 96, 99, 100, 102 en 106 cm bij waren en twee snoekbaarzen de grens van 80 cm overschreden. Maar nog interessanter vond ik het feit dat we zowel in 2001 als 2002 net na de Kerstdagen last van een depressie met regen en wind hadden nadat we daarvoor koud weer met ijs hadden. Voor mij is dat een soort garantie dat de snoek actief is en ik verwacht ook in 2003 zo’n situatie met jagende snoek en leuke resultaten. Ik durf te stellen dat je voor de polderwateren min of meer voorspellen kan wanneer de snoek los is en hier komen nog enkele voorbeelden.

                       

“Het zijn ook vaak de grotere snoeken die na een ijstijd trek in een lekkere plug hebben.

Het bestuur van de SNB deed er zijn voordeel mee
Een keer per jaar vissen de bestuurs- en commissieleden van de SNB samen op een locatie die door een regio of enkele bestuursleden uitgezocht wordt. Dit jaar was het de beurt van het dagelijks bestuur, dus voorzitter, secretaris en penningmeester om de stek vast te stellen en natuurlijk werd er vlak bij huis gekozen, voor het poldergebied in West-Friesland. De avond voor deze visdag is er dan een bestuursvergadering en zo wordt het aangename met het nuttige gecombineerd.

Een week voor de geplande visdag van 13 december begon het te vriezen en vroren de ondiepe poldersloten in een mum van tijd dicht. Geen nood want halverwege die week zou er een depressie met storm en regen komen en dan was het ijs wel weer vlot verdwenen. Maar tja, als het dan in de nacht van donderdag op vrijdag ook nog vriest en de ijslaag eerder dikker dan dunner wordt, begin je toch te twijfelen aan die visdag op zaterdag. Maar de weergoden waren ons gunstig gezind want op vrijdagavond kwam eindelijk de toegezegde storm en regen en was het ijs de volgende morgen compleet foetsie.

Het was dan wel hondenweer, maar ik wist al praktisch zeker dat we goed zouden vangen. Echt, de condities waren optimaal: een naar 12 graden oplopende temperatuur, niet te helder water door de regen en wind, stroming doordat men overtollig water ging wegpompen en de snoeken hadden een week lang geen kunstaas gezien. De omstandigheden waren zelfs zodanig goed dat het dagelijks bestuur verwachtte dat onze Snoekerijen redacteur Aart Kuyt dit keer ook wel een snoek zou vangen en niet zoals de vorige keren voor de poedelprijs zou gaan. Goed gedacht want Aart, die vanwege minder waterdichte kleding al stopte om 13.30 uur in plaats van 16.00 uur, ving die lange morgen niet minder dan 13 snoeken en was topscorer.

De 14 bestuurs- en commissieleden vingen die dag samen 102 snoeken en de grootste was precies 100 cm en Hans van Dinter haalde deze meter op de kant. Naast het feit dat er heel wat vissers dubbele cijfers qua aantal hadden, was het aantal gemiste en verspeelde snoeken nog aanzienlijk groter en de conclusie was dat snoek echt los was. Dat bleek ook uit de resultaten van andere snoekvissers uit dit gebied want ik heb er heel wat gesproken die meer dan 10 snoeken die dag hadden gevangen.

Jan Schreiner schreef het al.
Normaal gesproken ben ik niet zo blij met plotselinge weersveranderingen met grote temperatuurverschillen. Constant weer vind ik een goed gegeven om lekker te vangen. Maar misschien is dit de bekende uitzondering op de regel en ik ben niet de eerste die er zo over denkt. Ik las vroeger in de boeken van Jan Schreiner en in de artikelen die hij o.a. in De Sportvisser en Voor en door DE VISSER schreef dat het goed snoeken is op het moment dat het ijs uit de poldersloten raakt. Ik ben daarom nog eens wat verder gaan snuffelen in mijn visdagboeken en vond het interessante gegeven dat ik in de laatste 6 jaar maar liefst 7 keer meer dan 10 snoeken op een visdag ving nadat het ijs een of twee dagen daarvoor verdwenen was uit onze poldersloten. Trouwens, als je naar die gegevens op zoek gaat, vind je ook dat je op de dagen kort voordat de koude invalt, heel slecht, zeg maar helemaal niets, kon vangen.

                       

“Ook als de depressie sneeuw brengt, is de snoek actief, hoofdzaak is dat het ijs weg is”

Beredeneren waarom die snoek dan zo actief wordt, kan ik niet. Het is toch echt niet zo dat de watertemperatuur met enkele graden omhoog schiet, het is alleen de luchttemperatuur. Eerlijk gezegd zal het me trouwens worst zijn of ik het waarom weet of niet. Als het ook maar enigszins mogelijk is, zal ik de eerste dagen dat we weer “ijsvrij” vieren, maar nu dus op een andere manier als waarop het normaal gevierd wordt, met de spinhengel de polder in gaan. Ik denk dat dit mijn beste wintertip voor dit moment is, ik zou zeggen, probeer het ook eens!

PS: Deze middag van de 24ste december moest ik even naar Onderdijk om nieuwe 2004 POS vergunningen te halen. Ik zag dat het buitentemperatuur 5 graden hoger was dan gisteren en omdat ik het zojuist geschrevene nog even in de praktijk wilde brengen, nam ik mijn laarzen en spinhengel met tandemspinner aan de onderlijn nog maar even mee. Vlak bij Onderdijk, bij een duiker in de Bijvoetweg, nog even naast de duiker geworpen, daar stond namelijk geen stroming. Bij de derde worp was het raak, een dikke snoek van 91 cm pakte de spinner op het moment dat ik hem uit het water haalde en het was een mooie dril. Met veel moeite de dreg losgemaakt ten koste van wat oorlogsverwondingen aan mijn vingers. Maar ach, wat geeft dat, mijn dag kon nu helemaal niet meer kapot en dan moeten die echte visdagen net na de Kersdagen nog komen, ik heb er meer trek in dan in het kerstdiner…