**KLAAR**                Musky Mania (1)

Musky Mania (1)

door Luc Coppens

De een noemt het een uit de hand gelopen hobby,de ander een obsessie… Ons groepje van 4 bestaat uit een mengeling van sportvissers pur sang, fanatiekelingen en gewoon jongens die heel graag vissen. Toeval wil dat de laatste jaren dat we ons zijn gaan specialiseren op het snoeken met kunstaas, op die manier met elkaar in aanraking gekomen zijn.

                       

Gewoon een groep jongens die heel graag vissen…

Regelmatige successen met kunstaas hebben ertoe bijgedragen dat het kopen van nieuw kunstaas en het uittesten hiervan een soort tweede hobby werd en als ik alleen al voor mezelf spreek kan ik rustig zeggen dat dit een hele investering betekende. Als kunstaasvisser stuit je vroeg of laat op een catalogus van een of ander Amerikaanse kunstaasfirma en wordt je opgeslorpt door het aanbod van “vreemd” kunstaas, wat eigenlijk bedoeld is voor het vissen op musky . De talrijke foto’s die in deze bladen prijken van musky’s zijn zeer uitnodigend en de sterke verhalen die erbij staan maakten me nieuwsgierig. Volgens de Amerikanen moet je gemiddeld 10.000 worpen maken om één musky te vangen……. Een mooie uitdaging vond ik…

Mijn maten zover krijgen om mee te gaan heeft me wel een jaar gekost, maar uiteindelijk hebben we besloten om het er op te wagen en langs alle kanten wonnen we informatie in. Zowel via internet als op opendeur dagen en door te praten met andere sportvissers, die we regelmatig tegenkomen op het water, jongens die ons alleen nog maar gekker maakten met hun story’s.

Rob, Remko, Koen en ikzelf staan begin september op de luchthaven van Schiphol gepakt met voornamelijk hengels en kunstaas, fleece’s en goretex kledij, de rest is van ondergeschikt belang. De heenreis verloopt vrij vlot, op Rob z’n ongemakkelijk gevoel na want die heeft het niet zo erg zitten op vliegen en is het meest opgelucht als we na een uren van dommelen, filmpje kijken en het nodige vliegtuigfood in Winnipeg (Canada) aankomen.

                       

Crawfords lodge, direct aan het water…

Mike , de eigenaar van Crawford’s staat ons zonder fout op te wachten en begeleidt ons naar zijn wagen die we volproppen met onze spullen en na een autorit van 4.5 uur komen we in het donker aan in het kamp.
De zomerdrukte is voorbij, van de 15 chalets die dit camp heeft zijn er slechts enkele bezet door voornamelijk Amerikanen die hetzelfde doel voor ogen hebben het vangen van musky’s. De lodge die ons wordt toegewezen is een ruime houten chalet met verschillende slaapkamers, verwarming, sanitair en een kookgelegenheid.
De volgende morgen maken we Mike duidelijk dat we zo snel mogelijk willen vissen en na het nodige proviand in te slaan in een plaatselijke supermarkt zitten we rond de middag op het water.

Crow lake is de eerste keuze en afhankelijk van de vangst hebben we afgesproken om ook een paar dagen op het nabijgelegen Lake of the Woods te proberen. Beide meren hebben de reputatie grote musky’s te herbergen.
Crow Lake is een diep en helder meer van 14000 hectare met wel 350 eilanden groot en klein.
Het valt niet mee om vertrouwen in de visserij op te bouwen op dit gigantische meer met zijn vele eilanden en de eerste dagen vissen we vooral werpend de eilanden af die in de buurt van het kamp liggen. Met mijn portable GPS plot ik de routes in vanwaar we vertrekken en elke dag wagen we ons verder. Dit stukje technisch vernuft geeft me een veilig gevoel tussen het doolhof van eilanden.

Het lukt ons verschillende musky’s te vangen op spinners en spinnerbaits maar het formaat blijft achter, voorlopig prijzen we ons gelukkig met onze eerste succesje. We zijn immers het meer nog volop aan het verkennen.

                       

Het traileren ging eenvoudig en makkelijk…

De derde dag heb ik mogen kennismaken in het glasheldere water van Crowlake met het fenomeen “volger”
Een musky, ditmaal wel van een goed formaat komt achter mijn spinner aangeschoven tot aan de rand van de boot en zwemt op zijn makkie verder als ik zenuwachtig een figure eight sta te maken. Ik voel me compleet voor aap staan want de vis kan mijn capriolen niet echt boeien en verdwijnt in het niets. Enkele worpen verder komt hij er weer achteraan maar ditmaal maakt de vis me duidelijk dat hij niet tot een aanval op mijn kunstaas zal overgaan maar dat het om pure nieuwsgierigheid gaat. Dat blijkt wel uit zijn verdere kalme gedrag. Opnieuw verdwijnt hij in het niets ergens tussen het fonteinkruid dat hier op 4 meter diepte staat en met strengen tot aan het wateroppervlakte reikt.

Deze gebeurtenis weegt zwaar op me en ik ben bang dat alle musky’s zo gaan reageren en als dat zo is dan zal het beslist moeilijk worden. Het kunstaas waar we actie op krijgen zijn voornamelijk bucktailspinners die we zeer snel binnenvissen in de kleuren zwart en zilver. Cranes blijken het ook wel te doen maar daar komen we pas wat later achter. Ook de vangst registratielijsten in de lodge liegen er niet om; spinners zijn veruit favoriet.
(wordt vervolgd)