Met kunstaas naar Spanje
Door Luc Coppens
Het stuwmeer van Mequinenza…..Al meer dan 10 jaar weet ik het bestaan van ervan en hoor over kapitale meerval, snoekbaars en black bass vangsten. Door andere prioriteiten is het er echter nooit van gekomen het meer te kunnen bezoeken. Na even zoekwerk te verrichten kwam ik uit op Bavarian Guiding Service een uiterst professionele organisatie op gebied van visgidsen, botenverhuur, en logeermogelijkheden variërend van een blokhut tot super de luxe villa’s met terras en uitzicht over het gehele meer.
“Er zijn allerlei boten te huur, waaronder ook jachtjes met volgbootje”
Ik moet zeggen dat ik bijzonder onder de indruk was van datgene dat Jurgen Stegherr samen met zijn broer Markus te bieden heeft. Het is geen toeval dat er meer dan 1500 vissers per jaar hun visvakantie boeken bij deze organisatie, het gebied waar gevist kan worden is echter zo groot dat ik niks van enige hengeldruk heb gemerkt. Werkelijk vele kilometers water in een schitterende natuur waar gevist kan worden, ikzelf was er in het topseizoen maar kwam slechts enkele vissers tegen.
Elke, mijn vriendin, vergezelt me en verzorgt tegelijk het fotowerk. Slechts op 2 uurtjes rijden van de luchthaven van Barcelona arriveren we in Mequinenza. Wat me al meteen zorgen baart zodra ik de rivier zie, is het feit dat het water zeer troebel is daar het de voorbije dagen hevig geregend heeft. Het was de eerste regen sinds 3 maand weet Jurgen de manager me te vertellen en je hoeft je geen zorgen te maken over het troebele water zo stelt hij me gerust want de meerval heeft niet liever…beetje eigenwijs als ik ben misschien, ook mede door het feit dat ik met kunstaas ga vissen denk ik bij mezelf dat ik dat eerst nog moet zien !
De enige parameter waar ik mijn eigen ervaringen kan vergelijken is met kunstaas op snoek, in dat geval is helder water een pluspunt. Meerval en daar raak ik vrij snel van overtuigd, trekt zich van de waterkleur niks aan en ik begrijp nog steeds niet dat deze beesten een kunstaas in dit (koffie met melk) kleur water weten te vinden .
“Een metermeerval tijdens het verticalen op een shadje; da’s pas sporten!”
We staan nog met de koffers in de hand als Jurgen ons al uitnodigt gauw even met spinners vanaf de kant te gaan vissen, “haast je we hebben nog een uurtje voor het donker wordt.”
Een korte rit met zijn ruige landrover brengt ons aan een stek waar de rivier uitmondt in het meer. Een centimeter diep in het water zie ik niet en Jurgen stelt voor hem te volgen wadend tot aan de knieën, we beginnen te gooien met spinners op plaatsen waar de stroming minder fel is. Al gauw komen er enkele spectaculaire aanbeten van kolossale vissen die het kunstaas missen en daarbij enorme smakken in het water maken. Een keer of vier gebeurt dat maar er komen geen herkansingen meer die avond.Na onze bagage uitgepakt te hebben in onze 4 persoonsbungalow trekken we nog een flesje Spaanse wijn open en fantaseren we over de komende dagen.
Op zondag werken de visgidsen niet en ga ik zelf op onderzoek uit met een bootje dat ik ter beschikking krijg. Gewapend met een licht hengeltje en een doos kunstaas gaan we op zoek naar helder water aan de andere kant van het meer, een tip van een van de plaatselijke gidsen.
Doel is vandaag blackbass te vangen en deze vis zoekt het heldere water wel op. Na een half uurtje varen wordt de omgeving er alleen maar ruiger en mooier op Elke en ik genieten intens van deze rust. Het water is er opvallend helder, overal springt vis en ik had me nooit kunnen voorstellen dat Spanje zulks mooie natuur te bieden heeft.
Ik zoek baaitjes en hoekjes op om uit te vissen met kleine plugjes en spinnerbaits en al gauw komen de eerste zwartbaarzen in de boot. Verrassend sterke visjes moet ik zeggen en ze blijven zichzelf verdedigen met acrobatische sprongen tot het eind. Helaas moet ik me tevreden stellen met kleinere vissen maar qua aantal mag ik niet klagen, de grotere vissen willen gewoon niet meewerken vandaag.
“Verrassend sterke visjes, die tot het einde blijven springen”
De volgende dag gaan we weer op meerval. Claude, een Franse visgids nodigt ons uit om een hoger gelegen deel van de rivier te gaan bevissen waar hij de vorige dagen goed met spinners gevangen heeft. Dit stuk van de rivier is weer erg troebel doordat er verschillende riviertjes instromen. De Carolina skiff brengt ons naar idyllische plaatsen. Steile rotswanden afgelost door waaiierige rietvelden en groene ondiepe plateaus zijn het panorama van de dag . De meervallen jagen dat is snel duidelijk. We zien ze her en der smakken in het wateroppervlak en kolken maken maar buiten een aanbeet die dag blijf ikzelf kompleet visloos. De honderden worpen die we maakten met spinners waren vruchteloos . Bijna lijkt het erop dat mijn eerste theorie klopt. Claude zoals het een echte visgids beleeft voelt zich niet goed bij het niks kunnen verzilveren deze dag, hij zegt er niks over maar ik merk het wel.
Claude stelt voor om het de dag erna op een ander stuk te proberen. Weer een prachtig stuk rivier ligt ons op te wachten wanneer we de boot traileren. Claude gaat met een ongeveer 12 cm sandra (witte twister) aan de slag en ik met een spinner, weer zie ik zijn stukje kunstaas niet zitten in dit troebele water en dan nog het formaat ! Hoe moet zo’n grote logge vis dit in godsnaam opmerken denk ik! Ik ben al een uur aan het werpen als plots een vis met een enorme smak mijn spinner net onder het wateroppervlak weg grist. De dril is krachtig en een kleine metermeerval neemt al mijn twijfels weg als ik zie dat de dreg van de spinner perfect in een mondhoek gehaakt zit. Een poos later is het Claude zijn beurt met een in mijn ogen gigant van ruim 1.70 meter op zijn sandraatje, onvoorstelbaar vindt ik het en dan die aanbeten …... Die zijn ongelooflijk bruut, niks logge trage vissen.
Bijna aan het eind van de dag mag ik nog eens sensatie meemaken, een zware bonk op mijn hengel gevolgd door kolkend water en een gevecht waar je alleen maar snel een eind aan wil zien, bang de vis te verspelen en opgelucht als hij na een half uur in de boot ligt.
Opgelucht dat ik op het laatst toch nog een mooie vis weten te vangen heb, verwonderd dat deze vissen te vangen zijn met kunstaas, tegelijk een verslaving rijker het wordt moeilijk volgend jaar weer te kiezen voor een vakantiebestemming. Komt er bij dat Elke het hier ook naar haar zin heeft, eigenlijk is het al beslist we komen nog terug ….
“Deze pakte een spinner en lag na een half uurtje eindelijk in de boot”
Tijdens het vissen vertelt Claude over de grote aantallen snoekbaars die er gevangen wordt op het meer boven de stuw. Het wil lukken dat ik een doos met schatjes (lees shad’s) bij me heb en ik stel hem voor om een dag te verticalen, dit lijkt hem interessant daar hij deze techniek niet kent. Dit meer is echt heel mooi. Helder water dat valt meteen op. In een van de baaien liggen complete jachten die Bavarian ook te huur stelt. Hier kan je een hele week mee wegvaren op het 70 km lange meer en ondertussen vissen waar je wilt. 4 Fransozen zijn een boot aan het volstouwen met proviand en hengelspullen bij de jachten hoort zelfs een (volg) visboot. Claude gaat op de snoekbaars met het drackovitch systeem hij is er trots dat Albert een vriend van hem is. Tenslotte is deze man een levende legende in Frankrijk als het op snoekbaarsvissen aankomt, Ik ga verticalen.
De boot wordt geparkeerd op 11 meter diepte, het kost me moeite Claude ervan te overtuigen niet op anker te gaan maar gebruik te maken van de elektromotor. Na eigenlijk een beetje aandringen krijg ik mijn zin, sterker nog ik krijg de bediening van de electro motor ik begin me goed te voelen, spijtig detail is dat ik onder tussen niet op zijn visvinder kan kijken die zit aan de verkeerde kant van zijn boot. Na enkele minuten krijg ik al die verslavende droge tik op mijn hengel, “Spaanse snoekbaars” laat maar komen dat had ik nog nooit gevangen. Groot was het visje niet maar degene die vrij snel volgden waren ruim de maat.
“Originele Spaanse snoekbaars…..”
De eerste 5 vissen zijn al binnen als Claude zijn eerste aanbeet mist op zijn dode aasvistakel. Even denk ik een supersnoekbaars aan te hebben maar na een tijdje zie ik in het heldere water de schim van een meerval, een vis van “slechts” een meter maar op een verticaal hengeltje en zes ponds dyneema heb ik er mijn handen aan vol. Hier weet je echt nooit wat er aan je hengel gaat hangen. Opvallend detail op dit meer zo vertelt Claude is dat de grotere snoekbaarzen hoofdzakelijk aan pluggen gevangen worden We beleven een prachtige visserij met meer dan veertig snoekbaarzen van een mooie maat. Ditmaal is Claude onder de indruk, daar hijzelf maar enkele vissen weet te vangen op het drakovitch systeem. Ik mis mijn eigen boot hier!
Terug in het kamp laat Claude zich enthousiast uit tegen zijn collega’s over het verticalen. Ik bedank Claude voor de prachtige dagen en doe hem een deel shad’s cadeau die hij mag uitproberen op een van zijn volgende sessies.
Onze laatste dag is een rustdag, Elke stelt voor op karpertjes te gaan vissen voor het plezier met licht materiaal. Met een blik maïs en wat lichte snoekbaarshengels vangen we visjes van rond een kilo, afgewisseld met een zwempartij in het heerlijke water. S’avonds sluiten we onze vakantie af met een fles Spaanse wijn op ons terras met uitzicht op het meer. We hebben genoten deze week dat is zeker..
Wie meer wil weten over de mogelijkheden in waarschijnlijk een van de betere hengelsport locaties van Europa kan uitgebreide informatie vinden op de site van www.bavarian-guiding-service.de