Op zoek naar Mega-snoek! - (deel 5)
door Co Sielhorst
27 januari 2001
Het ijs is eruit, ik ben al even wezen kijken eerder deze week. De keuken, vorige week zag het eruit alsof er een granaat in was geslagen, is bijna klaar. Kan nog niet alles direct vinden, ben niet voor het licht wordt aan het water dus. Het nieuwe koffiemachien werkt al, even proeven of ik goed zit met de verhoudingen, ik hou van een pittige bak. Het is een spirituele ervaring, lekker bakkie, perfect gewoon. Snelle rit door de regen, het is erg grijs, zal de hele dag wel zo blijven.
Rap opgezet, heb het er warm van gekregen, jas kan wel een poosje uit. De vorst is al uit de grond, het is erg soppig geworden. Na een paar stappen heen en weer is mijn stek één groot modderbad geworden. Ik vis dieper dan tien meter, een hengel met een grote haring, de andere met een klein makreeltje.
Voel me lekker, weer thuis. Zit wat weg te dromen naar de eerste keer dat ik dit water zag. Ik zat toen in het zonnetje aan de overkant, midden op de plas kwam er een grote vis het water uit, een dikke metersnoek, heel apart bij de eerste gelegenheid een grote vis die zich zomaar in volle glorie liet bewonderen. In de jaren daarna heb ik veel snoeken zien springen, ook echt grote vissen. Op sommige wateren doen ze het heel vaak, gaat er geen dag voorbij dat er geen snoek door de oppervlakte komt. Hier heb ik het na die eerste keer nooit meer gezien en ik heb er hier inmiddels aardig wat uurtjes opzitten.
Ik weet niet of een gedachte een actie kan uitlokken maar het gebeurt gewoon. Een grote bronskleurige kop doorbreekt de oppervlakte. Met een trage staartslag komt het grote lichaam verder uit het water en glijdt langs de rechterdobber. Een applausje was zeker op zijn plaats geweest, ik heb het niet gedaan geloof ik. Het vertrouwen stijgt tot grote hoogte, die komt zo, kan niet anders. Als er een uur verstrijkt ga ik twijfelen. Ik haal de makreel eraf, hang er een voorn aan, gooi wat verder en ga wat actiever vissen. Om de paar minuten draai ik de vis een paar meter in. Er gebeurt helemaal niets. Als ik aan het eind van de dag de linkerhengel op wil halen zit de boel stevig vast. Dat is nog niet eerder gebeurd op deze stek. Ik lig wel wat verder dan normaal. Dat heeft dus de hele dag kansloos liggen wezen, jammer.
Als ik stevig doorhaal komt de boel los, aasvis van de haak. Het is aardig donker aan het worden. Er komt nog een stevige stortbui, ik wacht tot het even wat minder wordt. Als ik inpak is het helemaal donker.
Het is al aardig donker aan het worden…