**KLAAR**  Megasnoek 23

Op zoek naar Mega-snoek! - (deel 23)

door Co Sielhorst

8 december.

Er is al één nette vis binnen. Ik denk dat er minimaal nog twee grotere vissen rondzwemmen. Gezien de omvang van het water denk ik dat ik een kans maak om ze voor de jaarwisseling te vangen.

                       

Een maand nog voor twee vissen. Daarna ga ik weer naar een water zonder horizon. Af en toe een keer prikken op de zandput. Voor de afwisseling misschien nog wat wilde avonturen. De plannen zijn weer helemaal rond. Geeft wat houvast. Lekker gevoel.

Woensdag.
Nog geen makreeltjes. Het weer is te slecht op de plaats waar ze gevangen worden. Ansjovis en kleine brasempjes lijken me ook wel geschikt hier. Ik kan hier heel dichtbij vissen. Denk even terug aan vorige week.
Mooi op tijd aan de plas. Voor de zon opkomt staan de dobbers. Het is geweldig druk in de lucht. Duizenden kieviten en grote troepen ganzen. Er gaat er niet één naar het zuiden. Ze zwalken wat langs de vorstgrens. Die zal in de komende dagen wel dichterbij komen dan.

Halverwege de dag wordt het grijs. De wind trekt flink aan. Het begint te spetteren. Spetteren gaat over in storten. Ik heb al een paar pogingen gedaan om de aandacht te trekken. Flink eind gooien en langzaam binnen vissen. Er gebeurt niets vandaag.

Zaterdag.
De winter neemt een aanloopje. Het vriest als ik opsta. Mooie wereld zal het zijn. Aangevroren mist. Krakend door het gras. Een porceleinen landschap. Heel breekbaar allemaal. Het water is nog niet erg koud. Er kringelen dampende slierten boven de oppervlakte. Ik gooi met mijn vissen die broze kerstbal kapot. De sfeer is weer snel hersteld. De kringen worden wijder en de spiegel trekt weer glad.

Er klopt helemaal niets van. De dag begint niet zoals ik het me voorstel. Geen broze kristallen sfeer. Er is alleen dikke mist. Sombere natte blubberbende. De winter bakt er nog niet veel van. Nog geen vijftig meter zicht. Boven het water misschien maar twintig meter. Ik vis niet ver uit de kant. Kan ook niet. De eerste hengel staat. De tweede ligt wat te dicht bij de kant. Ik draai weer in. Zit vast. Krijg de boel niet los. Ik trek de lijn kapot. Even de dobber redden. Terwijl ik een nieuwe onderlijn zoek zie ik de andere dobber weglopen. Rustig aan, de beugel staat open. Ik leg alles neer, geen paniek. De eerste snelle aanbeet blijkt een dikke tachtiger. Hij doet wat leuke dingen en komt dan naar de kant. Onthaken gaat soepel zoals gewoonlijk.

Het brasempje is nog redelijk ongeschonden. Laat maar hangen. Kan meteen weer te water. Als de andere hengel weer klaar is hang ik hier een sardientje aan het elastiek. Nu gooi ik iets verder. Vrijwel direct suist de dobber met hoge snelheid weg. Ik sla volledig in lucht. Het visje is weg. Moet een kleintje geweest zijn. Ik kan het niet controleren. Ondanks het sombere weer kan mijn stemming niet meer stuk. Er gaat weer een sardientje te water.
Ik kan eindelijk rustig naar twee dobbers gaan zitten kijken. Ik laat me helemaal hypnotiseren en schenk een dampende beker koffie in.

De mist heeft de wereld heel klein gemaakt. Behalve de twee dobbers is er helemaal niets te zien.
Ver in de middag lost de mist langzaam op. Heel even geniet ik van de zon. Al snel verdwijnt ze achter de hoge bomen. Ze zijn al helemaal kaal. Toch houden die paar kale takken de aangename gloed tegen. Van de plu kan ik ook niet meer profiteren. De wind blaast nu recht in mijn gezicht. Het wordt bijterig koud. Ik kan verder niets doen aan de aasaanbieding en de voerstek. Gewoon afwachten of er nog iets gebeurt vandaag. Naast wat simpele techniek is wachten op dit moment het enige wapen dat ik de strijd kan gooien. Uren maken die gewoon nodig zijn om een grote vis tegen te komen.

Volgende keer ga ik aan de overkant zitten. Als de wind nog uit het oosten blaast is de beschutting ideaal. De zon kan daar ook lekker binnen schijnen als ze de kans krijgt. Ik zit wat om me heen te kijken. Allerlei zwerfvuil begint me te storen. Zakjes, blikjes, allemaal verpakkingstroep. Ik schuif alles in een grote draagtas die er ook tussen ligt. Dat ruimt lekker op. Ik begrijp dat niet zo goed. Ik krijg nooit iemand op visite die zijn afval bij mij achter de bank flikkert. Waarom gebeurt het hier dan wel? Voor mij mag een tientje statiegeld op ieder blikje.