**KLAAR**  Megasnoek 12

Op zoek naar Mega-snoek! - (deel 12)

door Co Sielhorst

22 september

Ik had er al een vermoeden van. Hier zitten een paar grote snoeken. Ik heb er nu een gezien. Grote snoeken laten zich niet zo vaak zien. Ik kan me de paar grote dames die ik heb gezien nog stuk voor stuk herinneren.

                       

Jaren geleden aan een plas langs de Linge. De plompen rukken op. Het groen barst uit zijn voegen. Ik zit te karperen. Traag en imposant komt een grote vis dichterbij. De bladeren worden lomp uit elkaar gedrukt. Een meter uit de kant komt het beest in een rechte lijn naar me toe. Ik blijf rustig zitten en wacht af. Het is een snoek. Een eindeloos lang gevlekt lichaam glijdt traag onder mijn hengel door. Wat een beest!! Niet zozeer in omvang maar die lengte. Zeker meer dan een meter twintig. Vergeet ik nooit meer.

Bij een andere gelegenheid zit ik aan een groot zandgat. Er ligt een grote maisvoerstek voor me. Tegen de schemering trekken schooltjes blankvoorns over de geribbelde zandbodem langs de graskant. Er staat maar een halve meter water. Het is kristalhelder. Prachtig gezicht. Ineens wordt de regelmaat gebroken. Even geen voorns meer. Er komt een vis aan die water verplaatst. Een trage bult op het water schuift mijn kant op en stopt voor mijn voeten. In het vage licht is nog heel duidelijk het silhouet van een snoek te zien. Ik wrijf even in mijn ogen. Het lijkt wel een zeehond. Geweldig lang en moddervet. Dit is de grootste en zwaarste snoek die ik in mijn leven gezien heb. Die indruk had ik toen en nu nog steeds.

Ik dobber in de boot op de karperplas. De natuur geeft aan dat het tijd is voor de omschakeling van karper op snoek. Ik heb daar altijd even moeite mee. Moet toch de knoop maar doorhakken. Ik probeer vandaag voor het laatst dit jaar de weg naar karper te vinden. De investering in voerstekken lijkt niets op te leveren. Ik kan geen rust vinden. Van een afstandje kijk ik de laatst gevoerde stek nog even aan.

Vlak bij de boot komt er plotseling een snoek langs de oppervlakte. Wat doet dat beest onhandig. Ik vraag me nog even af of die vis wel in orde is. In een zware boeggolf steekt de vis haar kop uit het water. Ze komt steeds meer verticaal en duwt haar grote kop alsmaar verder uit het water. Komt nauwelijks nog vooruit in deze houding. Ik heb alle tijd om dichterbij te komen met de boot. De zon schittert in haar grote donkere ogen. We hebben contact. Ze lijkt me op te merken. Laat zich nu terug zakken. Ik kijk haar nu op de brede rug. Daar kan makkelijk een zadel op. Dan is de show over. Ze glijdt traag de diepte in.
Dat zit wel goed met die vis. Ik heb al eerder snoeken heel vreemd zien doen. Ga er maar van uit dat dit ook gewoon bij snoekgedrag hoort.

Afgezien van wat kunstaasgerommel heb ik hier nog niet serieus gesnoekt. Gaat nu toch echt gebeuren. Met de spinhengel arresteer ik rap een paar baarzen. De rest van de dag roei ik met een baars achter de boot over de stek waar de gigant me uitdaagde. Naarmate de dag vordert ga ik steeds grotere stukken water bestrijken. Ik kom nu ook in de buurt van de betere baarsstekken. Ik pak de spinhengel er weer bij. Door de harde wind zit ik meer te roeien dan te werpen. Ik zet een sleepanker uit en ga stek voor stek uitwaaieren met het plugje. Daarbij let ik er ook steeds op dat de baars achter de boot in kansrijke positie blijft.
Het wordt een echt baarsfestijn. Tientallen furieuze baarzen komen bokkend en bonkend mijn kant op. Ik geloof dat ik kunstaas leuk begin te vinden. Ik blijf wel steeds goed op mijn snoekdobber letten. Dat kost een deel van mijn concentratie. Daardoor mis ik af en toe een aanbeet op de spinhengel.
Ik zie wel op tijd de schok op de dobber. Laat meteen de spinhengel vallen. Ik probeer uit alle macht de dobber weg te kijken. Er gebeurt niets. Even voelen dan. Niets aan de hand. Nog eens trekken. Wel iets aan de hand. Baars is eraf!!! Elastiek doorgebeten. Dat is me nog nooit gebeurd. Ik ga ook niets veranderen aan de montage de kans dat zoiets nog eens gebeurt acht ik vrijwel nihil.

Het is bijna donker. Ik heb honger als een paard. Leuke dag geweest en ik heb weer een duidelijk doel voor ogen. Het is één nul voor de snoek maar ik heb nu baarzen genoeg om ze een paar weken achter de schubben te zitten op deze plas.