**KLAAR**  Megasnoek 10

Op zoek naar Mega-snoek! - (deel 10)

door Co Sielhorst

Megasnoek 21 februari

Grauw begin, niet echt koud. Nieuwe stek geeft goed gevoel. Eerst even met een loodje eroverheen. Dieptes zijn grillig. Tot zes meter veel planten en wat mosselbankjes. Keuze snel gemaakt. Op dertig meter uit de kant staat zes tot zeven meter water, brandschoon. Ik ga rechts tegen een richel en links tegen een onder water bultje aan liggen op zeven meter.

Als de dag vordert gaat de miezer over in echte regen. Het wordt soppig op mijn stek, bij ieder stap perst de blubber uit de bodem. Ik ga wat terug zitten om uit het modderbad te blijven. Ik overweeg wat actiever te gaan vissen. Op hetzelfde moment komt er een geweldige snoek naar de oppervlakte achter het bultje en geeft een lome staartslag in de richting van mijn linkerdobber. Alles staat op scherp, ik heb vorige week ook zoiets meegemaakt. Na een uur heb ik er geen vertrouwen meer in. Ik ga een hengel ombouwen om te kunnen zeilen. Niet om op afstand te vissen, meer om een vis boven de bodem aan te bieden. Er staat een molen met nylon op de hengel dus veel meters zijn er toch niet te maken. Nylon zinkt en dat is een behoorlijke rem. Voor echt zeilen is een drijvende dyneema lijn nodig, dan maak je iedere minuut meters. Met nylon duurt iedere meter minuten, dat wil ik ook, statisch zweven. Het zeil staat vlak bij het bultje, ja, nu zit de aasvis tegen het bultje. Het zeil beweegt niet meer en staat wat hoger. Een aasvis op deze manier laten stranden heeft me al een aantal mooie vissen opgeleverd in het verleden. Als ik na een paar minuten het zeil zie schokken ben ik niet eens verrast. Het gaat er wild aan toe, dat is dus niet de grote vis die ik een uur geleden zag. Geen risico, direct rammen, mis dus. Het duurt lang voor ik weer iets zie. Ik stuur de zeildobber op alle mogelijke manieren rond het bultje. Weer een uur later en nog steeds geen reactie. Ik zet het zeil weer statisch voor de kant, ik heb er echter geen vrede mee en ga de hobbel weer bestoken. Als het zeil achter het bultje staat trek ik de voorn recht over de bult heen tot de zeildobber parmantig hoog boven water staat. Die zit aan de grond op minder dan vier meter. Hier geef ik het even de tijd. Na een kwartier geef ik rustig weer een haal en beng!!! Het zeil knalt weg, zelfde vis denk ik, nu iets gretiger, laat niet weer een lekkere hap schieten. Ergens weet ik het natuurlijk al als ik strak draai, het is die gekke tachtiger weer, even de tang bij de hand en weer zwemt hij in één vloeiende beweging weg.


Megasnoek 24 februari

Er ligt een mooi laagje sneeuw. Ga weer op de nieuwe stek zitten. Vorige week toch een grote vis gezien in deze hoek, er gaan een voorn en een baars naar zeven meter, dat is ook hier niet ver uit de kant. Een pittig windje maakt het koud, de plu moet erachter. Binnen een uur heeft de zon de lichte bewolking weggewerkt. Het is maar twee graden, toch wordt het aangenaam in de zon en de luwte. Aan de overkant komen een paar karpervissers aansjouwen, dat is dapper. Even later blijkt dat ik me vergist heb er hangen geen boilies aan die hengels maar dode aasvissen. Ze gaan ieder een derde hengel in de bosrand zetten, goed uit zicht. Lijkt een goed plan, maar hoelang loopt iemand over honderd meter in zware kleding in de sneeuw? Wordt vast geen recordtijd, twintig seconden minimaal, dat is lang. In die tijd kan een snoek heel vervelende dingen gaan doen met een dreg. Zal ze wel niet zoveel uitmaken, ik krijg er in ieder geval een naar gevoel bij. Er staan nu dus acht hengels. Een beter bewijs is er niet, er gebeurt de hele dag helemaal niets. Ook het grote aantal hengels verandert hier niets aan. Als snoek actief is vang je toch wel, dus waarom zulke risico’s nemen? De laatste uren hang ik een inktvis aan één hengel. Dat beweegt schitterend met die tentakeltjes als ik langzaam sleep. Ik heb op een gigantisch groot water eens binnen een half uur een aanbeet gehad op een inktvis, ik miste hem overigens. Om die reden kreeg het spul toen direct een stipnotering. Ik heb er nooit meer een teken van leven op gehad. Toch krijgt zoiets af en toe een herkansing. Vorig jaar maakte ik ook zoiets mee, een reep kipfilet leverde binnen tien minuten een mooie metersnoek op. Ook dit blijkt geen superaas te zijn na verder uitdiepen, er gaat gewoon wel eens een snoek aanhangen maar als ik nooit iets probeer zal ik ook niet veel meer te weten komen.

                       

Deze jongens kwamen even buurten…