Meervaltrip (deel 2)
door Pim Busker
Regelmatig drijft er allerlei vuil in de rivier. Vooral als het heeft geregend en het waterpeil hoog staat komt er veel hout en takken los van de eilanden in de rivier. Soms worden complete bomen meegesleurd. In het midden van de rivier was zo’n boom met zijn kruin vastgelopen in de modder en de wortels staken een meter boven het wateroppervlak uit. “Anker een meter of dertig voor de wortels”. Let me know if it paid off “, zei Garry met veel vertrouwen toen we met hem in de avond op een terrasje zaten. We namen nog een borrel en zochten laat die nacht ons bed op. Na 2 uur slaap stonden Els en ik om 6.00 uur al weer op de steiger bij onze boot. Om half acht dacht ik al turend over de rivier, “Wat doe ik hier eigenlijk ? Er is geen sterveling te zien!”. De temperatuur was drastisch gekelderd naar 8 ° C. Dikke truien en windjacks hielden ons warm en dat in juni!
Hieronder zwemmen de monsters…
Net toen we verse koffie hadden ingeschonken schoot de dobber van mijn vrouw onder de oppervlakte. Strak lopende lijn, ratel brullen, Els in de hengel, vis niet te stoppen. “Draai de slip dicht”, riep ik boven de wind uit. “De slip staat bijna vast en gaat niet dichter”, riep zij terug. Zij was niet opgewassen tegen zoveel geweld en vroeg of ik alsjeblieft de hengel wilde overnemen. Slechts 3 meter voor de boom in het water kon ik de meerval afstoppen en deze nam vervolgens een run naar rechts, goddank het open water op. De 5 ponds meervalhengel met 80 ponds Dynema stond zo strak als een snaar. Als dit maar goed afloopt, bad ik in stilte. Na een zeer vermoeiende dril van 45 minuten en met kramp in de armen konden we deze ‘oervis’ met moeite in de boot krijgen. Wat een monster…!
De dril van een oervis…
Na het meten en wegen kregen we de kolos door het hoge gewicht bijna niet meer uit de boot. Uiteindelijk lukte dit wel en met een paar machtige slagen van zijn imposante lijf zwom de vis weg. De meerval had een lengte van 231 centimeter en een gewicht van 77 kilo.. Compleet ‘verslijmd’ stond ik met knipperende ogen en knikkende knieën in het rond te kijken. Niemand heeft ons bezig gezien, misschien maar goed ook, denk ik. Wat een vangst! Van mijn vrouw krijg ik een kusje. Hengels binnen draaien en terug naar de haven waar we de boot vastleggen, de hengels opbergen in de skibox boven op de auto. Beetje opfrissen en ontbijten. De rest van de dag hobbel ik een beetje verdoofd rond. Onze vriend Garry werd bedolven onder de schouderklopjes en een fles gin. Deze vis is één van de zwaarste vissen die tot nu toe in dit gebied was gevangen en daarmee een officieus record.
Supervis
Spaans record gebroken
Iedere meerval moet je verdienen. Hardwerken leidt tot succes. Soms krijg je een goede tip, wees dan niet te trots om die op te volgen. Een dag later, onze laatste visdag, slaat het weer om. Naar wij later hebben gehoord van onze visvrienden werd het weer zo slecht dat de volgende 10 dagen niet gevist kon worden. Een dergelijke weeromslag komt vaker voor in de Spaanse hoogvlakte. Zelfs in Spanje moet je een beetje geluk hebben met het weer. Met verschillende prachtige meervallen en de reuze kolos als onze laatste vangst op ons netvlies begeven wij ons naar onze volgende bestemming aan de Spaanse kust. Een week aan zee om bij te komen van onze vermoeienissen. Een paar weken later wordt het Spaanse record gebroken met een aan de hengel gevangen meerval van 238 cm. en 186 pond…
Hasta la vista.