**KLAAR**            Lees hieronder hun boeiende verslag.

Op de redactie van Total Fishing kwam er een uitnodiging binnen van het Danhostel Skanderborg in Denemarken, gerund door het sympathieke echtpaar Egon en Lone Petersen. Zij boden ons aan ééns een weekje te komen vissen op het meer van Skanderborg. Daar zou zich een groot snoekbaarsbestand bevinden waar eigenlijk zelden of nooit op gevist werd en waar velen het bestaan niet van kennen. Rob Kraaijeveld en Remko Braber gingen voor Total Fishing op onderzoek uit en visten daar van zondag 19 oktober tot en met vrijdag 25 oktober. Ondanks de slechte weersomstandigheden (o.a. windkracht 7 tot 8) ontdekten zij de verborgen schat van Skanderborg …. Lees hieronder hun boeiende verslag.



De verborgen schat van Skanderborg (1)

door Rob Kraaijeveld en Remko Braber

                       

Denemarken is voor veel mensen een populair vakantieland. Met name Jutland is bij veel (wit)vissende landgenoten behoorlijk in trek. In het oosten van Jutland ligt een grote verscheidenheid aan prachtige visrijke meren. Deze keer willen wij het speciaal over één meer hebben. Het meer van Skanderborg

Onder de witvissers is dit meer bijzonder populair. Het troebele, maar bijzonder voedingsrijke water vormt de basis voor een enorme hoeveelheid blankvoorns en brasems en elk jaar worden hier tijdens wedstrijden honderden kilo’s vis gevangen. Volgens de geruchten zou er ook veel snoekbaars zitten. Er zouden vissen van zes en zeven kilo gevangen worden en zelfs van meer dan tien kilo…. Meestal wordt er alleen door de locale bewoners op roofvis gevist, trollend of voor anker met visjes. Verticalen zoals bij ons gedaan wordt doen ze hier niet of nauwelijks. Wij waren zeer benieuwd wat ons te wachten stond…….

                       

De meren van Skanderborg op kaart

Vertrek
Na op vrijdag alle benodigde spullen ingepakt te hebben vertrokken we zaterdagmorgen 18 oktober om 6.00 uur. Al konden we er daar ook een gebruiken, we namen toch voor de zekerheid onze eigen boot mee. Onze eigen boot kennen we door en door en alles zit er op en aan, elektromotor, dieptemeter en niet te vergeten een paar goede stoelen waar je toch een hele week op moet zitten. Na een redelijk voorspoedige reis, die toch nog tien uur duurde omdat ze bij Hamburg aan de Elbe tunnel bezig waren, kwamen we uiteindelijk bij afslag 52 naar Skanderborg. Na enige tijd zoeken vonden we het bospad naar het kamp. Het Danhostel Skanderborg Vandrerhjem zoals het officieel heet, ligt in een prachtig beukenbos aan de rand van het meer en in deze tijd van het jaar laat de natuur zich daar van zijn mooiste kant zien. Het meer ligt in een soort dal omgeven door heuvels die vol staan met beuken en eiken.

                       

De huisjes liggen in een schitterende omgeving

We worden hartelijk verwelkomd door Egon en Lone Petersen, een stel rustige mensen die de boel hier runnen en dat ze dat goed afgaat kun je wel zien; alles ligt er keurig bij. Na een eerste kennismakinggesprek brengt Egon ons naar ons huisje voor de komende week; een blokhut met alles er op en aan. Toilet en bad, twee aparte slaapkamers met vier bedden, goede keukenvoorzieningen met koelkast, oven, afwasmachine, zelfs aan een waterkoker is gedacht. Voor het huisje een terrasje met tuinmeubels, maar die hadden we niet nodig want we kwamen tenslotte om te vissen. De eerste dag zouden we zelf koken en de rest van de week konden we mee eten.`s Morgens acht uur ontbijt en ` s avonds om zes uur warm eten. En dat was iedere dag weer een klein feestje, zo lekker!

                       

Een beste plons water

Het meer van Skanderborg is een flinke plons water maar niet te vergelijken met een Haringvliet of een Gooimeer b.v. Als het daar windkracht vijf is kan je er niet meer vissen. Op het meer van Skanderborg kan zelfs met windkracht zeven/acht gevist worden, dat hebben we zelf ervaren. Dit omdat het meer tussen de heuvels ligt en er dus altijd wel een plek is waar je redelijk uit de wind ligt. Het zijn eigenlijk twee meren die met elkaar in verbinding staan via een vernauwing. De grootste van de twee heet op z’n Deens Store ö en de kleinere Hylke ö. Er zijn ook nog drie kleinere meren die via smalle doorgangen in verbinding staan met het grote meer maar daar hebben we nu niet gevist omdat ze betrekkelijk ondiep zijn.

Zondag 19 oktober om een uur of negen gaan we eerst de boot in het water laten, wat goed gaat aan een strandje in een uitloper van het meer. Terwijl Remko de auto met de trailer terug rijdt naar het kamp vaar ik naar één van de steigers die de rest van de week onze aanlegplaats zal worden zodat we niet steeds hoeven te traileren . Het is maar een meter of vijftig lopen naar het huisje. Perfect dus…Alles zit onder het ijs want het heeft deze nacht een paar graden gevroren. Langzaam komt de zon over de heuvels en het is knap koud maar in de loop van de dag zal het wel aangenamer worden. Om half tien varen we uitgelaten het meer op. We zijn zeer benieuwd wat deze dag ons zal gaan brengen. Van het meer hebben we een kaartje met wat stek-informatie maar de meeste van deze stekken worden in de zomer bevist…. Nu is het eind oktober en ze hebben hier al een aantal koude nachten van rond het vriespunt achter de rug…..

                       

Zo lagen de huisjes erbij vanaf het meer gezien

Er liggen twee eilandjes in het meer en volgens het kaartje liggen dicht tegen de eilanden een paar taluds. Binnen tien minuten zijn we er. De bodem loopt langzaam op van tien meter naar een meter of zeven om daarna weer af te

                       

De meeste vis rond de 10 meter diepte

zakken naar tien meter. We besluiten het op dit plateau te proberen. Je moet tenslotte ergens beginnen. Ik besluit om met een culprit shad in de kleur salt & pepper te beginnen terwijl Remko met een AA shad in de kleur zilver met een zwarte rug begint. Ik laat het spul naar de bodem zakken en begin te tikken. Vrijwel direct krijg ik een aanbeet en een baars van rond de 25 cm ziet voor twee tellen het daglicht. We vangen een stuk of 6 baarzen variërend van 25 cm tot 33cm. Deze visjes vangen we allemaal rond de acht meter. Langzaam trek ik de boot naar wat dieper water. Op negen en halve meter krijgt Remko een goede aanbeet, een snoekbaars van rond de veertig cm. komt aan de oppervlakte en wat ons gelijk opvalt is dat hij baggervet is . We vangen nu regelmatig vis tussen de negen en de tien meter, de meeste net maat of er net onder.

Ineens zit Remko weer met een kromme hengel “Zo dat was wel een harde aanbeet niet normaal zeg” is zijn commentaar. Aan de bewegingen van de hengel kun je zien dat het geen snoekbaars is. “ Ik denk dat het snoek is” zegt Remko en hij krijgt gelijk wanneer er een snoekje van rond de 70 cm aan de oppervlakte verschijnt, die zitten er dus ook ! Na een paar plaatjes geschoten te hebben wordt hij of zij weer netjes terug gezet. We vangen nog een aantal snoekbaarzen en om een uur of twee besluiten we van stek te veranderen.

                       

Veel vissen van dit formaat

We varen naar het andere eilandje toe. Op de kop van het eiland loopt het talud af van zeven naar tien meter. We liggen geheel uit de wind in het zonnetje wat de gevoelstemperatuur zeer aangenaam maakt. Tjonge ik hoop dat we de rest van de week ook zulk weer hebben…. Het is maar goed dat je niet alles van te voren weet anders had ik dit nooit gezegd want de rest van de week was bar slecht. Ook hier vangen we een aantal snoekbaarzen. Even later krijgt Remko een keiharde dreun op zijn shad en aan de felle dril kan je zien dat ze al groter beginnen te worden. Even later schep ik voor Remko een mooie vis van goed 66 cm. De rest van de middag vangen we lekker door. Om 17 .00 uur maken we de balans op, 22 snoekbaarzen, 2 snoeken en 14 baarzen. Al met al geen slechte eerste dag op een vreemd water…..