**KLAAR**                Karperpassie 4

Karperpassie 4

door Co Sielhorst

29 maart

                       

Afgelopen week een aantal malen gevoerd. Iedere dag vind ik niet zo nodig, twee of drie keer per week om de aandacht te houden lijkt me genoeg. Laatste keer heb ik veel aanbeten gehad die niet doorliepen. Even rommelen, schokje op de pen en dan niets meer. Daar heb ik eens over nagedacht.

Pennen waar ik vroeger mee viste werken nu op de lachspieren, gigantische lomperds waar veel lood aan moest om ze uit te balanceren. Pauwenpennetjes waar ik heel lang mee rondstruinde zijn ook al jaren geleden in de prullenbak verdwenen. Vorig jaar heb ik heel subtiele balsapennetjes gedraaid op ragfijne carbonantennes, totaal drijfvermogen niet meer uit te drukken in grammen. Ik heb de hele collectie nu zo ongeveer uitgedeeld dus ik heb even een probleempje. Deze week ook geen tijd gehad om iets nieuws te fabriceren, ik zoek naar inspiratie. Als ik bij de vliegbind-materialen aangeland ben kom ik wat slagpennen tegen, vleugelveren van meeuwen. Er begint iets te broeien. Ik scheer de schacht van de veer en schuur hem voorzichtig glad, het dunste puntje knip ik eraf. Ik vouw een stukje staaldraad dubbel, hang er een warteltje in en lijm het onderin de veer. Ik verstevig de verbinding met een wikkeling en lak die af met epoxy-lijm. De pen is klaar. Na een uur is de lijm droog. Even kijken wat hij draagt. Zonder lood staat het pennetje al heel fatsoenlijk, met een minuscuul snippertje bladlood ziet het er perfect uit. Heel dun flessenlood is fijn spul voor dit doel. Het zit vooral om de betere fles port of wiskey, allemaal erg smerig spul maar ik heb er wel wat voor over.
Als laatste nog wat kleurtjes erop en ik heb nu bij mijn subtiele hengeltje nu ook heel subtiele pennetjes.

Prima weertje nu, geen warmtepak, geen lompe laarzen meer. Echt voorjaar dus. Ik voer een paar handen op een basisstek, en op drie andere stekken. Het eerste uur verwacht ik niets. Rustig even kijken hoe het pennetje het doet. Dat valt nog even tegen. Omdat ik het als schuifpennetje vis, heb ik een stuitje en een kraaltje gemonteerd om het geheel op diepte te krijgen. De loodbelasting is minimaal, het aas weegt ook niets, het pennetje draagt ook bijna niets. De hele handel zakt weg, er schuift niets meer. Voor een goed werkende schuifpen is meer drijfvermogen nodig zodat het lood het aas naar de bodem kan brengen zonder dat de pen mee naar beneden gaat. De oplossing is simpel, een extra stuitje onder de pen zorgt dat de pen op de diepte blijft staan waar ik hem wil hebben. Natuurlijk is dit prutswerk maar er kan gevist worden nu.
Ik ga eens kijken bij het sluisje waar ik gevoerd heb. Voorzichtig zet ik het pennetje naast de muur. Tien seconden later is het feest. Een woesteling van een pond of zestien doet zijn uiterste best om aan de zachte druk te ontkomen. Na een paar minuten geeft hij het op, mooie slanke vis. De hele strijd vond redelijk ver van de stek plaats, ik land hem ook een heel eind van de stek.
Na terugzetten sluip ik weer terug naar dezelfde stek, nieuw blokje erop en precies op dezelfde plek zakt vrijwel direct het pennetje weer weg. Nu was het allemaal wat robuuster, het duurde ook wat langer. De vis zwom veel langzamer, verbruikte dus ook weinig energie. Uiteindelijk gleed ook deze het net in, ruime twintiger, ook weer een schub. Mijn dag was al helemaal goed.

Ik heb de rest van de dag op de basisstek gezeten. Vrijwel iedere aanbeet liep gewoon door. Er kwamen zelfs visjes uit van vijftien centimeter, ook een paar grote brasems tot een kilo of drie, dat zijn vaak ook superzeikerds wat aasaanbieding betreft. De verfijning verder doorvoeren werkt hier dus wel. Kijken wat er nog meer aan te scherpen is deze week.