TotalFishing

Double headers op Sao Vicente - Kaap Verdische Eilanden

Door Bert Goeree

Sao Vicente heeft zich de afgelopen jaren nadrukkelijk op de kaart gezet als een van de beste locaties ter wereld voor de vangsten van blauwe marlijn. Verhalen in het voorjaar van 6 gevangen marlijnen of 16 aanbeten op één en dezelfde dag, we hadden ervan gehoord. Reden genoeg om samen met mijn vismaten Harm Nuis en Joop de Vries nu maar eens in het najaar, op precies te zijn eind september, wederom naar deze archipel af te reizen. We wilden aan den lijve ondervinden hoe de visserij in deze periode van het jaar zou zijn.

“Bert bezig met het laatste gedeelte van de dril. De adrenaline giert bij iedereen door het lichaam…”

De 33’’ Bertram Happy Hooker I met aan het roer Capt. Berno Niebuhr koerst vanuit Mindelo door de baai Porto Grande en draait uiteindelijk in noordelijke richting. Onze vragende blik naar Berno werd beantwoord; het zuiden had de voorgaande dagen weinig resultaat laten zien, we kijken vandaag even hoe het aan de noordkant is!

Oei, ook in de voorgaande jaren hadden wij uitsluitend gevist aan de zuidzijde gevist, waar we ons door de hoge bergruggen tegen de NO-passaatwind beschermt wisten. Het was vandaag weer eens een behoorlijk winderige dag en wij wisten dat we het vandaag flink voor onze kiezen gingen krijgen!

Nadat we eenmaal het ondiepe kanaal tussen Sao Vicente en Santa Antão waren gepasseerd, kwamen we in marlin-territory en intussen had assistent Tony de vier 130lb hengels uitgezet en ploegde ons kunstaas zich een weg door de golven die af en toe hoogtes van zo’n vier meter bereikten. Het was een fantastisch schouwspel om te zien wat een leven zich inmiddels op in het diepblauwe water rondom ons afspeelde; enorme scholen van soms honderden vliegende vissen die voor de boot uitwaaierden, rondcirkelende stormvogels, springende bonito’s, dolfijnen die ons vlak naast de boot even kwamen begroeten. Kortom, het had er veel van weg dat het hier en vandaag allemaal moest gaan gebeuren!

De schijn bedroog ons niet; pats!!!!! Met een bloedsnelheid werd de lijn uit de linker outrigger getrokken en krijste de reel onder de enorme snelheid waarmee de lijn nu afliep. Joop werd als eerste in de gelegenheid werd gesteld zijn krachten te meten met een tot nu toe nog onbekende tegenstander. De vis was duidelijk niet voornemens zich zonder slag of stoot over te geven en inmiddels werden bij onze kameraad de eerste zweetdruppels zichtbaar. Ondanks de forse tegenstand aan de andere kant van de lijn wist Joop zijn ook niet geheel onaanzienlijk gewicht zo mogelijk nog wat harder in de strijd te werpen en met succes, want langzaam maar zeker naderde de leader de boot. De cirkelbewegingen maakte verder een einde aan onze twijfel; tonijn!! en inderdaad zagen we nu snel kleur in het water en kon binnen korte tijd een prachtig gekleurde geelvintonijn aan boord worden gehesen. Fantastisch, de kop was eraf!

Verder sleepten we langs de ruige noordkust van het eiland en inmiddels was de wind nog zelfs wat verder in kracht toegenomen, maar gelukkig bleef iedereen de kleur op de wangen behouden. Dat was dan ook absoluut noodzakelijk; een explosie van water op 15 meter achter de boot maakte snel duidelijk dat een forse marlijn zich in ons kunstaas vergist had. Terwijl wij met vereende krachten bezig waren de teasers en de andere lijnen uit het water te halen, heeft Harm zich inmiddels geposteerd in de vechtstoel. In de tussentijd had de vis in één lange run ruim 300 meter lijn weten te nemen en begon nu pas met springen. Nu werd het echt spannend, want met zoveel lijn uit ontstond hier mogelijk een kritieke situatie, “no contact Berno!” roept Harm richting brug. De Happy Hooker reageert onmiddellijk en de 2x300PK Caterpillar brullen het uit terwijl de boot snel het contact met de vis herstelt. Rustig pompend wordt de vis langzaam naderbij gehaald en na 40 minuten kijken we recht in het grote oog van een moegestreden blauwe marlijn van 500lb. De prachtige blauwe strepen op de rug hebben veel weg van gekleurde neonbuizen. De vis wordt voorzien van een merk alvorens te worden vrijgelaten. De eerste blauwe is een feit, handen worden geschud, feest aan boord!

“Even later kijken we recht in het grote oog van een blauwe marlijn die na een merkje weer wordt vrijgelaten. Een superervaring!”

Een van de hengels gaf een korte tik, vanaf de brug was duidelijk te zien dat zich minimaal zes of zeven zeilvissen in de spread bevonden die kriskras felle aanvallen uitvoerden op het grote marlijn kunstaas. Razendsnel klapten ze met hun speren tegen de lures, waarbij ze in hun voedseldrift soms half uit het water kwamen. Het kunstaas bleek echter net een maatje te groot waardoor ze keer op keer werden gemist. Slechts korte tijd later was het wederom raak, maar nu werd de sail wel gehaakt. Door het zware hengelmateriaal lag een kleine vis van ca. 20 kg in no-time achter de boot en kon ook deze eveneens worden voorzien was een merkje. Wat een waanzinnige dag!

Op de terugweg deden we nog een poging gedaan met een lichte 30lb hengel een witte marlijn of speervis te haken om de eerste dag al te kunnen afsluiten met een Grand Slam, ofwel drie verschillende soorten van de Billfish familie, maar dit bleek voor vandaag iets te hoog gegrepen.

De dolfijnen, vogels, bonito’s en vliegende vissen, het leek de volgende dag wel of ze er nooit geweest waren! Het water was weliswaar veel rustiger geworden, maar leek helemaal dood en tot halverwege middag gebeurde er helemaal niets wat de moeite van het vermelden waard is.
Totdat een van de 80lb reels dan toch weer geheel onverwacht dat heerlijke geluid produceert waar we met z’n allen zo lang op hadden zitten wachten.

Terwijl ik één van de overige hengels beetpak om deze snel binnen te halen, klinkt er een luide kreet vanaf de brug: ”another marlin on number two!!!” Zo snel als ik kan draai ik het kunstaas in de richting van de boot waarop deze vrijwel onmiddellijk met een ongelooflijke klap wordt gegrepen. Op luttele meters achter de boot zie ik de tweede marlijn half uit het water komen, maar veel tijd om van het moment te genieten is er echter niet want de vis zet onmiddellijk een onhoudbare run in. Het dringt nu echt tot mij door; waanzinnig een double strike!

De adrenaline giert bij iedereen door het lichaam. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Harm al bezig is de reel vast te gespen aan de vechtstoel. Hierdoor zit er voor mij op dit moment niets anders op dan in de gaten te blijven houden dat de lijnen elkaar niet afsnijden, de hengel terug te plaatsen in de houder en contact met de vis blijven houden. Nou, met dat laatste zit het voorlopig wel goed; de marlijn is alleen maar bezig met lijn nemen en ik zie met lede ogen aan dat de spoel leger en leger getrokken worden in de wetenschap dat al deze lijn toch ook allemaal weer eens terug zal moeten komen!

Eindelijk is de vis van Harm vlak voor de boot en kunnen we van plaatsen ruilen. Snel wordt de eerste vis teruggezet en is het op naar de volgende. Ik schat dat de vis minimaal 600 meter lijn genomen heeft en begin serieus te vrezen voor lijnbreuk door de forse extra druk die nu wordt uitgeoefend en breng de drag terug tot halverwege freespool. Intussen was Berno begonnen met het hard terugvaren in richting de vis met als doel om zo snel mogelijk lijn terug te winnen en daarnaast om de vis zoveel mogelijk te sparen.

Intussen tracht ik mijn benen zoveel het zware werk te laten doen en doe ondertussen verwoede pogingen lijn terug te winnen. Beetje bij beetje win ik terrein op de vis. Na zo’n drie kwartier begint de eerste vermoeidheid toch toe te slaan, doorgaan nu!! hamert door m’n hoofd, bakken met buiswater slaan onverminderd over het dek en het zout in mijn ogen bemoeilijkt mijn zicht en daarmee inschatten van de situatie. Ik voelde mij een gelukkig mens toen de lijnkleur veranderde; nog maar 30 meter te gaan! Tony had intussen de leader al vastgepakt, terwijl Anjohn snel een merk in de schouder van dit 350lb geweld aanbracht.

Uiteindelijk vingen we in vier dagen vissen tijd tien marlijnen, zeilvis en geelvintonijn. Het najaar in Sao Vicente? Nou, volgens mij zit dat best goed! Voor meer info over Sao Vicente, zie www.tightlines.nl.