**KLAAR**                De snakehead expeditie (deel                   5)

De snakehead expeditie (deel 5)

door Luc Coppens

Enige tijd later gebeurt het me opnieuw. Nu is het een grote vis, eentje waarvan ik gehoopt had er deze trip een te vangen. De cameraploeg is toevallig in de buurt en filmt het gebeuren. Vier, vijf keer sla ik hard aan en hou contact met de vis. Alles lijkt goed te gaan en ik heb hem al een meter of vijf naar me toe gekregen tot ik de lijn voel schuren achter een obstakel. Vast!

                       

“De cameraploeg filmt het hele gebeuren…”

Francois doet nog een wanhoopspoging door in het water te springen om de vis los te maken maar deze heeft zichzelf al weten te bevrijden door een van de haken recht te trekken. Eindelijk na tweeënhalve dag werpen heb ik er een goeie vis op en verspeel ik hem! Mijn gedachten zien eruit als in een cartoon: een tekstballon vol gemene tekens. Ik kan me nog net inhouden om mijn hengel niet in het water te gooien, ik besef gelukkig op tijd dat ik er zo maar eentje bij me heb. We krijgen nog enkele aanbeten en vangen nog een paar vissen van rond de twee kilo.

Broed

Francois had ons gezegd dat in deze tijd van het jaar de moeders op hun nesten waken bij met broed. Wanneer we zo’n nest met broed zouden tegenkomen, moesten we het met kunstaas blijven bestoken, dan zou de vis vanzelf geïrriteerd raken en tot de aanval overgaan. Slechts enkele keren zagen we jonge exemplaren van de snakehead, maar telkens als we er op begonnen te gooien verdween het broed in het dichte struikgewas waar vissen onmogelijk was. Conclusie: dat broed bracht ons ook geen grote vissen op.

Weer een dag verder. Het is Ronnie die een paar vissen weet te vangen op een spinnerbait met een enkele haak. Het is verbazend wat je met zo’n spinnerbait kan doen. In de takken, langs de takken, je geraakt er haast niet mee vast. Zelfs in de bomen vist Rockin Ronnie ermee, al weet ik tot aan vandaag nog niet wat hij daar probeerde te vangen!

                                               

“Links een “Pla Kassoop” en rechts Francois met de zeer agressieve “Pla Chon”

Vandaag komt Francois met het idee om een ondiep stuk wadend af te vissen. Het ondiepe gedeelte is een goed territorium voor de gestreepte snakehead oftewel de ‘pla chon’, een iets kleinere versie van de ‘giant’ maar wel een nóg agressievere soort. Het is Francois zijn favoriet, ik weet het van vorige keer. Als het niet zo was dat ik als betalende klant de voorkeur gaf aan de giant snakehead dan zou hij voor het grootste deel van de tijd op deze kleinere soort vissen. Wat meteen opviel bij deze soort is dat ze voor het kunstaas gaan en dat ik er bijna niet eentje miste!

Jungle perch

Bij deze visserij struin je wadend op je blote voeten tussen de takken. Achter elke tak schuilt de mogelijkheid dat er een agressor op je kunstaas stort. De pla chon is een gewaardeerde delicatesse en wordt door de locals niet teruggezet maar mee naar het restaurant genomen om bereid te worden. Ondanks het feit dat ik de voorkeur geef aan catch & release moet ik zeggen dat deze vis zeker niet onsmakelijk is.

                       

“Wadend op je blote voeten tussen de takken….”

Ik heb geluk, ik weet enkele pla chon’s te vangen die me compleet verrassen met hun enorme aanbeten. In de verte hoor ik Ronnie een kreet slaken. Hij heeft er blijkbaar ook een, later zou blijken dat het om zijn eerste ‘jungle perch’ gaat. Daar had ik er al een paar van gevangen op mijn vorige trip. De jungle perch, oftewel de ‘pla kasoop’ zoals de Thaise naam luidt, jaagt in scholen waarbij ze regelmatig het wateroppervlakte doorbreken. De vissen, die veel weg hebben van een karperachtige, zien er wat onschuldig uit maar voeden zich bijna uitsluitend met kleine visjes en kunnen daarbij een enorme snelheid ontwikkelen. In de regel ben je als visser al te laat zodra je naar de plaats gooit waar ze aan het jagen zijn, zo snel verplaatsen ze zich. De meeste vissen vang je dan ook meestal bij toeval door er onwetend tussenin te gooien. Het is dan niet ongebruikelijk wanneer er 4 of 5 vissen tegelijk achter je kunstaas aanstuiven, waarvan je er uiteindelijk maar eentje vangt. De andere zijn dan meteen weer vertrokken. Helaas maar waar. (wordt vervolgd)