TotalFishing

De snakehead expeditie (deel 2)

door Luc Coppens

Om 6 uur moet iedereen verzameld zijn in de lobby. Na het inladen van de minibus vertrekken we richting Khao Laem reservoir. De reis vordert aanvankelijk maar matig, maar begint te vlotter te gaan naarmate we Bangkok verlaten. Eenmaal buiten Bangkok is het op de wegen niet drukker dan bij ons thuis en kan er vlot doorgereden worden. Iedereen kijkt intensief rond, verwonderd als we brommers zien rijden met daar soms 4 tot 5 personen op. Zonder helm! Welcome in Thailand, this is the Thai style, verklaart Francois.

Na een uurtje of drie arriveren we in Kanchanaburi, de laatste grote stad die we tegenkomen. Hier maken we even een sanitaire stop en gaan we in een lokaal restaurantje iets eten. De eigenaars kijken anders naar ons westerlingen dan in Bangkok, ietwat verbaasd. Je merkt dat deze plaats al veel minder toeristisch is. We nemen met zijn allen plaats aan een paar van de povere tafeltjes. Een soepje met een schoteltje rijst met kip en groenten, vergezeld van enkele pikante sausjes is wat hier op het menu staat. Met een colaatje erbij kost alles per man net geen twee gulden. Hoe bedoel je goedkoop?

In trance

Hoe verder de reis met de minibus vordert hoe stiller het wordt onder de bemanning. Iedereen geniet en is bezig het panorama in zich op te nemen. De omgeving verandert langzaam van stedelijk en druk naar bergachtig. Een natuurlijke schoonheid met slechts hier en daar nog een rieten of een houten huisje. Meer en meer kilometers worden gemaakt tussen wuivend riet en enorme bamboeplanten die langs de weg staan. Na een tijdje kunnen we beneden in het afgrond de eerste aanblik zien van het 65 km lange Khao Laem reservoir. Ons kamp ligt aan het einde van het meer en we moeten nog een half uurtje rijden. Net voor we in Sangkhlaburi arriveren, stoppen we in een plaatselijke tempel. “Het is gebruikelijk om deze tempel te bezoeken voor het vissen,” zegt Francois, “we zullen hier eerst gezegend worden. De monnik zal Boeddha in zijn gebeden verzoeken om de kwade geesten van het meer te verdrijven.”

“Het magere mannetje heeft ogen die dwars door je heen kijken”

Met zijn allen betreden we de tempel, ontdoen ons van ons schoeisel en nemen plaats op onze knieën voor het altaar van Boeddha. De monnik lijkt nog in diepe concentratie te zijn tijdens zijn gebed. Dan wendt hij zich tot ons. Het magere mannetje, gehuld in een oranje laken, heeft ogen waarmee hij dwars door je heen kijkt, wat hem een mysterieuze uitstraling geeft. Francois had me ervoor al gezegd dat deze monks soms heel ver gaan in hun meditatie en soms zover in trance geraken dat ze uit zichzelf kunnen treden. Voor mij allemaal wat ver gezocht maar ik ben ook geen boedhy natuurlijk. Dan begint hij met de wijding.

Als eerste begint hij met zichzelf. Ik ben de volgende omdat ik vooraan in de rij zit. Hij begint mijn zegening als hij met zijn kwast gedoopt in een waterbadje mijn richting uitzwaait, en alsof het nog niet genoeg is doopt hij zijn kwast opnieuw in het vaatje en herhaalt hij zijn handeling. Ik vind het wel humor en probeer mijn lachspieren te bedwingen, terwijl het water van me afdruipt. Voor hem is het echter pure ernst. Mijn makkers naast me overkomt hetzelfde ritueel. Je moet er wel wat voor over hebben om op snakeheads te gaan vissen! Als afsluiting van de ceremonie krijgen we allemaal een gewijde halsketting, bestaande uit houten pareltjes, die toch wel iets betekent want de hele week wordt hij door elk van ons gedragen.

“Eindelijk op weg..”

Opluchting

Eindelijk is het zover en arriveren we in het viskamp. De bagage wordt uitgeladen door de visgidsen en een paar helpers. Terwijl we ons naar onze drijvende bungalows begeven ruik ik de keuken al van het aanpalend drijvende restaurant. Het is iets na de middag, het is nu op zijn warmst. De filmploeg, die ik nog niet genoemd heb, is al een dag ter plaatse en heeft al wat beelden gemaakt van de locals en wat beelden gemaakt van het dorpje dat ongeveer 3000 inwoners kent. Na een drankje, als iedereen paraat is, zullen we vanaf 15 uur een eerste poging wagen een pla shado te verleiden. Iedereen is ongeduldig. Het is een opluchting als we met de boten over het water naar de stekken scheuren waar de snakehead verwacht wordt.