TotalFishing

De snakehead expeditie (deel 1)

door Luc Coppens

Van alle zoetwatervissen die in Zuid-Oost Azië voorkomen is de ‘giant snakehead’ de spectaculairste roofvis om met de hengel te belagen. Deze explosieve vis luistert ook wel naar de naam ‘toman’ en wordt in Thailand ‘pla shado’ genoemd. Of het de snelheid is waarmee ze oppervlaktekunstaas aanvallen, of de kracht die ze aanwenden vanaf het moment dat we de haak proberen te zetten waar ik aan verknocht ben geraakt? Ik ben er nog niet helemaal uit. Maar één ding is zeker: één enkele trip voor een kunstaasfanaat als ik is genoeg om een verslaving rijker te zijn. Een van de aangewezen plaatsen om kans te maken op een snakehead in Thailand is het Khao Laem reservoir, 400 km ten westen van Bangkok vlakbij de Birmese grens.

“En hier draait het allemaal om; “Giant Snakehead”..”

Parels van zweet rollen langs mijn rug en nestelen zich ergens halverwege mijn lichaam waar ze opgeslorpt worden door mijn polo-shirt. Het is iets na de middag en de taxichauffeur verwelkomt me met een ‘Welcome in Bangkok sir’. Om mijn bagage hoef ik me voorlopig geen zorgen te maken, die is niet aangekomen, en de hulpvaardige medewerker van de luchthaven verzekert me dat deze naar het hotel gebracht zal worden. Met 24 uur vertraging, no worries my friend! Gemakkelijk gezegd, denk ik bij mezelf. Wie denkt dat het bij ons druk is in het verkeer nodig ik uit om eens een taxi te nemen in Bangkok. De ‘traffic jam’ aldaar is wereldberoemd en de transfer naar mijn hotel duurt drie keer zo lang als je nodig zou achten. De hele populatie lijkt op de been te zijn. Kleine driewielers -waarschijnlijk ontwikkeld door iemand met gevoel voor humor- proberen op hun beurt een vierkante meter van de weg te veroveren tussen de tuk tuk’s en ontelbare taxi’s. Als ik zo rondkijk denk ik niet dat er hier zoiets bestaat als een autokeuring.

Topmaand

Eindelijk arriveer ik in mijn hotel, vlakbij de Sukhumvit Road. Van de vorige keer weet ik nog dat dit niet ver ligt van het huis van mijn gids. Het meisje bij de receptie groet me in perfect Engels en vraagt of ik een goede trip had op mijn weg naar Bangkok. Ik had een hele goede trip, lieg ik. “Het is wel erg warm hè,” vraag ik nog, waar ze bevestigend op antwoordt en zegt dat april de topmaand van het droge seizoen is.

“Het territorium van de Snakehead”

Gauw breng ik mijn handbagage, die bestaat uit mijn fototoestel en wat kleinigheden, naar mijn kamer en besluit wat kleren te gaan kopen om de eerste dagen door te komen. Kledij kopen in Bangkok hoeft gelukkig geen aanslag op je vakantiebudget te betekenen als je weet hoe goedkoop alles is. Al gauw ben ik voorzien van de nodige tijdelijke zaken voor het geval mijn bagage toch langer dan die beloofde 24 uur zou wegblijven. Voor de (afgepingelde) prijs die ik heb betaald voor vier setjes hemd, broek, ondergoed, kousen kan ik bij ons nog niet één set kopen en met een goed gevoel keer ik terug naar mijn hotelkamer. Ik neem een snelle douche neem en probeer wat te relaxen na de vermoeiende reis. De eerste avond in de bar van het hotel raak ik aan de praat met een Schot die het de hele tijd over rugby heeft en vindt dat zijn land de beste spelers produceert. Heel even probeer ik hem de charme van het sportvissen uit te leggen maar al snel geef ik het op. De attractieve serveerster van de bar glimlacht naar me als ze ziet dat het gesprek me begint te vervelen. Ik verontschuldig me bij mijn Schotse vriend met het excuus dat ik vermoeid ben van de reis en zoek mijn bed op.

Omstreeks 8 uur word ik wakker en na een douche en ontbijt besluit ik een paar tempels te bezoeken en Boeddha te vragen om er een goede trip van te maken deze keer. Vandaag komen de resterende leden van de trip aan. Ronnie De Groote -die samen met mij vanuit een bootje zal vissen- verder twee Japanners en twee Franse vissers. De twee Gerards, twee figuren die goed in de slappe was zitten en al over de hele wereld gevist hebben, zijn er het eerst. Mijn bagage is ondertussen aangekomen, eindelijk! Om 21 uur is iedereen in de lobby van het hotel gearriveerd. Na verwelkoming van Francois Helias, de gids en organisator, gaan we naar een openluchtrestaurant waar we getrakteerd worden op de lokale specialiteiten.

Extreem pikant

De tafel wordt barstensvol gezet met verschillende Thaise lekkernijen waar iedereen zijn deel van kan nemen. De vele sausjes van extreem pikant tot zoetzuur maken de keuze er niet makkelijker op, ik besluit het allemaal te proberen, ik kan er niet afblijven. Van de hele groep hoor ik alleen maar positieve uitlatingen over deze verwenning en Ronnie en ik lijken een wedstrijdje te houden wie dit het langst volhoudt. Ik meen me te herinneren dat Rockin’ Ronnie gewonnen heeft. Na een avond van de meest spectaculaire verhalen en wilde drils, van meervallen in Kazachstan die een van de Franse Gerards gevangen had tot peacock bass in de Amazone, is het tijd geworden om de hotelkamer op te zoeken en wat nachtrust te genieten voor de transfer aanvangt die ons 400 km verderop zal doen belanden, ver weg van alle drukte en luxe.