**KLAAR**            Canadian Carp Adventures             IV (1)

Canadian Carp Adventures IV (1)

door Bob van den Meiracker

Ondanks de stekkenpezers, mijn ongelukje en het verlies van veel materiaal door de scheiding van een Canadese vriend, werden de afgelopen jaren steeds succesvoller wat betreft de grootte van de gevangen karpers. Het totale verliespercentage daalde licht tot 20%; dit ondanks 50/00 nylon, 40 lb kevlar voorslag en grote haken verspeelde ik de grootste vissen toch nog (alhoewel lijnbreuk niet vaak meer voorkomt).....maar we blijven hopen !

                       

“Een echt sterke Canadese schub”

De trip in 2000 bewees weer eens hoe moeilijk de paaitijd is te voorspellen, zeker vanuit Nederland gezien; bij aankomst (25 mei) bleek de watertemperatuur slechts 12 graden….niet best als je bedenkt dat ik gewoon volle zakken had laten voeren…..ze zullen matig geweekt zijn geweest, en 100 kilo tegelijk voeren bij 12 graden ? De eerste dagen brachten niet de ‘normale’ aantallen op de kant, alhoewel we beiden een 15 kg+ vingen die eerste dag. Gelukkig warmde het water snel op….een week later al 15 graden ! De locals worden een steeds grotere ‘last’...niet alleen verpesten ze de voerstekken door er te vissen als ik wegga, ook zie ik ze karper op een volstrekt onaanvaardbare manier behandelen….en de “Chinees” word ook daar een adres waar je de vangst kunt verkopen…helaas.

2001 werd helemaal een hopeloos jaar, eerst door uitstel i.v.m longontsteking van mijn metgezel….en later in het jaar zelfs afstel door de aanslag op de Twin Towers. Een bijkomend probleem…er is een dodelijk karpervirus uitgebroken in de USA en in Canada, al vanaf het voorjaar word ik gebeld met verontrustende berichten over massale karpersterfte…zelfs TV en andere media maken er melding van. Er is helaas geen reactie verkrijgbaar van visserijbiologen….blijkbaar vinden ze de karper niet zo belangrijk. In eerste instantie weiger ik te geloven dat dit virus alleen karper zou treffen, ik blijk ongelijk te krijgen….

In het voorjaar van 2002 worden we opgeschrikt door de uitbraak van een dodelijk karpervirus in Nederland… Zou het !? Na de nodige gesprekjes te hebben gevoerd, o.a met Marco Kraal, ben ik er vrij zeker van dat deze uitbraak dezelfde is als die in Amerika. Wat het voor het totale bestand betekend is nog niet te voorspellen, door de grote aantallen karpers kan je beredeneren dat er meer voedsel voor de overblijvers zal zijn…dus een voordeel voor de survivors…? We zullen zien.

Dit jaar zal Hans Moolenaar me vergezellen, goed voorbereid komen we 2 september veilig aan, wat een gedoe met controles op de luchthavens… bakkenvol zakmesjes en andere scherpe voorwerpen hebben ze al in beslag genomen, en moeten een (vals) gevoel van veiligheid suggereren…in Toronto moeten we zelf onze bagage meezeulen naar de gate voor Montreal, o.a met het meer dan 30 kg zware foudraal… of het al niet warm genoeg is! Enfin, bij aankomst in Montreal staat Jean ons al op te wachten .....mét busje, dus dat ging gelukkig wel goed. Ik word wel overvallen door de hitte, het is 30+....Hans geeft geen krimp…volgens Jean hebben ze een laat begonnen zomer gehad, die duurt nog. Er is ook al maanden geen druppel regen gevallen, wat blijkt uit de lage waterstand…plusminus een meter onder het normale peil !
De volgende ochtend gaan we toch eerst maar een paar uurtjes vissen, voordat we de boodschappen gaan doen. Op de eerste stek , een verse stek nog niet eerder bevist, blijkt algauw dat we middenin een wierveld zitten te vissen , desondanks krijgen we binnen de 10 minuten beiden een run….de mijne schiet los, en Hans mag zijn eerste Canadese karper van de trip bewonderen. We kappen er al na een half uur mee….te lastig met dat wier….de 2de voerstek ligt er niet ver vandaan,maar de lage waterstand en het daardoor erg heldere water zijn hier een handicap. Na een paar snelle aanbeten word het stil en krijgen we veel tikken op de top,....eentje van net 10 kilo was de grootste. We besluiten bij te voeren en eerst maar de boodschappen te doen, vergunningen halen, veel drinken, ijsblok voor de koelbox, fruit, snacks en.. mais natuurlijk. Ook moet de nieuwe mais in de week worden gezet…vanwege de hitte besluiten we om meteen warm te eten, een pizza, en de late middag plus avond te vissen. We maken meteen een andere voerplek, vanwege dat wierveld op de 1ste stek….de derde stek is namelijk een nachtstek en die komt pas later in de week aan de beurt.

                       

“Blijkbaar vinden de biologen daar de karper niet zo interessant”

Om te wennen verblijven we de eerste dagen (nachten) in een motel. Om half 6 beginnen we weer, we worden nu wel door gretige karpers opgewacht…geen grotere dan 11 kg ,maar daar zaten we op dat moment totaal niet mee. Helaas maakt een wolkbreuk een einde aan de sessie, hopelijk begint de afkoeling nu…dat is normaal het startsein voor “La grande bouffe”...oftewel de vreetkick. De volgende ochtend na het ontbijt beginnen we op het nieuwe voerplekje, 2 vissen tot 8 kilo en 2 lossers binnen een half uur. Daarna word het al stil…de locals ? We hoeven niet lang op antwoord te wachten want een stel Canadezen arriveren , en beazen hun haken met…mais! Wegwezen!

De andere stek levert als 1ste run een grote(re) op, die zich meteen vastzwemt….ik besluit er zwemmend achteraan te gaan, terwijl Hans vanaf de kant de hengel stuurt…helaas is de vis er al af. Als we na het middaguur stoppen (ieder 5 runs) is het inmiddels wel 32-33 graden. We besluiten eerst te lunchen en daarna zal ik met Hans een rondrit maken in de bus mét airco..toch veel te heet nu…ik loop helemaal leeg ! Hans verbaast zich wel over de hoeveelheid zweet die ik produceer…ik moet het 1ste zweetdruppeltje bij hem nog ontdekken!

’s Avonds gaan we weer naar dezelfde stek als gisteren, weer is de 1ste run een grote….deze slaagt er zelfs in met de gehele kevlar voorslag aan de haal te gaan, dat is me nog niet eerder gebeurd met 50/00 hoofdlijn, en met 30 meter 40 lb kevlar ! Maar al snel word duidelijk dat we in een overmachtsituatie zijn beland. Het is gewoon te heet, de lage waterstand en het heldere water schrikken de karpers veel sneller af dan normaal. Wat dan ? Extra zuurstof en grotere dieptes zijn de meest voor de hand liggende keuzes m.b.t de volgende stekken…en hopen maar dat de weersomslag snel komt, helemaal voor Hans want hij heeft maar 11 visdagen en de tijd gaat snel.