Kayak Jagers 58   ‘Hunting down the Volkerak Queen’ Extra

Kayak Jagers 58  

‘Hunting down the Volkerak Queen’ Extra  

Door Daniel van der Post  

Een extra editie aan een serie van artikelen ‘Hunting down the Volkerak Queen’ over de snoekvisserij op het Volkerak.

De focus ligt op de écht grote dames van dit majestueuze water of te wel de Queens van het Volkerak. Nu is het inmiddels al weer ruim een jaar geleden sinds de laatste bijdrage van deze serie werd gepubliceerd. Maar ik krijg tot op de dag van vandaag nog steeds leuke comments van medevissers en dat is natuurlijk altijd leuk om te horen.

Een fraai rood zonnetje boven het Volkerak.

Volkerak anno 2017
Misschien is het interessant om even een korte update te geven hoe de visserij momenteel bij mij vanaf de opening van het seizoen op dit prachtige water verloopt.

In de openingsperiode (eind mei-begin juni) heeft de auteur niet heel veel gevist op het Volkerak doordat het ook altijd een drukke periode is met de kajakwedstrijden en voorbereiding daarvan. Maar de keren dat er wel werd gevist waren de resultaten niet echt overtuigend en vielen ze eigenlijk wat tegen.

Een snoekje hier een snoekje daar maar zeker geen aantallen zoals je die misschien wel zou verwachten aan het begin van het seizoen. Misschien is het zeer warme voorjaar daar de oorzaak van maar aan de andere kant betwijfel ik dat ook gelijk weer.

Want in de periode daarna in juli was het eigenlijk boven verwachting met niet alleen mooie snoeken (met een uitschieter van 118 centimeter) maar vooral ook geregeld mooie snoekbaarzen van 70 tot wel 80 centimeter.  

Blauwalg
Juli is ook de tijd van de enorme toename van blauwalg waarbij dus de vangsten toch juist goed waren. Maar in augustus vallen bij mij de vangsten enorm terug. De toename van de blauwalg ging maar door en heb het nog niet eerder zó erg gezien.

Een groene soep met een doorzicht van soms amper 20 á 30 centimeter dat was de realiteit en dat kan natuurlijk voor een zichtjager nooit bevorderlijk zijn.

Des te vreemder is dat het in juli, toen de blauwalg ook al behoorlijk aanwezig was, de vangsten wel goed waren. Of zouden de snoeken het geweten hebben? Dat ze net wat actiever waren in die periode om de rest van de zomer relaxed door te kunnen komen? Geen idee, en misschien zijn er medevissers die weer hele andere ervaringen hebben (of juist niet) gedurende die periode.

Vanaf half september wordt de blauwalg iets minder op sommige stukken (afhankelijk van de windrichting) en pas vanaf half oktober begint het water wat meer zijn normale helderheid te krijgen.

Typische plaat voor het Volkerak, prachtige zonsopkomst.

Hengeldruk
Medevissers waren/zijn er genoeg op het Volkerak waar het af en toe net een optocht is van prachtige vismachines. Waarschijnlijk hebben de tegenvallende resultaten op het Haringvliet en de nieuwe trailerhelling bij de Galathese haven hier rechtstreeks mee te maken. Naast het feit dat het natuurlijk ook een schitterend gebied is met altijd een kans op een monster.

Het maakt het er in ieder geval niet makkelijker op om je visje te vangen waarbij het vanuit de kajak mooi is te observeren daar je (door een beperktere acceleratie) wat meer aan een bepaald gebied bent gebonden die je op die bewuste dag hebt gekozen.

Dan zie je de boten komen en gaan waarbij het soms lijkt (voor de boten) alsof er die dag op een stek nog niet of nauwelijks is gevist. Maar dan weten die boten (misschien) niet dat er bijvoorbeeld al vijf, zes of meer boten dezelfde stek al hebben aangedaan in de uren ervoor. Kun je nagaan hoeveel kunstaas zo’n snoek gedurende de dag voorbij ziet komen.

Het valt dan vaak ook niet mee om nog een ‘vers’ stukje water te vinden waar die dag nog niemand is geweest.
Want liefst vist deze jongen (en waarschijnlijk hebben veel vissers dat) toch op een stek waar nog niet is gevist.

Dressuur?
In de weken voorafgaand aan de dag waarop dit artikel wordt geschreven, heb ik veel gevist op het Volkerak waarbij alle uithoeken wel worden aangedaan. Toch zijn er op een paar welkome fraaie uitzonderingen na (110, 116 en 118 centimeter) de vangsten best wel tegenvallend waarbij er geregeld dagen bij zijn van slechts 1of 2 kleintjes (60 a 70 centimeter snoekjes).

In de regel zijn de hele vroege ochtenduren productief en daarna valt het stil en lijkt er nauwelijks vis aanwezig, zeker op het ondiepe. Terwijl je weet, door wat je in die ochtend op je fishfinder ziet, dat er op de stek naast een mooie hoeveelheid aasvis ook rovers aanwezig zijn. Ik heb het meerdere malen gehad dat zo’n eerste uurtje daglicht voor vijf of meer aanbeten/vangsten zorgde en daarna geen tikkie meer.

Een gevolg van de hengeldruk, dressuur? Wie weet, ik vind het wel apart dat verschil zo groot kan zijn. Voor de avonduren geldt hetzelfde: dat laatste uurtje licht zorgt vaak voor nog wat actie.

Brute dame in top conditie. Het verhaal van deze vangst staat hieronder beschreven.

14 Oktober 2017
Maar afijn, deze bewuste zaterdag 14 oktober waarbij ik (zoals gebruikelijk) vanaf het eerste licht start met vissen. Deze keer bij een stijl talud met veel aasvis aan de diepe zijde. Op mijn scherm zijn diverse grotere bogen van zowel snoek als snoekbaars zichtbaar. De Lowrance HDS 9 Carbon doet zijn werk en geeft alles zeer gedetailleerd weer.

Echter wat ik ook probeer, werpend langs het talud met grote shads, werpend op het ondiepe, slepend langs de diepe zijde van het talud, ik krijg er nog niet eens het kleinste mogelijke tikkie, echt 0.0 reactie.

Dit had ik de week ervoor ook al een keertje meegemaakt en toen ging deze jongen er met een keiharde blank van het water af. "Als het ochtendmomentje al niks oplevert, gaat het niks worden", denk ik nog bij mezelf.

Dit zijn de beelden naar waar we op zoek zijn, aasvis met een grote rover erbij.

Code gekraakt?
Rond de middag, na tevergeefs meerdere stekken op verschillende wijze met alle mogelijke kunstaasvormen te hebben bestookt, was het tijd voor een radicale verandering.

Ik dacht bij mezelf, waar zie ik nou de meeste aasvis? Dat is echt al in het diepe, denk daarbij rond de 7 á 10 meter. Welk kunstaas heeft me het meeste opgeleverd qua vangsten/aanbeten de afgelopen maand? Dat is toch echt Tommy the Trout in de 25 centimeter uitvoering die 160 gram weegt.

Niet alleen grote snoeken maar ook de kleinere van het 60 tot 70 centimeter slag zien deze hap wel zitten; zelfs een beetje snoekbaars laat 'm niet zomaar passeren. Tommy loopt een maximaal een metertje of vijf diep (bij een vrij dunne lijn, 18/00mm) dus met een loodje op de lijn bied ik Tommy wat dieper aan: daar waar de aasvis zwemt. 

Op deze wijze bevis ik, inmiddels ruim na 13:00 uur een strook waar her en der de nodige aasvis is te zien op 12 meter water. Ik krijg een aanbeet op Tommy waarbij ik de eerste paar tellen nog denk “een kleintje”. Maar dan voel ik gewicht, echt serieus gewicht! Maar er volgt niet direct een run of een zwaar tegenspartelende snoek. 

Nee, het is voornamelijk gewicht. Langzaam pomp ik de vis vanuit het diepe omhoog met de Westin Powertsick 15-50 gram.

Brute kracht
Als ik een aantal meter heb gewonnen, krijg ik het eerste signaal dat de vis aan de andere kant van de lijn niet gaat meewerken. Er volgt nu een harde en vooral lange run waarbij er niks is in te brengen en de vis terug richting bodem zwemt. Dit tafereel herhaalt zich nog tweemaal, een harde run en dan een zwaar gewicht zonder al teveel tegenstrubbelingen.

Ik check even vlug de slipafstelling want die lijkt wat licht te staan. Maar nee hoor, de slip staat goed! Even denk ik nog bij mezelf: “Is het wel een snoek? En niet een bijvoorbeeld vals gehaakte karper?” (Dit gebeurde me een paar dagen ervoor op een ander water maar dat terzijde.)

Ik denk dit omdat er, naast de onstopbare lange runs en het zware gewicht in de tussenperiodes, niet echt een aanwijzing komt dat de vis zich van het kunstaas wil ontdoen. Dat is trouwens niet iets wat je wilt hebben maar soms wel voelt als een flinke snoek met z’n kop gaat schudden om zich zo te ontdoen van het kunstaas (waar deze dan ook wel eens in slaagt). Liever voorkom ik dat kopschudden door niet statisch te blijven liggen met de kajak maar langzaam te blijven varen zodat de snoek niet met z’n kop schudt maar blijft zwemmen.

Na een aantal lange runs krijg ik de dame voor de eerste maal te zien en volgen er nog wat kortere runs. “Zo, da’s een echte”, denk ik bij mezelf en ik snap nu ook waarom ze niet met d'r kop schudt. Het kunstaas is nergens te bespeuren en het enige wat er uit haar bek steekt is de speld. De rest zit achterin haar giechel, maar wat een imposante bak zeg!

Ze is prachtig getekend en in topconditie. Ik kan aan de bult op haar buik zien dat er andere recente vangst inzit. Deze Queen is zich duidelijk aan het voorbereiden op de winter. Snel vis ik Tommy achter uit haar strot. Oef, blij dat ik een lange onthaaktang bij me heb. Daarna snel in de meetgoot.

Met 122 centimeter en een imposante omvang mag dit toch wel een 'Queen van het Volkerak' genoemd worden. 

Een echte Queen van het Volkerak 
122 Hele centimeters bij een imposante omvang, zeker gezien het feit dat het half oktober is. Gewogen heb ik haar niet; ik doe dat nooit, daar dat nogal een gedoe is in de kajak.

Na de foto’s krijgt ze haar vrijheid terug. Ze moet er wel even van bijkomen maar zwemt dan met een krachtige beweging terug de diepte in. Dit zijn toch de vissen waar we het ‘allemaal’ voor doen en zo’n vis doet alle taaie en mindere sessies gauw vergeten. En zo zie je maar, het Volkerak is en blijft een moeilijk te doorgronden water waarbij je altijd wel de kans hebt op misschien wel je vangst van het jaar.

Als kers op de taart. deze prachtige snoekbaars van 88 centimeter.

Bijtmomentje met een mooie verrassing 
In het uur vang ik op exact dezelfde wijze nog twee snoeken en mis nog twee aanbeten. Geen monsters, maar het blijft toch apart, soms is het net alsof er een knop omgaat daar beneden. Waarbij je natuurlijk ook nooit weet hoelang het duurt voordat die knop weer terug gezet word.

Na een aantal snoeken komen er aan het einde van de middag bovendien nog een paar leuke verrassingen bij. Eerst een harde aanbeet en daarna flink gebonk van een prachtige snoekbaars die 88 centimeter blijkt te zijn.

Nog een fraaie 70+ centimeter snoekbaars op Tommy The Trout.

En een half uurtje later herhaalt dit tafereel zich met een fraaie 70 centimeter+ snoekbaars. Beiden dus op de 25 centimeter en 160 grams grote Tommy the Trout, in de kleur Sea Trout. De snoekbaarsaanbeten zijn met de Waterwolfcamera gefilmd, dus binnenkort mag je dus een nieuwe video verwachten met een paar flinke snoekbaarzen erop.

Daarna vind ik het wel mooi geweest. Zo zie je maar, een dag die taai en moeizaam begint kan dus zo omslaan in een superdag. Want zeg nou zelf, een 122 centimeter snoek en een 88 centimeter snoekbaars op één middag maak je niet zo vaak mee.

Met een dikke grijns rijd ik met de Hobie Outback kayak op dak van de auto terug naar huis. Zo is de taaie periode lekker vergeten en kunnen we weer eventjes voorruit.

Met vriendelijke groet,
Daniel van der Post 

Wilt U meer weten of heeft U een vraag / opmerking die betrekking heeft op dit artikel of als U meer wilt weten over het vissen vanuit een Hobie kajak dan kunt U altijd een mail sturen naar : info@danielsfishingexperience.com of een kijkje nemen op mijn website : Daniels Fishing Experience.