Kayak jagers 34
Hunting down the Volkerak Queen (5)
Door Daniel van der Post
Na het bestuderen van de toch wel opmerkelijke beelden van de Waterwolf onderwatercamera zit mijn hoofd vol met vragen.
Hoe is het mogelijk? En vooral ook: Hoe kan ik de snoek dan wél triggeren om toe te slaan? Is dit nou wat men noemt dressuur? Of zijn ze gewoon niet zo hongerig en komt het merendeel uit nieuwsgierigheid even kijken?
Dressuur geloof ik eigenlijk niet in, zeker gezien het feit dat het formaat kunstaas dat aan mijn onderlijnen hangt, maatje XL is. Misschien eens kleiner kunstaas proberen? Of toch niet?
Ik ben immers juist op zoek naar een 'Queen' van het Volkerak, de echt grote dames en die, zou je zeggen, trigger je makkelijker met een flink stuk (kunst)aas dat de ‘moeite’ is om achteraan te zwemmen…
Eerste zonsopkomst van 2016!
Ik ben het nieuwe jaar qua vis intensiteit in ieder geval goed begonnen door drie dagen achter elkaar (1,2 en 3 januari) te gaan vissen om zo een goed beeld te krijgen van de snoekvisserij op dit mysterieuze water.
Op twee van de drie dagen was het trouwens behoorlijk bikkelen door de stevig doorwaaiende wind maar ach…alles went. Het was me op de eerste dag al opgevallen dat er op een bepaald stuk beduidend meer aasvis was te zien dan elders op het Volkerak en dan weet je gewoon dat er roofvis in de buurt moet zijn.
Dit zijn de ‘bananen’ die ik graag zie.
Doordat ik graag meer opnames met de Waterwolfcamera wilde maken werd er vooral slepend gevist op diverse waterlagen.
Zeer ondiep tussen de inmiddels weer aangroeiende planten, langs de taluds naar het diepe toe, iets verder van het talud op een metertje of vijf maar ook een stuk dieper richting de tien meter en zelfs nog dieper richting de vijftien meter.
Eigenlijk was het resultaat overal hetzelfde…. Op een klein snoekje na gebeurde er geen reet.
Althans dat dacht ik.. (alweer!) Ondanks dat het water vrij troebel is zijn er weer meerdere volgers te zien, al waren het er echter wel een stuk minder dan de voorgaande keer.
De dag erna ben ik wederom naar hetzelfde stuk water gegaan want ik wist inmiddels door het terugkijken van de beelden waar de meeste volgers waren geweest.
Dat was overigens inderdaad op het gedeelte waar de aasvis aanwezig is. En dan denk je bij jezelf: "Ze liggen er weldegelijk. Nou..dan moeten ze te vangen zijn ook!
En dat valt dus vies tegen. Ik heb deze dag veel langer op het desbetreffende stuk doorgevist. Immers daar zat en zit nog steeds de aasvis en aannemelijk dus ook de rovers.
Ik heb deze dag veel gevarieerd met soorten kunstaas en vooral ook met de snelheid ervan, van zeer traag (1 á 2 km/u) tot wat sneller (4 á 5 km/u).
Het blijken toch vaak dezelfde aasjes te zijn die de interesse opwekken van de snoeken, echter qua vangsten liep het wederom niet over.
Ja, één moddervette snoekbaars die voor een flink stuk rubber (28 centimeter) ging en twee snoekjes die op een Salmo plug klapten maar dat was het dan wel.
Fraaie snoekbaars die de XL size shad van Fox Rage wel zag zitten.
Ook op deze dag bij het terug kijken van de opgenomen beelden blijkt dat net als de dag ervoor dat de meeste volgers uit het diepe komen en dan heb ik het over ongeveer zeven á acht meter en dieper.
De snoeken die ik tegenkom op het ondiepe zijn vaak kleiner dan degene die van het diepe komen en dat terwijl het formaat van het geviste kunstaas hetzelfde is.
Wat wel te denken geeft is dat er wederom een fullspeed aanval is geweest op een groot stuk rubber op diep water terwijl ik er niks van gevoeld heb. En dat terwijl ik de hengel toch echt in mijn hand heb!
Ok, de camera zorgt er wel voor dat de aanbeten iets minder duidelijk doorkomen, maar je zou op ze minst iets gevoeld moeten hebben zou je zeggen. Of is het juist helemaal niet zo vreemd?
Immers, komen deze aanvallen vanuit de diepte en word je kunstaas als het ware opgetild met als gevolg dat je lijn een fractie van een seconde slap valt? Iets beters kan ik niet bedenken.
Ik zit er wel aan te denken om een iets grotere staartdreg te monteren. Al is dat best tricky daar deze al gauw weer de actie van het kunstaas negatief kan beïnvloeden.
Kwestie van uitproberen, ik kan het zwemgedrag van het kunstaas immers toch prachtig controleren als ik weer thuis ben.
Op de derde dag was er veel minder vis te zien op de Lowrance HDS & Gen3 fishfinder.
Ik zal er niet lang omheen draaien dat de eerste blanksessie van het jaar 'in de pocket' zit…
Echter wel wederom wat volgers en een gemiste aanbeet op het ondiepe en toch ook weer wat grotere snoeken die even kwamen kijken vanuit het diepe.
En ja…. Ook weer een full speed aanval gezien van een flinke dame die de treble haak mooi wist te ontwijken….hmmmmnn.
Al met al hebben deze drie visdagen me heel veel waardevolle informatie opgeleverd maar misschien nog wel meer vragen.
Klein snoekje op Percy the Perch van Westin.
Qua vangsten was het belabberd maar heb wel het idee gekregen dat ik dichterbij kom bij het vangen van een mooie dame. De tijd zal het leren….
Hopelijk luwt de wind een beetje zodat het Volkerak wat helderder wordt en ik jullie weer fraaie bewegende beelden kan laten zien zoals in het voorgaande deel van deze special.
Till the next adventure……..
Heeft U nog vragen over dit artikel of over het kajak vissen in het algemeen dan kunt U altijd een mailtje sturen naar daniel@yakfishing.eu
Met vriendelijke groet ,
Yakfishing member
Daniel van der Post.