TotalFishing

Kayak Jagers 24

Op zoek naar de magische 50 (deel 4)

Door Daniel van der Post

Met het einde van het roofvisseizoen in zicht heeft deze jongen nog een aantal snode plannen gesmeed met betrekking tot de zoektocht naar die ene ‘magische’ baars. Er staat een weekend gepland dat maar liefst vier dagen duurt. In dit super de luxe weekend, dat al maanden geleden is vastgelegd, moet het maar eens gaan gebeuren…

Het is het laatste weekend voordat de jaarlijks terugkerende gesloten periode ingaat voor het vissen met kunstaas op onze zo geliefde rovers. De plannen lagen dus klaar om vier dagen lang te knallen op het Haringvliet en Hollandsdiep.

Lekker vissen in je truitje bij een aangenaam zonnetje op zoek naar die ene knoeperd….althans, zo had ik het voor ogen. De realiteit verliep echter iets anders….het weerbeeld heeft meer weg van hoe je een typische herfstdag zou beschrijven.

Man man, een berg wind waar je U tegen zegt bij temperaturen die de 10 graden Celsius nog niet eens halen met als ‘toetje’ geregeld een nat pak.

Echter zo eenvoudig laat ik mij niet uit het veld slaan en na het zorgvuldig bestuderen van de windvoorspellingen zie ik toch wat mogelijkheden om de baarzen te belagen.

Van de vier geplande dagen blijven er slechts twee over. Vroeg in de ochtend beginnen is een pré daar de wind dan iets minder doorblaast en vaak is de baars dan ook actiever.

Ik kies voor een ondiepe stek die ik werpend mooi kan uitvissen waarbij de wind enigszins geblokt wordt door een dijk. Al blijkt het effect daarvan minimaal…

Werpend vissen met zevengrams kopjes in een stevige wind blijkt een lastige opgave maar waar een wil is, is een weg en wordt er dus gebikkeld. Al vrij snel wordt het doorzetten beloond met een fraaie baars van 42 centimeter, dat geeft de burger moed!

Een klein stukje verder net op het moment dat ik mijn shad (een Super Swimmer van HT Baits) uit het water lift is daar even de twijfel….hé was dat nou een tik? Een paar worpen later op dezelfde plek, wederom een twijfelachtige aanbeet…ik sla aan en…..niks.

Nog een aantal worpen later draai ik de shad langzaam binnen, plaats een stopje tijdens het binnen draaien en Bam!…hangen…Dus toch..

Prachtige baars die de Super swimmer van HT Baits wel zag zitten.

Een grote baars heeft de shad gegrepen, bij het opmeten in de meetgoot blijkt pas hoe groot deze baars echt is. Ik dacht in eerste instantie te maken te hebben met een fraaie van rond de 47 centimeter zoals ze de laatste tijd wel vaker boven komen.

Hij is echter groter! Met 49,5 centimeter blijkt dit 'm bijna te zijn, die ene ‘magische’ waar het allemaal om te doen is.

Bijna….

Wat een schitterend exemplaar! Het is gelijk ook de laatste baars van die dag maar ach wat maakt het uit, één zo’n baars maakt mijn dag meer dan goed!

Altijd een mooi moment , de release.

Na deze vangst trekt de wind nog verder aan tot 5 á 6 Bft en besluit ik een andere stek te proberen maar die leverde alleen een paar kleine snoekjes op.

Twee dagen later staat de wind in de vroege morgen een paar uurtjes goed om een laatste ultieme poging te doen voordat de gesloten tijd ingaat. Belachelijk vroeg glijdt de kajak te water (het is nog donker…) en begeef ik mezelf naar de beoogde stek.

Er staat wel wind maar er valt goed te vissen met de zevengrams jigheads waarop wederom een orginele Henk Thielens super swimmer is gemonteerd.

Aan het vrij heldere en ondiepe water is het materiaal wel aangepast. Dat wil zeggen dat ik geheel tegen mijn gewoonte in voor fluorocarbon heb gekozen als onderlijn.

Deze aanpassing heb ik de voorgaande sessie ook toegepast en dat leverde tenslotte één van mijn grootste baarzen ooit op.

Toch zit de fluorocarbon onderlijn ten opzichte van mijn normale gebruikte en geliefde flexonite me niet helemaal lekker en zal ik dit waarschijnlijk niet heel vaak gaan toepassen.

Op deze stek durf ik het wel aan, al kan je het natuurlijk nooit helemaal uitsluiten dat er een snoek ligt...(gelukkig geen snoek gezien). Super geconcentreerd wordt de stek nauwkeurig bestookt en het duurt niet lang voordat er een baars vol op de shad klapt. Het blijkt een wildebras van 43 centimeter te zijn die goed zijn best doet om te ontsnappen.

Lekker dik , klaar voor de paai.

Na een fotootje krijgt-ie zijn vrijheid weer terug en wordt de zoektocht voortgezet. Vijf minuten later volgt er een snoeiharde aanbeet van een dikke baars. Deze vis aarzelde geen moment en klapte er dusdanig hard op dat ik er gewoon van schrok.…

Het is het ideale fotomoment voor een aanbeet als het zonnetje net boven de horizon tevoorschijn komt.

Een schitterende baars van 48.5 centimeter mag effe de show stelen, met de opkomende zon op de achtergrond beter kan je het gewoon niet beter timen, lijkt me.

Geen woorden nodig...

Het is gelijk het laatste beetje zon voor deze dag…. De wind trekt al flink aan en het vissen word steeds lastiger.

De uren verstrijken en er volgt nog één aanbeet die ik jammerlijk mis. Ondertussen gaat het steeds harder waaien waarbij het inmiddels ook is gaan regenen.

Met in het achterhoofd wetende dat het niet beter gaat worden qua weer besluit ik dat het gesloten seizoen voor mij op dat moment ingaat.

De zoektocht naar de ‘magische’ 50 centimeter baars duurt dus voort wat helemaal niet erg is aangezien ik enorm veel plezier beleef aan deze visserij. Alleen voor nu wordt het tijdje wachten….

Gaan we toch lekker nieuwe uitdagingen zoeken…heb al wat ideetjes dus gevist word er sowieso.

Stay tuned voor het vijfde deel dat waarschijnlijk ergens in juni zal verschijnen.

Till the next adventure…..