Kayak Jagers 21 Een hele beste Dame

Kayak Jagers 21

Een hele beste Dame 

Door Daniel van der Post

Zo heel af en toe maak je als visser wel eens zo een dag mee waarbij letterlijk één vangst de gehele dag op z’n kop zet. Echt zo’n vangst waarna je eigenlijk net zo goed gelijk kunt stoppen met vissen omdat je er met je gedachten toch niet meer bij bent. Het enige waar je nog aan kunt denken is hoe verschrikkelijk gaaf het is wat je net is overkomen. Dat is zo’n een beetje de juiste omschrijving van hoe ik me onlangs voelde.

Compleet van slag, trillend van de adrenaline, doelloos rond dobberend in m’n kayak bracht ik het eerste kwartier door na het terugzetten van een heus monster.



Vervolgens komt dan langzaam het besef…., word de telefoon tevoorschijn getoverd en worden er wat maten lastig gevallen……….(sorry hoor maar moest het echt ff kwijt). Terug naar het begin van die bewuste dag…

De afgelopen twee maanden heb ik veel tijd geïnvesteerd in het zoeken van 50 centimeter baarzen welke ik nog niet heb weten te verleiden tot het grijpen van mijn kunstaas.

De laatste paar sessies waren zelfs bijzonder taai te noemen,  mede daardoor was het tijd voor eens wat anders namelijk een dood aas sessie op snoek.

Was er deze winter nog niet aan toe gekomen maar zo nu en dan vind ik het wel een leuke afwisseling op de kunstaas visserijen. Met nog een portie prachtige voorns en makrelen van de vorige winter in de vriezer te hebben liggen welke ik van de altijd vriendelijke Peter Willemse heb gekocht ( Roofvisaas.nl) was de aaskeuze voor deze dag gauw gemaakt.

Heb twee hengels voorzien van dobbers (18 gram) met daaronder een schuifloodje (15 gram) en een vrij lange (50-60 centimeter) titanium leader met aan het uiteinde één Gamakatsu Treble 13B haak maatje 2.

Deze haak plaats ik zodanig bij de rugvin van zowel de voorn als makreel dat beide vissen mooi op een natuurlijke wijze in het water hangen (al klinkt dat natuurlijk wel een beetje vreemd bij een makreel op zoet water…)

Doordat het zo goed als windstil is zijn de omstandigheden perfect om met de kayak een lange drift te maken door de haven. Met de twee hengels in de steunen en de dobbers op een meter of tien voor de kajak kan ik mijn driftrichting perfect sturen met behulp van mijn peddel zodat ik me tergend langzaam achteruit bewegend door de haven heen weet te manoeuvreren.

Op deze manier word de gehele haven afgevist in een twee uur durende drift. Eigenlijk is er maar weinig te zien op de fishfinder, op één klein stukje na waar wel degelijk een paar visbogen en aasvis is te zien.

Na deze lange drift waarbij er niks gebeurde vaar ik terug naar de plek waar in ieder geval iets te zien was. Vervolgens is er binnen vijf minuten actie…. Tergend langzaam gaat me dobber ervandoor.

In een flits check ik of dat mijn lijn niet aan de kayak blijft plakken waardoor het lijkt alsof je beet hebt. Nee, de lijn ligt wel degelijk vrij dus dat betekent dat de voorn de interesse heeft gewekt bij een rover… De dobber blijft in het zelfde trage tempo weglopen maar popt niet onder.

Na een paar seconden besluit ik om dan toch de lijn strak te draaien en aan te slaan. Yessss…raak! Het voelt als een goede snoek maar zeker niet overdreven. Na een aantal korte vrij trage runs laat de snoek zich voor het eerst zien.

'Soooo...da's een hele beste', denk ik bij mezelf die gaat makkelijk over de meter heen. De haak zit keurig in het scharnier van haar kaakgewricht en al vrij snel geeft ze zich gewonnen.

Toch apart, je zou een intens gevecht verwachten maar had bijna het idee dat ze me aan zat te staren van …pak me nou maar… maak wat foto’s en zet me dan weer terug.

Een paar tikjes op de kop met mijn vingers doet haar nog een paar runs maken maar al vrij snel kan ik haar uit het water lichten met behulp van de kieuwgreep.



Allemachtig wat is ze dik!! Dit gaat helemaal nergens meer over…hoezo klaar voor de winter?



Gelukkig zijn er twee kantvissers in de buurt waaraan ik me camera kan geven zodat deze vangst kan worden vastgelegd, echt SUPER BEDANKT mannen!!



Na even met haar geposeerd te hebben leg ik haar in de meetgoot die voor het eerst eigenlijk te klein is…., het meetlint gaat tot 120 centimeter en dat deze dame ook… wat een bak!



Het is echter vooral haar gigantische omvang die echt indruk maakt, normaal plaats je je hand onder de buik echter nu heb ik mijn hele arm nodig om haar te ondersteunen en veel meer dan ondersteunen kan ik ook niet ze is gewoon te zwaar.



Het gewicht word door een expert (Dhr. Strikkers) geschat op 17 á 18 kilo en dat betekent verreweg mijn zwaarste snoek ooit en het is zeker geen alledaagse vangst.

Het is regelrecht een droomvis eerste klas en het zal moeilijk worden om deze vangst ooit nog eens te overtreffen, al heb ik dat wel eens eerder gezegd….blijven dromen dus.

Wat wel apart aan deze dame is dat ze blind leek te zijn aan één oog. Zou dat een verklaring kunnen zijn waarom ze zo dik is? Dat ze misschien in een soort survivalmodus verkeert en alles pakt wat ze kan pakken?

Het blijft gissen, echter haar mogelijk gedeeltelijke blindheid belemmerd haar zo te zien niet in het bij elkaar scharrelen van haar voedsel.


Na het terugzetten van deze bijzondere snoek waarbij ze mooi krachtig weg zwom was de rest van de dag bijzaak. De bekende roze wolk is nog steeds ruimschoots aanwezig en die blijft voorlopig ook nog wel ff rondhangen. Net als die grijns die al een aantal dagen niet van mijn gezicht af is te krijgen...

Till the next adventure…..
 

ANDEREN LAZEN OOK