TotalFishing

Kayak jagers 19

Op zoek naar de magische 50 (deel 1)

Door Daniel van der Post

Het is iets wat al langer op het verlanglijstje staat, het vangen van een echt grote perca fluviatilis oftewel een baars. Van alle roofvissen die in onze wateren rond zwemmen is de baars misschien wel de mooiste qua uiterlijk. De prachtige rugvin, de kenmerkende zwarte strepen op de zijkant in combinatie met de rood getinte vinnen zorgen ervoor dat deze vis zo afkomstig lijkt te zijn uit een schilderij van een groot kunstenaar.

Daar komt nog eens bij dat het ondanks zijn geringe formaat een vechter puur sang is, vis je lekker 'licht' zal je enorm veel plezier hebben in het vangen van deze schitterende rover.

Vele baarzen hebben zich afgelopen jaren vergrepen aan mijn kunstaasjes echter verder dan 49 centimeter kwam de meetlat nooit, wat overigens al wel een schitterend exemplaar is.

Misschien wel de mooiste roofvis die ons land rijk is.. de baars.

Nou houd ik wel van een uitdaging op vis gebied en zeker nu het wedstrijdseizoen voor de kayakkers erop zit is er meer tijd om me eens volledig te focussen op bijvoorbeeld het vangen van zo’n echt grote baars.

Met echt groot bedoel ik de magische 50 centimeter en ben er inmiddels allang al achter dat het minder eenvoudig is dan het klinkt.

Zulke baarzen zijn wel aanwezig maar dik gezaaid zijn ze natuurlijk niet. Het betreft hier de oudere exemplaren, degenen die door de jaren heen wijzer zijn geworden en zich steeds minder makkelijk laten vangen.

Ik heb mijn zoekgebied beperkt tot het Hollands Diep en Haringvliet. Voor de kayak is dit natuurlijk een enorm gebied en het kost vele uren om stekken te zoeken en het vinden van de juiste tactiek.

Er komt natuurlijk bij dat ze kunnen zwemmen……wat de zoektocht er niet eenvoudiger op maakt.

Zonsopkomst op het Haringvliet een schitterend water waar op zeker de 'magische' baars in rond zwemt. )

Toch kom je de baarzen vaak op de zelfde soort plekken tegen zoals langs strekdammen, steenstort en obstakels zoals meerpalen of tussen de planten (resten) langs taluds.

Het Hollands Diep en het Haringvliet bevatten ontelbare stekken die aan één of meerdere van deze criteria voldoen. Het is echter net als met alle andere visserijen een kwestie van uren maken, plekjes ontdekken en blijven experimenteren met technieken, dieptes en kunstaas.

Uiteindelijk, althans dat is de bedoeling, komt de beloning dan vanzelf een keer. De afgelopen weken zijn er meerdere sessies gehouden waarbij het de ene keer een stuk beter ging dan de andere keer.

Telkens als je denkt: "nou heb ik ze gevonden", bleken ze een week later weer vertrokken te zijn maar toch…heel langzaam begint de baarspuzzel op z’n plaats te vallen.

Nou ben ik zeker geen expert op baarsgebied maar toch vielen me een paar dingen op. Zo ving ik de grotere exemplaren meestal werpend met shads.

De grotere baarzen bleken dol op een werpend aangeboden shad.

De kleinere baarzen (40-) lieten zich dan weer makkelijker vangen aan pluggen die slepend werden aangeboden. Het zal geen verrassing zijn dat misschien wel het meest gebruikte baarsplugje wat er op de markt verkrijgbaar is, de Salmo Hornet, het ook hier weer eens uitstekend deed.

Het kleinere slag bleek een voorkeur te hebben voor pluggen.

Geen idee of het gebruikelijk is of dat het de tijd van het jaar is maar wat wel echt opvalt is dat de forse exemplaren verrassend ondiep liggen (twee meter of minder)….de tijd zal het leren.

Tot nu toe is het me nog niet gelukt om een 50 centimeter baars te verleiden of……misschien toch wel? Heb onlangs al een echt serieuze kandidaat naast de kajak gehad alleen wist deze slimmerik zich te ontdoen van het kunstaas…..hmmnn.

De komende tijd, mits het weer (voornamelijk de wind) het toelaat, blijf ik me focussen op het vangen een heuse 'voetbalbaars', zoals ze gekscherend ook wel eens genoemd worden door vissers.

De zoektocht gaat door..

Er zijn nog wat stekken, tactieken en technieken die ik graag wil testen de komende tijd, zoals het formaat van het kunstaas. Shads van 15 centimeter of meer welke je normaliter inzet voor snoek zouden die juist de grotere baarzen kunnen triggeren die misschien wel het kleiner kunstaas aan zich voorbij laten gaan??

Ook het gebruik van fluorocarbon tussen je stalen lijntje (flexonite) en je hoofdlijn is iets wat nog op de planning staat.

Een volledig fluorocarbon onderlijn staat dan weer niet op de planning in verband met de aanwezigheid van een andere rover…de snoek.

Heb nog gevraagd of tie volgende keer z’n opa of oma langs wil sturen..

Ik ga ze zeker werpend zeer ondiep zoeken vlak langs de strekdammen en stenen taluds want daar lijken ze toch wel een voorkeur voor te hebben. Er komt bij dat de kajak het ideale stuk gereedschap is om vlak langs de kanten/dammen te manoeuvreren.

Er valt in ieder geval nog heel veel te leren en te ontdekken de komende tijd tijdens deze zoektocht naar de magische 50 centimeter baars……..en uiteraard, een beetje mazzel is ook best welkom…

Stay tuned voor deel 2 !

Till the next adventure……