TotalFishing

Karperpassie 209

door Co Sielhorst.

14 juli 2007.
Ik ben helemaal stil van alle aandacht. Op de schoorsteen staan meer kaarten dan rond de kerstdagen. Allemaal vrienden en kennissen die me beterschap wensen. Iedere dag mailtjes met de zelfde boodschappen. De telefoon staat niet stil.

Ik ben steeds beter in staat om het shitverhaal te vertellen. Geen mens wil zoiets horen. Geloof me, ik kan me ook niet voorstellen dat er iemand is die dit verhaal wil vertellen. Het gaat me steeds makkelijker af. Ondanks het feit dat ik soms iets hoor knakken aan de andere kant. Er is één man in het bijzonder die ik hier heel hard mee geraakt heb. Na een lang ziekbed is zijn vrouw niet zo lang geleden overleden. Daar heb ik heel veel moeite mee gehad. Sorry Hans.

Hij is een paar dagen later bij me langs geweest. Ik heb meteen verteld wat ik ook mijn eigen moeder op het hart gedrukt heb. Er wordt hier niet gejankt. Tot nu toe is dat gelukt. Er wordt hier nog steeds niet gejankt maar alleen maar gevochten. Ik heb meer onverwachte aanloop gehad. Ook mannen die ik al een poosje uit het oog verloren was. Na een vervelende boodschap met kille feiten gaat het even later weer als vanouds, gewoon over vissen.

Ik krijg ook zo af en toe ook een aanbod om mee te gaan vissen. Auto en sherpa voor de spullen, waar dan ook. Mijn eerste reactie is dat ze mij er dan ook bij moeten dragen. Ik zie me al zitten in een draagstoel als een soort Afrikaanse vorst of zo.

Even de feiten. Ik ben door de mallemolen geweest van alle onderzoeken die een mens kan ondergaan. Mijn strot doet nog zeer van het raggen met al die pijpen. Er zijn vooralsnog geen uitzaaiingen gevonden dus het kwaad kan verwijderd worden.

Tussen alle vervelende klussen door heb ik hele dagen voor mezelf. Ik heb geprobeerd om me te motiveren. Iets met een hengel maar niet met het risico van een zware dril. Ik krijg dat niet voor elkaar. Zelfs als ik een feeder pak merk ik dat ik bewust de grenzen opzoek en de kansen op karper hoog opvoer. Zonder hengel op pad dan maar.

Vreemd genoeg kan ik me hier goed in vinden. Kalm lopend, licht stoeltje bij me, de uiterwaarden in. Ik ken inmiddels een aantal geulen waar een aantal karpers rondzwemt. Soms met een héél dunne bezetting. Dát zijn natuurlijk wateren voor de toekomst. Zo zwervend neem ik iedere dag een nieuw traject om te verkennen.

Geduldig stappend, moet ook wel, ik kan niet harder, zie ik meer dan ooit. Het nieuwe tempo met genoeg regelmatige zitpauzes went snel. Ik kom door diverse soorten begroeiing. Allemaal andere milieutjes. Grote kattenstaarten zijn echte nectarkroegen voor verschillende vlinders. Boomblauwtjes leggen er zelfs hun eitjes op.

...Zenuwlijders…

Op kale mossige plekjes zitten honderden kleine juffers met een fel blauw achterkantje. Heel treffend heet het beestje lantaarntje. Ik heb alle tijd van de wereld dus ik zit dat kleurige spul aandachtig te bekijken. Er komt een knaloranje exemplaar voorbij. Dat is iets heel anders. Een redelijk zeldzame tengere grasjuffer. Leuke score.

Zo inventariseer ik op mijn sloffen kilometers rivier en nevengeulen.
Thuis maak ik mijn verlanglijstje soms op. Waar blijft mijn eerste Rivierrombout? Deze vrij grote libel is lang weggeweest uit ons land. Slachtoffer van vervuiling. Een echte rivierensoort die afhankelijk is van stromend, zuurstofrijk water. Een rode lijstsoort die sinds enkele jaren weer langzaam maar zeker op de terugweg is. Aan een gerichte zoekactie heb ik laatst door mijn rollatortempo niet mee kunnen doen.

Nu ga ik een nieuwe plas verkennen. Het water bestaat nog niet zo lang. Eer paar oude plasjes staan er nu mee in verbinding. Dat betekent meteen een injectie met allerlei leven.
Er groeit wat kranswier en slierten algen op wat dieper water. Een snoekje speert er vandoor. Er zijn nog steeds kikkervisjes. Kleine, trage, kogelronde koppies van ongeveer één centimeter doorsnee. Er flitsen ook grote soorten weg. Supersnelle kanjers van dikkoppen. Ik ben niet erg thuis in het kwakerswereldje. Komt nog wel.

Diverse kreeftachtige diertjes. Goed karpervoedsel. Tussen rottende plantenresten wemelt het van de vlokreeftjes. Alweer een goed teken. Er hebben ook vissen gepaaid. Wolken visbroed. Een prachtwater met een mooie toekomst. Ik heb een zak kattenbrokken in mijn tas gefrommeld. Ik kom aan op de kant waar ik de wind in de rug heb. Hier keer ik de zak om.
Met een stekende zon op mijn zonnecollector ga ik langs de andere oever zitten.

Zwervende heidelibellen zijn zenuwlijders die haast niet te benaderen zijn. Bij nadere beschouwing blijken ze nogal een strak afgemeten territorium te hebben. Heel trouw komen ze steeds weer terug op hetzelfde takje. Zolang ze maar niet gestoord worden. Vier meter is de kritische grens. De truc met de stoel doet het weer. Na verloop van tijd ben ik geaccepteerd in het wereldje van de felle rover. Hun leventje is kort. Soms maar enkele weken. Maar van een gedrocht uit de modder transformeren in een luchtacrobaat die alleen maar hoeft te vreten en te paren is een boeiend fenomeen.

Het lukt me om van dicht bij een paar plaatjes te maken.
Tevreden speur ik de oppervlakte van de plas af. Héél ver uit de oever ineens vlakke pekken in de kabbel. Geen watervogel te bekennen. Karper! Ik blijf een poosje goed opletten. Het zijn er maar twee. En uurtje later wagen de karpers zich tot op ondiep water om te kijken of er nog meer lekkers te vinden is. Het zijn er nog steeds twee.

Een visje van een pond of tien, die makker van hem is een stuk zwaarder. Dertig pond durf ik wel te stellen. Zit ik toch weer stiekem te karperen. Dit is een eerste kennismaking. De rest komt nog wel. Misschien wel vanuit de draagstoel.

Ik zit weer veel te lang in de zon. Morgen vallen de vellen weer van mijn kop. Inpakken en wegwezen. Langs de grazige graskant vlakbij de dijk kijk ik twee meter voor me uit. Een nieuw soort libellendans. Eerst kijken, dan stappen. Ineens sta ik aan de grond genageld. Groot, geel en veel zwart. Dit beest prijkt voorop de libellen veldgids. Mijn eerste Rivierrombout. Ik ben met kleine dingetjes tevreden de laatste tijd, maar dit is een hoofdprijs.

...Een hoofdprijs…