Kantsnoek! (deel 91)

Kantsnoek! (deel 91) 

Door Sjak Kroet

Het is zondagochtend 30 november; auto parkeren, afsluiten, draagtas over de schouder, doodaashengel in de hand en lopen maar…. Op zoek naar het eindpunt van de afgelopen zondag waar een dikke kantsnoek mijn aasvis loste. Een blanco visdag na een lange dag slepen!
 
De omgeving begint al goed te veranderen. De maïs is eraf, de akkers zijn geploegd, de koeien staan nog op stal. Het is fris wat door een pittige wandeling echter snel aanvoelt als aangenaam.


De akkers zijn geploegd.


Doordat de decembermaand is begonnen, krijgt de natuur een zware dreun te incasseren waardoor de snoek minder schuilplekken krijgt. Langzamerhand schuiven dus de grotere vissen naar voren en de trefkans met een serieuze kantsnoek wordt realistisch. Ook in het kleinere viswater van Nederland.

Als ik het punt heb bereikt blijkt tot mijn grote verbazing dat de prachtige rietkraag compleet is weggemaaid….

Jammer want hierdoor is niet alleen de dekking weggevaagd maar zijn de snoeken hoogstwaarschijnlijk ook verjaagd door het lawaai en de hectiek van de afgelopen week en is hun ligplaats waarschijnlijk elders!


Weggemaaid…


Toch maar hier beginnen met slepen, we zien het wel….. Je kunt er uiteindelijk toch helemaal geen barst van zeggen. Het blijft een momentopname, die heel onverwacht in alle ontspanning ineens sensatie oplevert omdat je plots met kromme hengel staat!

De eerste uren drijft mijn snoekdobber rustig stroomafwaarts waarbij de gesleepte spiering prima zwemles krijgt en zelfs met zijn uitstekende geur geen indruk maken kan op ook maar iets met tandjes.

De koffie en de ontbijtkoek die mijn vrouwke in mijn draagtas heeft gestopt smaken prima en maakt het buitenspelen nog aangenamer. Er is hier gelukkig verder ook geen mens die in de wegloopt, vragen stelt, moeilijk loopt te doen over van alles en nog wat! Nee, totaal niemand, nog geen hond te bekennen.

Echt heerlijk, een luxe wandeling kort aan het kantje…als ineens mijn dobber zomaar ophupt en onderploft. Heel even een aarzelmomentje en weg is die…doorhalen! Een kleine, gulzige rakker is heel snel aan de kant, gek op spiering en met 56 centimeter een dapper rovertje. Wie het kleine niet eert, Kantsnoek super!


Kantsnoek super!


Snel zet ik het rovertje terug, een verse spiering te water, dobber-correctie en opnieuw beet. Want de spiering wordt direct gepakt tijdens de inzet! Zodra de oranjebol naar de stroomnaad kruipt en de spanning op de hoofdlijn automatisch wordt vergroot…hangen!

Hoppa, nummer twee en dat nog geen vijf minuten later. Ze liggen hier al blijkbaar korter op elkaar.

Ook dit is geen joekel maar de sport is best! Nekje pakken, 62 centimeter en terugzetten, in het vangpunt van zonet. Leuke sportvis waarbij het moment dat de aasvis gegrepen werd, de toonaangevende Xfactor was!


Vangpunt!


Tja, dit zijn toch al serieuze signalen dat de rovers samenkomen daar waar de leefomstandigheden voor de komende winter ideaal zijn. Dit betekent dus ook dat vanaf nu haventjes, grote bruggen en witvisstekken interessante snoekzones zijn.

Zeker nu we de eerste nachtvorst hebben gehad! Als je in de vroege ochtend de autoruiten moet schoonkrabben voor vertrek zijn dit voor een snoekvisser de signalen dat het doodaasvissen echt gaat beginnen. Want zodra de eerste nachtvorst het viswater teistert en alles bij elkaar schuift in het element waar de snoek leeft, ga dan maar dobbervissen!?

Door nu te slepen met doodaas in beken en sloten vergroot je ook de vangkans. Want je weet dat vroeg of laat het visje een snoekzone passeert, zeker nu alles in een rap tempo afsterft en je dobber ongehinderd via de stroomnaad het doodaas verleidelijk transporteren kan.

Opnieuw mag een verse spiering aan de haak en krijg ik heel effe de tijd om na te genieten van het moment. Dobbercorrectie en pang!..echt super leuk!     

Zo en nu naar huis, het is mooi geweest voor vandaag! Spiering van de haak, dobber vastzetten, draagtas dichtritsen en lopen maar linksom haha. Aankomende zondag 7 december, ga ik in thuiswater slepen, dichterbij de rivier.

Witvisstekken zijn daar volop in een afwateringszone waar ik in het voorjaar dikke zeelten en ruisvoorns heb gevangen en waar nu misschien wel een hele dikke snoek ligt te wachten op een gesleepte, verse spiering.


Slootjesmonsters bestaan!

December is wat mij betreft de beste maand om de snoek aan de schubben te komen. Zoals deze decembersnoek uit 2011…
 
Tot dan.

ANDEREN LAZEN OOK